बुधवार, २८ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक* *भाग- ५९*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक*

*भाग- ५९*

                महाराज सयाजीरावस्ना प्रशासना कुशलताना बारामा नामदार गोपाळ कृष्ण गोखले येस्नी गव्हर्नर जनरल येस्ना इंपिरीयल कौन्सिमजार उल्लेख करेल व्हता. मा ना. गोखले बोलणात, "शिक्सननी महती जगदुन्यामा बठ्ठास्ले कयाले लागेल व्हत. ब्रिटिश सरकारले मन्ह आस हात जोडीसन कयकयीन सांगण शे की, प्रशासन जर नेम्मन पध्दत मजार आणि तयमय करीसन कार्य करस व्हयीन ते सक्तीना सिक्सन ना बारामा सरकारले हमखास यश येस. मी तुम्ले सयाजीराव महाराजस्ना ह्या संदर्भामजारला प्रशासकीय कुशलतेन मर्म सांगानी इच्छा करस. सयाजीराव येस्नी सक्तीन प्राथमिक मोफत सिक्सन पयले राज्यामा अमरेली तालुका मजार दहा गावस्मा चालू कये तठे तेस्नी आमना प्रमाणे यश येवावर ती योजना आख्खा तालुका मजार चालु कयी. तठे बी नामी यश मियावर तीच योजना बठ्ठा बडोदा राज्यामा तेस्नी लागु कयी आपीन हायी ध्यानमा ठेवाले जोयजे की, महाराजस्ले जे यश मियन तेन्ह कारण परवान करता करेल कल्याणकारी कामस्नी तेस्नी तयमय हायीच शे. 

                    माजी पंतप्रधान देवेगौडा लोकसभा मजार बोलतांना सयाजीराव महाराज येस्न गौरवपूर्ण कवतीक करीसन उल्लेख करीसन बोलणात, "प्रशासनमा भ्रष्टाचार व्हनार नही आसा प्रकारणी शासन नी घडी बसाडता येस. येन्हा करता महाराज सयाजीराव येस्ना प्रशासन व्यवस्था ना आपीन बठ्ठास्नी आभ्यास कराले जोयजे आणि आमलमा आणाले जोयजे." 

                  आपली परवान नी प्रगती साधाणा तेस्नी ध्यास लेल व्हता. त्या युरोप मजार जरी ह्रायन्हात तरी दर हाप्तामा तेस्ना कडे इकडथायीन कामना कागद पत्र टपाल करीसन जायेत नी तथायीन तेस्नावर योग्य शेरा मारीसन कागदपत्र नित्तेनेममजार वापस येत. कामन नी अधिकारस्न इभाजन तेस्नी इतल नामी करेल व्हत की तेन्हामुये रोजना राज्यकारभारमा तेस्नी सगैरहजरीमजारबी नेम्मन चाले. तेस्नी दिर्घ कायनी कारकिर्द शांततानी, भरभराटीनी वैभव नी गयी. जेल्हे आप्ला वयना बारावरीस लगुन राज्यानी धुरा वाहवान सपन बी पडेल नसीन आसा व्यक्तीनी हायी यश मियाव,येन्हामा दैवपेक्षा कर्तृत्त्वानाच जास्ती भाग शे. तस सांगान म्हणजे तेस्नामा सुप्त गुणस्नी उत्कर्ष व्हवानी तेस्ले नामी संधी मियनी हायीच खर तेस्न भाग्य.,! 

                   महाराजस्नी इंग्रजस्ना राजव्यस्थामजारला चांगला भाग लिसन तेन्हामा आप्ली कल्पना सक्तीनी नयी गोटनी भर घाली. तेन्हामुये तेस्ना राज्यकारभारले महत्व पयदा झाय. बडोदा संस्थान मजार महाराजस्नी जुनाट. ग्रामसंस्थांन पुनर्जीवन कये. हर ग्रामपंचायत मजार गावकरीस्नी निवाडी देल नी सरकारनी नेमेल आसा सदस्य ह्राहेत. परवान न आरोग्य, पाणी पुरवठा, धाकला मोठा तंटास्ना न्यायनिवाडा करण, आखो बाकीना काही काम ग्रामपंचायत कडथाईन करी लेत. तसच तालुका पंचायत नी जिल्हापंचायत येस्ले बी आधिकार दिसन ग्रामपंचायती तेस्ले जोडी दिन्ह्यात. लोकस्नी कारभार मजार भाग लीसन स्वयंपूर्ण नी संयंसिद्द व्हवाले जोयजे आसा महाराजस्ना हेतु व्हता. १९०२ पासुन बडोदा मजार हायी व्यवस्था चालु झायी. आप्ला दिवाण रमेशचंद्र दत्त येस्ले लिखेल पत्रामजार त्या म्हणतस, "लोकस्न्या हित न्या योजना तेस्नाज हातीवरी पार पडाव्यात आस प्रकारन तेस्ले सिक्सन देवान्ह मन्ह मुख्य धोरण शे तेन्हा करता स्थानिक स्वराज्यन्या मर्यादा वाढत जाव्हाले जोयजेत. म्हणीसन ग्रामपंचायतीस्ना कडे नी तालुका पंचायतीस्ना कडे जास्ती काम देव्हाले जोयजे लोकस्नी सोताज सोताना इकास करो आस माल्हे वाटस. आप्ली कार्यक्षमता वाढावाकपरता. ज्या सवलती जोयजेत त्या राज्यकर्तास्ना जोये मांगाना लोकस्ना हक शे  तश्या सवलती जर तेस्ले नही दिन्ह्यात ते तेस्ना हक्कानी चोरी करण नी निसर्ग ना अपराध करा सारख शे". 

               *पंचायत राज्यानी महाराजस्नी कल्पना नी आम्मलबजावनी इतली यशस्वी व्हयेल व्हती की, तोच आदर्श डोयास्ना समोर ठीसन व्दैवभाषिक मुंबई राज्याना नंतर महाराष्ट्र मजार यशवंतराव चव्हाण येस्नी नी गुजराथमजार जीवराज मेहता येस्नी पंचायत समित्या नी जिल्हा परिषदस्नी स्थापना कयी. सत्तान विकेंद्रीकरणनी सुरवात स्वतंत्र भारतमा आशी व्हयनी.*

                *गुजराथमा १९६० साल ले पंचायत समित्या नी जिल्हा परिषदस्नी सुरवात झायी. तेन्हा उद्घाटन समारंभ मजार बडोदा मा गुजरात ना तियायेना राज्यपाल नवाब जंग येस्ना हातीवरी न्यायमंदिर समोरना पंटागणवर व्हयना. आप्ला भाषण मजार त्या बोलनात, "सयाजीराव महाराजस्नी ५० ते ६० वरीस पयले पंचायत राज स्थापीसन पंचायतीस्ना कारभार यशस्वी करी दाखाडा व्हता. आज बी लोकप्रतिनिधी नी अधिकारी येस्नी महाराजसाहेबस्ना आदर्श सामने ठीसन कारभार करो, येन्हा पेक्षा मी जास्ती काय सांगणार? मातर तेस्ना प्रशासनाना यशना बारामा मी मन्ही एक याद आठे नमुद करस. मी आतेच आय. सी. एस. व्हयीसन हैद्राबादले येल व्हतु. त्या सुम्मारले निजामसाहेबस्ना पाहुणा म्हणीसन हैदराबाद मजार महाराजस्न आगमन व्हयेल व्हत. मी निजामना खल्लीना नातागोताना म्हणीसन महाराजस्ना आनंददायक सहवास माल्हे तव्हय लाभना. तेस्नी बडोदा राज्यामा माल्हे मोठा हुद्दानी नवकरीन निवत दिन्ह व्हत. तव्हय मी तेस्ले बोलणु, "महाराज तुम्ही जास्ती काय परदेस मजार ह्रातस तव्हय आप्ला गैरहाजरीमा संस्थान मजार नवकरपी करण कठीण ह्राहीन.*" 

      *"म्हणजे मन्ही गैरहजेरीमा राज्यामा गैरव्यवस्था ह्राहीन आस तुम्हले बोलण शे का? पण आते सुध्दा बडोदा मजार बठ्ठा कामकाज ठरेल येना प्रमाणे शिस्तीमा चालु असतीन, येन्ही माल्हे खात्री शे*. *"मी त्यायेले काहीज बोलणु नही. पण जरासा येमजार मी बडोदामा फोन लायी दखा तव्हय बठ्ठ कामकाज नेम्मन चालु शे आस दिशी उन्ह* 

            राज्यकर्तास्नी सदा लोकस्न आदरतिरथ कराले जोयजे नी तेस्ना कडन स्वागत निवत लेव्हाले जोयजे. तेन्ही बठ्ठा प्रकारना सार्वजनिक कार्यामा हिरीकमा भाग लेवाले जोयजे. म्हणजे महाराज गणपती उत्सव सारखा धार्मिक परसंगले, सिमोल्लंघन ना येले, मोहरमाना सण ना येले, सोता हाजीर ह्राहीसन धार्मिक नी सामाजिक आचारइचार पायेत. समाजसेवान मोठ ध्येय मव्हरे ठीसन काम करत ह्राव्हाण हाऊज खरा राजधर्म शे. आस महाराजस्न मत व्हत. बडोदाले दर वरीस्ले पाच ते दाहा दरबार भरेत. दसरा, उत्रान, हुयीना फाग, महाराजस्ना जन्मदिन, आसा मुद्दाना दरबार ह्राहेत. बठ्ठी मंडयी आप्ली लायकी परमाने आप्ला आप्ला जागावर बसनात म्हणजे महाराजसाहेब, गयरा धीरगंभीर पण आनंदमा दरबार मजार येत त्यायेन्ह तेस्न चालन, नी च्यारीमेय नजर मारण बठ्ठास्ले कवतीक सारख लागे दरबारी मंडई खाडकन उठीसन उभा ह्राहेत तेस्न्या रांगास्मायीन भलता धिमी पावल टाकत डावा, जेवनीकडे दखत त्या सिंव्वासनकडे जायेत. चालत जायेत तव्हय लोकस्ना मुजरा लेत. कोणासंगे मिश्किल हासेत कोणा संगे खुशाली इचारेत. महाराज सिंव्वासनवर बसनात की दरबार चालू व्हये. सोन वाटाण, तियगुयी. नही ते नजराणा स्विकारीण हायी बठ्ठ आपटीसन आरधा पाऊन तासमा हारतुरा, आत्तर गुलाब नी पानसुपारी हुयीसन दरबार उठी जाये. 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

मंगळवार, २७ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक* *भाग - ५८*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक*

*भाग - ५८*

                    महाराजस्नी आप्ली परवान मजारल अज्ञान, गैरसमज, लोकस्नाभरम, धार्मिक नी सामाजिक वाईट रितीरिवाज, नैतिक दुर्गुण नी राजकीय घाबय्रापणा, नी आखो बाकीना दोष्न निर्मुलन कराकरता शासनयंत्रणा ना चतरापना करीसन वापर कया. खर दख ते तेस्ना आवतेभवते पयलापासु  सुरुवातन वातावरण काही व्यसनी लोकस्नामुये नाशी जायेल व्हत. त्या मंडईस्ना अवगुण मातर राज्यकरतास्ना मनमा घुसानी शक्यता व्हती. आणि राजाले जर एकसावा दुष्ट लोकस्नी घेरी लिन्ह ते तेन्हाम्हायीन तेन्ही सुटका व्हत नही. कठीण कार्य करणारले जर धाकलपासु  आप्ला मव्हरला कार्यांनी कल्पना, शिकवण, नहीते अनुभव राहिना ते तेल्हे भांबरायेल सारख व्हत नही. पण कवळाणा सारख गावखेडाम्हायीन बडोदाना सिंव्वासनवर बशेल महाराजस्नी कल्पना बेफाम व्हती. त्यामुये अश्या कल्पना नही करेल क्रांतीव्हवावर जस काय त्या नयी परिस्थितीमा आप्ला बठ्ठा काय जायेल शे आसा सराव करीसन त्या राज्याना कारभार हाकलत ह्रायन्हात. तेन्हामाज. तेस्नी खरी गोडी शे. परवान मजार बठ्ठी कडे पसरेल अज्ञान, नी आगलबगलमा दिशी येणारी अवनती, वैफल्यमा तडफडा व्हयेल भाऊबन ना इरोध, राजकीय नड अश्या प्रतिकूल परिस्थितीमा बी महाराजस्नी कुशल शासन ना जोरवर यश प्राप्त करी लिन्ह. आप्ला राज्यानी योग्यता वाढवण म्हणजे भारत नी शान वाढीन आस त्या मानेत. येन्हामजारच तेस्ना राज्यानी मोठायकी शे.

                 आप्ला पत्राम्हायीन अधिकारीस्ले मार्गदर्शन करतस तव्हय त्या लिखतस - परतेकनी नीतीनी, व्यवहाराना शहाणपणामा आणि निख्कय आंतकरनमा वागो. बारीकसारीक नी क्षुल्लक गोष्टीसवर करेल कानीनजर बी कव्हय मव्हय गंभीर आडचन पयदा करणारी ठरस. हुशारी आणि तारतम्य येस्ना शाणपना करीसन वापर कराशिवाय कोणतबी काम नामी रितमा पार पडत नही आत्मइश्र्वास आणि कर्तव्यनी भावना येस्ना बिगर खमकी कृती करता येत नही.

              आप्ल ध्येय उदात्त राहिन तरी चुकीना मार्गनी ती साध्य कराना प्रयत्न जर कया ते हातले काहीच लागत नही. आपण गयरा जल्दी नरवस व्हतस. म्हणीसन आपीन पयले आपयस जिरावानी कुवत ठेवाले जोयजे. म्हणजे नरवस व्हवानी पायी येणार नही. आपयशम्हायीन ज्या शिकतस त्याच मव्हरे यशस्वी व्हतस हायी आपीन सदा ध्यानमा ठेवाले जोयजे. "

                 आधिकारीस्वर त्या गयरा रागेभरेत आणि रागवणात तरीबी सज्जनपणा सोडे नहीत. रागेभरनात की त्या अबोला करेत नहीते बोलणात तरी बी अधिकारीस्नी कडक भाषा मजार बोलेत. मोकेबोलेल नी खर बोलेल ह्या दोन गोष्टी तेस्ले गयय्रा आवडेत. एखादा अधिकारीमजार शौर्य, सत्यप्रित ह्या गुण तेस्ना नजरमा उन ते , त्या आधिकारीले महाराज आपुलकीमा वागेत. गुणस्नी तेस्ले पारख नामी व्हती. आणि आवगुणस्नी पारख बी त्या गयरा जल्दी करेत. हापीसन काम करणारा अधिकारीस्मा दोष दिसणात ते तेस्नाकडे कानाडोया नही करेत, ती तेस्ना ध्यानमा आणीसन समजुतदारपणामा दुर करणा उपाय सुचाडेत. चांगल काम जर दिसन ते तेन्ही वाखानी   करीसन काम कराले प्रोत्साहन देत. तेन्हामुये गुणस्ले उत्तेजन देवामुये आधिकारी कार्यक्षम व्हये. काम कराना येना महाराज आणि गप्पा गोष्टी करणारा येना महाराज भलता न्यारा ह्राहेत.

             महाराज सोता काम मजार गर्क ह्राहेत. कै. वि द. घाटे सांगतस, "महाराज काममा इतला गढी जायेत की, मरण जरी दारणमा उन्ह तरी त्याले त्या सांगतीन, थोडस थांब रे भो,इतल काम आवरीलेस मंग येस मी. काम मजार तेस्ले येयनी सूद ह्राहे नही म्हणीसन बाजुले बशेल ए. डी. सी. कामनी ये सरावर सुचना नी घंटी वाजाळीसन देत. तरी बी तेस्न काम चालू ह्राहे. कामना तेस्ना मांगे गयरा व्याप व्हता तरी बी त्या कटायेत नही.

                सोतान काम कराना बारामा त्या म्हणतस, "मी राजा शे नी राजान पवतीर कर्तव्य कराकरता ह्या येले मी बशेल शे, अशी उच्ची भावना ठिसन गंभीर चेहरा करीसन मन नी एकाग्रता करीसन त्या कामले सुरवात करेत.आनंदना, रागना, नहीते कोणताबी इकारना आहारी न जाता, तेस्नासामने येल प्रकरस्ना निकाल करेत. प्रकरस्नी खातेवार नी महत्वानुसार एक यादी तेस्ना सामने ठेल ह्राहे. तेन्हापरमाणे त्या त्या प्रकरणास्ना कागदपत्र तेस्ना टेबलवर ठेल ह्राहेत कागद कायजीलिसन वाचाणा, गरज पडनी ते नजीकना अंमलदारस्ना संगे चर्चा करानी नी तर्कशक्तीले पटीन आस सोतानी खात्री व्हवावर न्यायले धरीसन निकाल निकाल देवानी पध्दत व्हती. आप्ला कर्तवनाबारामा महाराज एकसावा बोलणात, "राजधर्म गयरा कठीण शे. तेन्हामा स्वार्थ त्याग गयरा करना पडस नी मन बी गयर खंबीर ठेवण पडस. जर राजा आप्ला लोकस्न नी मित्रपरिवारस्न सरकारी काममा आयकत बासनात नी तेस्ना सांगाप्रमाणे करत बसनु ते, काम वशिलाकरेल सारख हुयीसन लोकस्ले तरास हुयीन नी आधिकारी बी तसाच वागतीन म्हणीसन राजाले आप्ली सदविवेक बुध्दीले पटीन नी सत्य वाटीन तेच कराले जोयजे. ह्या तेस्ना उदात्त इचार तेस्नी प्रत्यक्ष कृतीमा उतारेल व्हतात.

           *अरविंद घोष म्हणतस, "वर्तमान कायमा महाराजा सयाजीराव एक मोठ साम्राज्यावर शासन कराना लायरीना शेत, आणि राजनैतिक दृष्टीना बारामा बठ्ठा भारत मजार तेस्नी बराबरी कोन्हीच करू शकत नही!*. "

                 मोठ्ठल्ला सयरस्मा नगरपालिका स्थापीसन महाराजस्नी तेस्नाकडे लोकस्नी आरोग्य नी सुखसोयीस्न्या गोष्टी सोपी दिन्ह्यात. लोकशाही तत्वावर तेस्नी कायदामंडय(धारासभा) स्पापन कये. धारासभामा सरकारी आधिकारी नी लोकस्नी निवाडी देल सभासद ह्राहेत. अश्या गयय्रा पध्दतमा महाराजस्नी आप्ला राज्यकारभार लोकस्ना फायदाना करीसन जास्तीत जास्त लोकस्ले शासनयंत्रणा मजार सामायी लिन्ह नी लोकशाही राज्याना पाया रचा. सोता राजानीच लोकशाही रुजवावान प्रयत्न करेलन उदाहरण जगदुन्यामजारना इतिहासमा क्वचित घडेल व्हयीन. परवान ना राज्यकारभार चालावानी पात्रता येव्हो म्हणीसन तेस्नावर येयेले जिम्मेदारी टाकाना हाऊ भाग ह्रास.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीरान गायकवाड महाराज आणि कुशल प्रशासक* *भाग - ५६*

 *श्रीमंत सयाजीरान गायकवाड महाराज आणि कुशल प्रशासक*

*भाग - ५६*

                      जमाखर्च हाऊ कोणताबी यशस्वी कारभारना कणा शै. तेव्हा करता आजिबात हलगर्जीपणा नई दुर्लक्ष व्हवाले नको. राज्यान मुख्य उत्पन्न हायी कर वसुली ह्रास. ती नरम नी सोपी ह्रायन्ही तरज परवानले आप्ली आर्थिक सुरक्षानी हमी ह्रास. महाराजस्नी करना बारामा निश्चित आस धोरण पक्क करीसन नया जमानाले वयीन आसा बदल घडायी आणा.

                      जमीन महसुलन्या जुनाट जुलमी मक्तेदारी पध्दतना पेक्षा तेस्नी ब्रिटिश मुलखमजारली रयतवारी पध्दत चालु कयी. येन्हामुये सरकारना प्रवाशी सिदा संबंध चालु झाया. मक्तेदारस्नाकडथायीन जो जलुम नी छळ व्हये तो कमी झाया. जमीन ना मदगगुर ठरायीसन तिन्ही मोजमाप करीसनकर आकारणी निश्चित कयी. ह्या कठीण नी जबाबदारीना कामकरता मुख्य आधिकारी म्हनीसन प्राचार्य इलियट येस्नी नेमणूक महाराजस्नी कयी. त्या अनुभवी तत्ज्ञ व्हतात नी तटस्थ नियतीना व्हतात. बडोदा संस्थामा धाकल्ला धाकल्ला राज्य व्हतात. वाजदा, कडी, आखो बाकीना व्हतात बडोदा संस्थानले खंडणी ना रूपामा त्या ठराविक रक्कम देत महाराजस्नी ती पध्दत करीसन तठला शेतकरीस्ना संगे सोता संबंध प्रस्थापित कयात. तेन्हामुये पिळवणूक होनारा सामान्य शेतकरी सुखी व्हयनात. जमीनमहसुलन्या सुधारणा हितकारक असीनबी तेन्ह स्वरुप न समजामुये काही अडाणी नी दृष्ट लोकस्नी तेन्हाविरुद्द हुल्लडबाजी कयी. तेन्हामायीन पिलवाईना दंगान प्रकरण उदभवन.

               दुष्कायसारखा संकटना येले उपयोग व्हावा म्हनीसन राज्यानी तिजोरी मजार कायमनी गंगाजळी जोयजे, तेन्हा बारामा एक हुतुममा महाराज लिखतस, "राज्यामा उत्पन्नाम्हायीन बठ्ठा खर्च वजा करीसन दरसाले वीस टक्का रक्कम पोते पडाले जोयजेच. साधारण पणे च्यार वरीस्ना उत्पन्ना यीतली रक्कम तिजाेरीमा गंगाजळी सदा शिल्लक ठेवानी. वायबार खर्च कमी करीसन दरसालले बचत ठीसन मोठी शिल्लकनी रक्कम तयार करी ठेवानी गरज शे.," राज्यान उत्पन्नान नी खर्च येस्न वार्षिक अंदाजपत्रक तयार करीसन तेन्हापरमाने वसुली नी खर्च येस्न ठराविक धोरण लायी देव्हानी गरज शे. ह्या धोरणनासंगे आम्मलबजावनी व्हस का नही येन्हावर महाराजस्नी बारीक ध्यान ह्राहे. महाराज सोता दप्तर तपासणी ना संगे हिसाबनी बी तपासणी करेत. तेस्नी १८८७ साललगुन राज्यानी इस्कटेल घडी नेम्मन बसाडी. ह्या सुमारले महाराजस्न २४ वरीस वय पुर व्हयेल व्हत.

                महाराजस्ना कार्यमा तेस्ले वरिष्ठ अधिकास्नाकडथायीन नामी सहकार्य मियत व्हत. शहाबुद्दीन काझी, जयसिंगराव आंग्रे, रमेशचंद्र दत्त, अरविंद घोष, चिटणीस, प्रधान, नेने, अप्पाजी रामचंद्र गुप्ते, यशवंतराव आठवले, वासुदेव महादेव समर्थ, लक्ष्मण जगन्नाथ वैद्य, पेस्तनजी खंडाळवाला, डाॅ भालचंद्र, प्राचार्य फ्रेडिक इलियट नी आखो कर्तबगार आणि विव्दान अधिकारी प्रशासनले नामी गती देव्हान काम करेत. पयले पासुन बठ्ठा जातना नी बठ्ठा प्रांतंना लोक आप्ला राज्यामा नवकरीले ठीसन राज्याले तेस्नी बुध्दीमत्तीना, कर्तबगारीना आणि प्रामाणिकपणाना लाभ करी लेव्हो आस महाराजस्न धोरण व्हत चांगला नी लायक माणस निवाडानाबारामा महाराजस्न कोशल्य वाखाण सारख व्हत युराेपीन लोकस्ना वक्तशीरपणा ना नीटनेटकेपणा तेस्ले गयरा आवडे म्हणीसन आप्ला पेहराव नी देखभाल करणारा व्हॅली नी बग्गी हाकलाकरता युरोपीन नवकर ठेयेत. रजपूत, मराठा नी मुसलमान येस्ना मा काही उपजत गुण ह्रातस म्हणीसन तेस्ले पोलीस दलमा नहीते लष्कर मजार भरती करेत. माणस्ले मोठ व्हवानी संधी दिन्ही म्हणजे काही माणस मोठी होवु शकतस, आसा महाराजस्ले इश्वास व्हता.

              अरविंद घोष १८९० सालले आयपीएस व्हयनात. उमेदवारीना काय सरावर अश्वारोहणनी  कसोटी ह्रास. पण तिन्हा करता अर्ज करान तेस्नी नाकारी दिन्ह. तेन्हा परिणाम आसा झाया की, तेस्ले आयपीएसनी यादीम्हायीन वगळी दिन्ह. नेमक ह्याच येले एक योगायोग घडना. महाराजस्ना मुक्काम लंडनमा व्हता. त्या समर्थ प्रशासकना शोध मजार व्हतात. जेम्स काॅटन ह्या माणुस्नी अरविंदास्नी महाराजस्ना संगे भेट घडायी आणी. मुलाखत व्हवावर त्या बडोदाले आधिकारी म्हनीसन रुजू व्हयनात. आप्ल नित्तेनेमन काम समायीसन त्या बडोदा काॅलेजमा इंग्रजीना प्राध्यापक म्हनीसन काम कराले लागणात तठे त्या गयरा इद्यार्थिप्रिय व्हयनात. विद्वत्ता, वक्तृत्व, चारित्र्य नी प्रसन्न व्यक्तिमत्त्व ह्या दैवी गुणस्नी संपन्न आसा आरविंदान जीवन इद्यार्थीस्ले आदरणीय नी अनुकरणीय वाटे. अरविंदासारखा तयमयना अधिकारी महाराजस्ना प्रशासनना कार्यमा उपयोगी ठरणात. बडोदामा व्हतात तव्हयज मृणालिनी देवीनासंगे तेस्न लगीन झाय. 'मेघदूत 'नी 'सावित्री 'ह्या महाकाव्य इंग्रजी मजार तेस्नी बडोदाले लिखी काढात. इंग्रजस्ना ससेमिरा मुये तेस्नी बडोदा सोडी दिन्ह.

             महाराजस्ना रोजना काम मजार ए. डी. सी हायी महत्वानी व्यक्ती ह्राहे. ए. डी. सी न व्यक्तीमत्व कस अपेक्षित व्हत येन्ह वर्णन जनरल नानासाहेब शिंदे येस्नी देल शे. 'ए. डी. सी. बठ्ठ्याज गोष्टीस्मा निष्णात नी सर्वज्ञ ह्राव्हाले जोयजे. तेल्हे घोडावर नेम्मन बसता येव्हाले जोयजे. नी तो निशाणीबाजीमा तरबेज जोयजे. देशीविदेशी चालीरितीस्न नी रितीरिवाजस्न तेल्हे आख्ख ग्यान जोयजे. इजजरी कडायनी तरी तेन्ही शांती अढय जोयजे. धाकल्या पार्टीस्नी नी डिनरनी येवस्था तेल्हे करता येव्हाले जोयजे. महाराजसाहेबस्ले सदा खुष ठेवानी कला तेल्हे अवगत जोयजे. राजवाडाना बठ्ठा नोकरस्वर सदा तेन्ही कडक नजर राव्हाले जोयजे. तेल्हे बठ्ठा खातास्नी माहिती जोयजे. मराठी, हिंदी, गुजराथी, इंग्रजी भाषान त्याले चांगल ग्यान जोयजे. त्या भाषा बी तेल्हे नामी बोलता येव्हाले जोयजे. रोज वर्तमानपत्र वाचीसन जगदुन्यामा, देशमा नी राज्यामा काय चालू शे येन्ही माहिती तेन्ही माहिती मिळायीसन ठेवाले जोयजे. राजघराणा नी मंडईना संगे कस वागान येन्ह तारतम्यन ग्यान तेल्हे नेम्मन जोयजे. राज्याना मोठल्ला अधिकारीस्नी तेल्हे माहिती जोयजे. महाराजस्ना मव्हरे राज्याना कारभारना बारामा महत्वाना कोणता कोणता प्रश्न विचारमा शेत तेस्नी तेल्हे आख्खी माहिती जोयजे. महाराजस्ना मान मरातब बाकीना राज्यामा कसा राखाले पाहिजे हायी तेन्ही समजी लेव्हाले जेयजे. नुस्ता इसारावरी, खुणवरी, नहीते एकदोन सूचक सब्दस्मा महाराजस्न मनोगत व्हयखीसन काम कराले जोयजे. सांगानी गोट म्हणजे तो चवरंगी जेयजे. ज्या ए. सी. डी. मजार येस्ना पयकी जास्ती गुण व्हतीन तो महाराजसाहेबस्ले जास्ती आवडे. "

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक* *भाग - ५७*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक*

*भाग - ५७*

             ए. डी. सी. महाराजस्ले कसा भेंमकाळतस हायी गोट जनरल शिंदे महाराजस्ना ध्यानमा आनीसन बोलतस, "बारा पंधरा वरीस पयले महाराज भर जवानीमा व्हतात तरी बी त्या गयरा शांत व्हतात नी हर एक गोट ए. डी. सी ले समाजाडीसन सांगेत. चुक व्हयनी ते कानाडोया करेत. पण सध्यानी स्थिती गयरी बदलीजायेल दिसस. महाराजसाहेब हर गोटमा घाई करतस. बारीकसारीक गोटवर नरवस व्हतस. नी गंजच गोष्टीना तारतम्य ए. डी. सी ना ग्यानवर सोडतस तेन्हामुये ए. डी. सी. घाबरतस. आणि मंग तेस्ना गोंधय उडस  नी तेन्हामुये महाराजसाहेबस्ले प्रमाणाबाहेर तकलीफ व्हस.'  "रावसाहेब, तुम्ही म्हणतस ते खर शे, पण येल्हे जिम्मेदार कोण? तुम्ही नजीकनी मंडई शे."

               महसूल खातामार्फत जमीनदार आणि वतनदार येस्ना वतनना बारामा नी महसूलना बारामा सुसंबद्धता आणाण काम  इलियट साहेब दखेत. तेस्ना मदतनीस बापट येस्ना तापट स्वभावनामुये नी कडक निर्णयनामुये लोक नाराज व्हन साहजिक व्हत खास करिसन गुजराथी आधिकारी तेस्ना इरोधमा व्हतात.

                  १८८५ साल ले कडी प्रांतमजार महसूल खातामार्फत जमिनी मोजणी सुरू करी तव्हय पिलवाईना ठाकोरस्नी इरोध कया. सरकारी नवकरसवर काठ्या, तलवारी लायीसन हल्ला कया. कडी प्रांतना सुभेदार वणीकर येस्नी लष्कर बलायीसन दंगलखोरस्ना इरुध्द हल्ला करा करता महाराजस्नी परवानगी मांगी. तव्हय महाराजस्नी वणीकरस्ले कळाव की, 'जर गरज पडनी तरच फौजना उपयोग कराना. शक्यतो समजीउमजीसन ल्या.' इकडे दंगलखोरस्नी लढाईनी जोरबन तयारी चालू करेल व्हती सरकारी फौजना तोफखाना आग वकाले लागना तव्हय दंगलखोरस्नी फायफाय झायी नी लगेच त्या शरण उनात. तोफखानामुये लागेल आगी मलायात. जखमीस्ले आवसदपाणी कय. मंग न्यायालयीन चवकसी करीसन गुन्हेगारस्ले कडक शिक्षा कयी. उपदयापी लोकस्न्यी चिणगावामुये हाऊ दुर्दैवी प्रकार घडी येल व्हता. पण हायी प्रकरण महाराजस्नी गयर नामी चतरापणा करीसन हाताळ व्हत. 

              पिलवाईना दंगा शांत झाया आणि प्लेगनी साथ चालु झायी. सावधगीरीना उपायस्न नियोजन करामुये साथ जास्ती पसरणी नही. ह्या साथीना रोगीस्ले झामलीसन तेस्ले न्यार ठेवानी व्यवस्था करेल व्हथी. सयर स्वच्छ करीसन पेव्हान पाणीना ताजा पुरवठा कया. घरस मजारल सामान काढीसन घर धवान, घरस्ले चुना देण रोगीस्ले तेस्ना नातागोताम्हायीन दुर ठेवण, नी आखो उपाय कयात. पण अज्ञानपणामुये लोकस्ले ह्या उपाय निर्दयीपणाना वाटेत. रोगीस्न निदान करणारले त्या यमदूत समजेत. तेस्ना भयले लोकबी तेस्ले फसाडाना प्रयत्न करेत. एक जागावर ते मरेल माणुस्ले बसाडीसन पत्ता खेवान नाटक रचेल व्हत. डाॅ धुरंधर येस्ले खास प्लेगना ऑफिसर म्हनीसन नेमल व्हत. प्लेगनी लसना शोध करणारा डाॅ हाॅफकिन येस्ले बडोदाले बलायीसन तेस्ना मार्गदर्शन खाल बठ्ठा लोकस्ले लस टोची काढी. असा प्रकारना पयला प्रयोग भारत मजार पयले मुंबई नी बडोदा मजारज झाया गावना बाहेर बसाडेल हेल्थ कॅमम्हा फिरीसन महाराज लोकस्ना गह्राना आयकी लेत. ते गयर धोकान व्हत. प्लेगनिवारण मदार महाराजस्नी पिरीम नी तयमय दाखाळाबद्दल प्लेगनी साथ सरावर लोकस्नी महाराजस्ना जंगी सत्कार कया. ह्या कार्यामुये महाराजस्न प्रशासन कौशल्य बठ्ठी कडे दिशी उन्ह. 

                  प्लेगनी साथ सरस नही तवशी लगेच दुस्कायन संकट तोंड काढी ह्रायंन्त. दुस्कायन रूप भयानक व्हत. हजारो माणस, ढोर मराले लागणात. संकटन भयानक रूप दखीसन महाराजस्नी आप्ला राज्यामा दौरा काढा. लोकस्ले मदत कया करता स्वतंत्र अधिकारीस्नी व्यवस्थापक मंडय स्थापात. बठ्ठा मुलकी अधिकारीस्ले सारखा आप्ला ताबाना गावस्मायीन फिरत ह्राहीसन जरुर ती मदत गरीब लोकस्ले कराना बारामा हुकूम तेस्नी दिन्हात जुना कायना सदावर्त, खिचडी सारखा आखो काही दानधर्मना बठ्ठाओघ त्या कामस्ना कडे लावा बठ्ठा प्रांतमा फिरीसन तठला दुर्गम भागमा घोडावर जायीसन पाहणी दौरा कया. नी त्वरीत उपाय कयात. दुस्कायले तोंड देवाकरता तातडीनी मदत म्हणीसन धान्य नी मदत, पाणीनी सोय, नी रोजगार पयदा करी दिन्हात. पण बठ्ठास्मा महत्वान नी कायमन साधन म्हणीसन विहीरी खंद्यात पाटबंधाराना काम कयात. कालवा काढात तेन्हाप्रमाने राज्यानी गंगाजयी करी ठेल व्हती. म्हणीसन गंभीर परिस्थितीले तोंड देता उन्ह. आज बी तेस्न्या दुस्कायन निवारण योजना अनुकरणीय शेत. 

              दमाजीराव गायकवाडस्ना येपासून संस्थान मोठ लष्कर व्हत. हजोरस्नी पायदळ नी घोडदळ व्हती. हात्ती, हुट, तोफा, बंदुका येस्ना बी गयरा मोठा खर्च व्हता शांतता काय असामुये लष्करले काहीच काम नही व्हत. म्हणीसन महाराजस्नी लष्कर कपात करीसन लाखो रुप्याना खर्च वाचाडा नी तो पयसा ग्रामविकास करता वापरा. 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

शनिवार, २४ एप्रिल, २०२१

बाप पाठन आभाय

 बाप घरना से कणा 

जसा बाजरीना दाना

माय वळणनी खाण 

हिरवगार माळरान 


बाप पाठन आभाय 

उनमा तापस सकाय 

माय निर्मळ पाणी 

जगण करस अबादानी


बाप बैलगाडीना आक 

फिरावस संसारन चाक

माय दयान- जात 

पेटीसनी सरस  दिवानी वात


बाप कठोर नागर 

नरम करस वावर 

माय हीवायानी लेकरेसले 

उब देणारी झावर 


उभा माती विटेवरी

बाप पंढरपूरना विठ्ठल

 मायबापनं प्रेम 

बायको आल्यावर आटणं 


दिपक भाऊसाहेब चव्हाण 

9975663626

काळीजना घाव*

 *काळीजना घाव*


*वावरमा उगाडस मी*

*मातीमाहीन सोनं*

*कोंब देखीसन कणीसले*

*कोणले सांगु रडगर्हानं*


*कसा जगु मी आते*

*तोंडे उन्हा-व्हता घास*

*मातीमा पेरी पैसा*

*बनना गळाना तो फास*


*कसा लेरे देवबा तु*

*मन्हा मरणवर टपना*

*पयाटीना बोंड भी का?*

 *तुन्हा डोयाम्हा खुपना*


*जगु देरे देवबाप्पा* 

*छाताडावर से कर्ज*

*अस करी नुक्सान*

*भरस का काय मरनना अर्ज*


*परतीना ऊना पाणी*

*बळीना कर्दनकाळ* 

*काळी मातीसंगे म्हणी* 

*जुळी जायल से नाळ*


*देख मन्ह कपाय*

*त्येनावर घामन्या धारा* 

*आयुष्याना ठेवस तु*

*मन्हा सातबारा कोरा*


*मायबाप सरकार*

*माले हमीना द्या भाव*

*आतेलोग घालात तुम्ही*

*काळीजवरच मन्हा घाव*


*कवी- दिपक भाऊसाहेब चव्हाण*

*शिरसगावकर*

कसा बन्नु मी कवी

 *कसा बन्नु मी कवी??*


*एखादी वाची कविता*

*मन मा माते कहर*

*शब्द शब्द लिखिसन*

*उनी कवी बनानी लहर*


*चेटतांना देख मी*

*एक शेतकरी न प्रेत*

*कर्ज व्हत म्हणीसन येन*

*पुर ईकाइ गए शेत*


*मायबापना कष्ट म्हणा*

*डोयामा येये पाणी*

*जगणं तेस्न देखीसन*

*लिव्हाले लागणु गाणी*


*बायको मनी करे कविता*

*मालेबी वाटे हेवा*

*तीच माले सांगे मग*

*ह्या कविता जपी ठेवा*


*ह्या मना अनुभवना*

*शब्द म्हणजे कवी*

*मन्हा खांदेशी भाषा*

*आते प्रत्येक पाठ्यपुस्तकमा हवी*


*दिपक भाऊसाहेब चव्हाण*

*शिरसगाव*

 *9975663626*

पैसा

 *पैसा*

*जीवन जगान साधन*

*म्हणजे से पैसा*

*सगळा विचारतस से*

   *तुम्हनाफा तर तु है कैसा*   


*पैसासाठे कोणी व्हस येडा*

*काही मंडळी पैसासाठे गल्ली मा घालस राडा*


*अन्न म्हणी पैसा कधी कोणी खादा का?*

*सहजच कोणी कोणले एक रुपया दिधा का?*


*पैसाशिवाय कोणस पाटल हालस नहीं*

*नहीं दिना कोणले पैसा तर माणूस माणुसले बोलस नहीं.*


*पैसा मात्र साधन जीवन जगान*

*नहीं दिला कोणी तर बोलु नका रागान*


*पैसा आज से सकाय नही*

*म्हणून कोणले हसु नका.*


*दिपक भाऊसाहेब चव्हाण*

*शिरसगावकर* *9021318960*

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक* *भाग - ५५

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक*

*भाग - ५५*

               जुनी परंपरानामुये संस्थान ना कारभार मजार वायफळ खर्च गयरा मोठ प्रमाणमा व्हये. महाराजस्ले सोताले हाऊ आनुभव येल व्हता. एकसावा तेस्नी सहल निलगिरीले जायीरायंन्ती तव्हय कुन्नुर आठे मुक्काम झाया. महाराज सकायले फिराले गयात तव्हय तेस्ले सामान नी भरेल वीस बैलगाड्या बल्ला उतरतांना भेटन्यात. इतल्या गाडीस्मा सामान तरी काय हुयीन म्हनीसन महाराजस्नी चवकसी करी तव्हय कयन की, आते सध्या वापरमा नहीत त्या जुना आणि तेस्ना आवडता कपडा म्हनीसन महाराज कव्हयबी मांगतीन आसा हेतुनी आणेल फक्त एकटा महाराजस्ना कपडा वीस बैलगाडीस्मा भरेल व्हतात. चालू कामना पुरता कपडा परवास मजार कोणीबी लयस तेन्हामा राजाना कपडा शेत जास्तीत जास्त दोन गाड्या भरीसन आणत जा. पण गरीब लोकस्ना पैसानी उधळपट्टी करु नका. आसा हुकुम दिसीन आसा प्रकारना वायफळ नी वायबार खर्च कमी कया.

                   सुरुवातनी कालकिरती मजार तेस्ना संगे गयरा लवाजमा ह्राहे. उतरता काय मजार फक्त च्यार माणस लीसन प्रवास करेत. येन्हामुये खर्च, येय, वाचे. नी महाराजस्ना आत्माले बी शांती मिये.

                 महाराजस्ना सुवारवाताना दिन नी काटकसरनी एक गोट आशी शे, जयसिंगराव आंग्रे १८८५.मजार महाराजस्ना खाजगी कारभारी व्हतात. त्या मानी आणि कणखर व्हतात. महाराजस्नी पयली राणी मरावर, दुसर लगीन करान ठरण. पोरगी दखानी जिम्मेदारी नी व्यवस्था आंग्रे येस्ले करणी पडणी. च्यार पोरी महाराजस्ना पसंती करता लयनात. पसंती जाहिर व्हवावर पोरी आणि बाप वापस जाव्हाले निंघनात, ते आंग्रे येस्नी तेस्ना जाव्हान भाडतोड नी बाकीना खर्चा नी व्यवस्था कयी. त्या खर्चाले महाराज मंजुरी नही देत. त्यायेले दोन्हीस्नी बाचाबाची...

*महाराज* - *खर्चानी मंजुरी न लेता खर्च करेल चुकीना शे. तुम्ही वायफळ खर्च कया. त्या खुशीमा येल व्हतात तसा जातात. पोरीस्ना बाप पयसावालाज. व्हतात. मी खर्चाले मंजुरी देणार नही.

*आंग्रे -*...मंग हाऊ खर्च मी मन्हा पदरना भरू का काय? काम गायकवाड सरकान तेन्ह वझ मी का उचलू? मी कय ते बठ्ठ योग्य कय.

*महाराज-*बिगरकामना भरमसाठ खर्च करेल शे तेल्हे मी मंजुरी देणार नही.

*आंग्रे-*बडोदा राज्यान लवकीक समायान मन्ह काम व्हत. पाहुणास्नी नेम्मन सोय नही करतु ते बडोदा राज्याना लवकीक नही ह्राता. तुम्ले ह्या रितीरिवाज खावखेडाम्ह्यीन येल मुये माहीत नहीत. मी ते सर्व वयखस. मी मन्ह काम बजायेल शे.

*महाराज-*. तुम्ही बोलानी मर्यादा सोडी ह्रायन्हात हायी बरोबर नही.

*आंग्रे-*.. माफ करा महाराज.

महाराज धीरगंभीर झायात. काहीबी बोलणात नही. पण मंग आंग्रे येस्नी बदली खाजगी खाताम्हायीन महसूल खातामा कयी.

        पयले पयले सुरवात ना कायले आसाच एक गंभीर हमरीतुमरीना प्रसंग व्हयना व्हता. महाराजस्नी तो नामी कौशल्य वापरीसन हाताळा व्हता. महाराजस्ना दत्तक बाप कै. खंडेराव महाराज येस्ना मुसलमान धर्मकडे कल ह्राहे. त्या सोताले महंमद मोठा भक्त समजेत. तेस्नी सिद्दी सुलेमान हाऊ चेलाले सोताना आंडोर सारखा मानेल व्हता. तो नी तेन्हा मयतर अमर आणि बल्लाळ ह्या तिन्हीबी गयरा. मग्रूर व्हयेल व्हतात. त्या मोठ्ठला अधिकारीस्ना आपीमान करेत सिद्दी सुलेमान ते जेठा आधिकारी पेस्तनजी जहांगीर येस्ना वर तलवार उपसीसन आंगवर गयता. महाराजस्नी तेस्ले न्यारा न्यारा खातास्मा नवकरी दिसन आटकायी दिन्हात  पण तेस्नी काम कराण नाकारी दिन्ह. "खंडेराव महाराज येस्नी आम्ले आंडोर सारख मानेल व्हत. म्हणीसन राजपुत्रासारखी आम्हणी तैनात व्हवाले जोयजे,"आशी मागणी कयी, नी ती तीन दिन ना मजार मंजुर नही झायी ते, आम्ही आम्हना हातीवरी सरकारी तिजोरी म्हायीन तैनातनी रक्कम वसूल करसुत, आसा धमकी वजा अर्ज धाडीसन त्या तीनजण नी बाकीना पाचजण मियीसन बंदुका, पिस्तुल लिसण चिमणबागना बंगलाना आवारमा यीसन बंड कराना तयारी मजार ह्रायन्हात यीतला खालना थरवर जाव्हामुये तेस्ले पकडान वारंट काढ नी लगेच सरकारनी बावीस स्वारस्नी सैन्यानी तुकडी चिमणबागना कडे रवाना कयी. बंडखोरस्ले आखरी ताकीद दिन्ही. तेस्नी ती ताकीद नाकारताच तेस्नावर बंदुकीस्न्या फैरी झाड्यात. त्या बी लगेच झाडस्ना आडे बचावनी जागा झामलीसन गोया झाडाले लागी ग्यात. सैन्यानी तुकडी आखो जोरबंद हल्ला कया. त्या बंडखोरस्नी इतला चिवट लढा दिन्हा की, तेन्हामजारला पाचजण मरी ग्यात. नी बाकीना जायबंदी व्हयनात. ह्या प्रकरणा निष्कर्ष इतलाच की, पयली राजवट नी लाडायी ठेल कोनताबी शिरजोर लोकस्ले येन्हा मव्हरे सनदशीर अधिकारस्न बेदरकारसारख उल्लंघन करता येव्हाव नही. आस दाखाडीसन आप्ला आधिकार महाराजस्नी स्थिर कया. नी उध्दट उर्मटसवर कायमनी जरब बसाडी.

                   कोणताबी राज्यानी सुरक्षितता नी योग्यता निःपक्षपातीपणावर आवलंबी ह्रास हायी व्हयखीसन तेस्नी6१८८३ सालले न्यायकमेटी नेमी. तेस्नी ब्रिटिश कायदाना आदर्श सामने  ठिसन जुना कायदास्नी दुरुस्ती कयी. तेन्हामा स्थानिक परिस्थिती ना इचार करीसन नया कायदास्ले. मंजुरी दिन्ही. कायदानी परिक्षा पास व्हयेल नया. न्यायाधीश नेमानी प्रथा चालू कयी. लोकस्ले लगेच निःपक्षपाती न्याय मियाना बारामा महाराज लिखतस, "परवान ले न्याय मियानी सोय करी ठेवाले जोयजे. न्याय कराले जितली मुदत लागस तितली लेवाले हारकत नही, पण जास्ती फाजील येय लागाले नको. परवान ले जरासा ख़रचामा जल्दी खरा न्याय मियावा ह्या उद्देशवर मी सदा ध्यान ठेल शे. इतल करीसन बी न्याय मियना नही ते ती स्थितीन माल्हे दुःख व्हयीन. ब्रिटिशस्नी न्यायव्यवस्था ना मव्हरे आपली न्याय व्यवस्था जोयजे., "

           राज्यामा शांती सुव्यवस्था चांगली राव्हाना करता पोलीस खातानी पुनर्रचना करीसन अधिकारीस्ले नामी परकारन प्रशिक्षण देव्हानी सोय कयी. चांगली कामगिरी करणारा अदिकारीले बक्षीस नी बढती दिसन उत्तेजन मिये गुन्हास्ना तपास करता महाराजस्नी स्वतंत्र योजना तयार कयी नी शाखाना खास लोकस्ले प्रशिक्षण दिसन आखो कार्यक्षम कये. आडानी पोलीस्ले फुकटमा पाट्या पुस्तक दिसन साक्षर कये. कैदीस्ना करता बी तुरुंगमजार सुधारणा कयात. कैदीस्ले गुन्हा ना बारामा आद्दल घडाले जोयजे, नी पश्चाताप व्हयीसन भावी आयुष्य चांगली पध्दतमा जगानी आमना पयदा व्हवाले जोयजे, ह्या हेतुनी महाराजस्नी तुरुंग सुधारणा प्रयत्न कयात. तशी कैदीस्ले उद्योगधंदा नहिते शेतीन सिक्सन देव्हानी महाराजस्नी सोय कयी.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक* *भाग - ५४*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि कुशल प्रशासक*

*भाग - ५४*

               प्रशाशासनकार्य नामी चालायीसन तेन्हामा नाव कमावान इतल सोप नही ह्रास. ह्या कार्यामा निरिक्षण, परिश्रम, चिकाटी, धैर्य नी धीमीपणा लागस. महाराजस्नी राज्याना सूत्र हातमा लिन्हात तव्हय हिंदुस्थानमा लोकस्नी राजकीय महत्त्वाकांक्षा वाढी ह्रायंती. येन्ही महाराजस्ले जाणीव व्हती. संस्थान मजार नामी सुधारणा करण हाऊज परवानले अंकित करान मार्ग शे आस तेस्ले वाटे. परवान ना बारामा आंतरमनमा पिरीम, विधायकबुध्दी येन्हामुये महाराजस्नी सुधारणास्ना उपक्रम चालू करेल व्हता. सर टी माधवराव निवृत्तीव्हवामुये त्याकायले मौलिक कल्पना सांगिन आसा कोणताबी मुत्सद्दी तेस्ना कडे नही व्हता. पण तेस्नी कल्पनाशक्तीनी झेप विलक्षण व्हती. त्याकायले कायदा करण, आम्मलबजावनी नी न्यायनिवाडा करण ह्या तिन्ही गोष्टीस्ना अधिकार राजाना कडे केंद्रीत व्हतात. राजकारभार मजार बी उच्चा उच्चा पदसवर आनाडी अधिकारी असामुये तेस्ले आप्ला कामन स्वरुप नी जिम्मेदारी कये नही. त्यामुये कारभार नावले दाद्या आसा चाले. तेन्हामा नाविन्य नहीते कल्पकता आजिबात नही ह्राहे. 

                पयले हुजूर कचेरीमजारली गोंधय खलास करान महाजस्नी ठराव. अधिकारीस्न्या नेमणुका, बदल्या, फिरस्तीना भत्ता, रजा, दंड, कचेरीना कामस्नी देखरेख़, तपासणी नी लोकोपयोगी कामस्नाकरता देवाना मोबदलास्ना नियम बदलात. सदा उपयोगनकरता तेस्न वर्गीकरण कये. तेन्हामुये राज्यकारभार मजार सुलभता वुन्ही. नियम नी कायदा लोकस्ना समजमा येव्हा करता त्या मराठी आणि गुजराथी भाषामा कयात. राज्यभाषा हायी परवान नी भाषा जोयजे. आशी महाराजस्नी धारणा व्हती. 

               महाराजस्नी जव्हय राज्याना सूत्र लिन्हात तव्हय जिकडेतिकडे अव्यवस्था आणि गबाळपणा व्हता. गायकवाडी नहीते बाबाशाही ह्या शबद आजबी बडोदा सयरमा अव्यवस्था करता आज बी वापरतस. पयले सरकारी कचेरीस्मा हायी बाबाशाही सदा दिसे. कचेरी नी येय आकरा वाजानी ह्राहे, पण कारकून लोक पानइडा चगयत १२ वाजा लगुन येत. मंग अधिकारी ते बिनधास्त घरमा आडा पडेत नी दुपारनी च्या पेव्हाले कचेरी मजार येत. हायी बठ्ठी येवस्था महाराजस्नी बदलायी काढी. काही येले सोता महाराज कचेरी मजार ११ वाजता अचानक यीसन बशेत. नी कामकाजणी तपासणी करेत. उशिरा येणारा अधिकारीस्वर येन्हा आसा परिणाम झाया की, कचेरीना काम येवर नी नेम्मन सुरू झायात. पयले कारकून आणि आधिकारी गादीवर तक्क्या लायीसन बशेत. तेन्हामुये कटायनात की तठेच जागावर डोया बंद करीसन आडा व्हयेत. महाराज एक कचेरी मजार गयात तव्हय तेस्नी गयरा जणीस्ले लोयेल पडेल दखात. तव्हय पासुन तेस्नी बठ्ठी कडे टेबल खुर्चीस्नी येवस्था कयी. आसा परमाने तेस्नी जठे गबाड नी गचाडपना व्हता तठे निटनेटकापणा आणा. त्या सोता गयरा उद्योगी व्हतात. म्हणीसन आपली परवाननी बी कष्ट करीसन आप्ली परगती करो आस तेस्ले वाटे. 

               हुजूर हुकुम सदा लेखी स्वरुपमा पाहिजेत येन्हा बारामा महाराज म्हणतस, "बठ्ठा काम नेम्मन सुरळीत चालाव्हात तेस्नामा चुक नहिते घोटाया हुनहीत म्हणीसन हुजुरस्ना हुकुम सदा लेखी जोयजेत नी तेन्हावर हुजुरस्नी सही व्हयेल जोयजे. म्हणजे कामस्नी टायाटाय नी गचालागचाली व्हनार नही. शासनना कामकाजना हुकुम गयरा निरक ह्रातस. पण महाराजस्ना हुकुम नामी भाषामुये आणि उदात्त इचारस्नामुये अधिकारीस्मा चैतन्य पयदा करेत. उदाहरणार्थ एक हुकुममा त्या लिखतस... "समाजना सुधारणाना बारामा ज्या गोष्टी करान सुरवातले योग्य वाटीण तेन्ह निरीक्षण गयर चौकसपनानी कराले जोयजे. परवान मजार कोणता वर्गमा नादारी कितली शे, तेस्ना जीवनमान ना धंदा कोणता शे, तेस्ले आप्ला शरीर रक्षणना करता नी निरक राखाकरता पूर अन्न मियस का नही येन्हा बारामा निरिक्षण कराले जोयजे गरीब लोकस्नी परिस्थिती सुधारीसन तेस्ना निराशाजनक जीवनक्रममा काही काही सुखना आउस दाखाडता येन्ह शक्य शे का नहीते जर शक्य नसीन तर तेन्हामा कोणता उपाय योजना करता येथीन ह्या सदभावनानी निरिक्षण कराले जोयजे. तस निरिक्षण कये ते उपाय सुचतीनज आसा माल्हे इश्वास वाटस. 

          पयले महाराजस्ना मव्हरे हुकुम करता काम रुजू व्हयेत. तेन्हामा काय मुद्दामा निर्णय जोयजे येन्हा थांगपत्ता लागे नही6. हायी अव्यवस्था बदलायीसन तेस्नी सोतानी पुरी नयीन पध्दत चालु कयी. तेन्हामा निर्णय कराना मुद्दा क्रमवर शेवटले दाखाडेयीसन हर मुद्दावर  अधिकारीस्ना अभिप्राय अल्प सबदमा नमुद करानी शिस्त ठरणी.सुरवातले प्रकरणावर एक कोष्टक ह्राहे, तेन्हावर नजर मारताज एकदम कामन बठ्ठ स्वरुप ध्यानमा यी जाये. तेन्हामुये उगाच भाराभर कागद वाचाणा श्रम वाचीसन निकाल काय जोयजे6 ते सोप कयाले लागण. ह्या पध्दतले मव्हरे टीप्पणी पध्गत म्हणेत. 

         अधिकारीस्नी सरकारी कामराजमा जात नी धर्म ह्या गोष्टी आड्या येव्हाव नहीत, येन्हा दक्षता लेव्हानी. येन्हा बारामा महाराज म्हणतस, "न्यारा न्यारा धर्माना लोक जठे असतीन तठे कोणलेबी आप्ला आप्ला धर्मप्रमाणे वागानी हरकत कराना बाकीना धर्मस्ना लोकस्ले आधिकार नहीत नी तशी हारकत करानी सरकारम्हायीन उत्तेजन देव्हाले नको. दोन धर्मस्ना लोकस्मा आपस्मा विरोधी भावना राहण हायी देशना शांती नी प्रगतीले हानीकारक असामुये तश्या भावना सरावाकडे अधिकारीस्नी ध्यान देव्हाले जोयजे. तंटा - बखाडा जर व्हयनात ते ज्या दिसतीस त्या गोष्टीसवर निकाल न करता, तेन्ह मूळ कारण झामलीसन तेन्हावर उपाय योजना करण हाऊज खरा मुत्सद्दीपणा शे. 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

बुधवार, २१ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी करा दलितस्ना उध्दार* *भाग - ५३*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी करा दलितस्ना उध्दार*

*भाग - ५३*

                    महाराजस्न उत्तेजन ना सब्द आयकीसन आंबेडकरस्ना आंगमा चैतन्य सयसयु लागण. तेस्ना आंतरमनमा उत्तुंग आस महत्त्वाकांक्षीस्न बी पेरायी गये. जेठा मोठस्न दरसन आस लाभदायक ह्रास. आंबेडकर येस्नी बी महाराजस्नी देल शिष्यवृत्ती ना चांगला उपयोग कया. महाराजस्ना शब्द खरा करी दाखाडा. मुंबईनी एल्फिन्स्टन काॅलेजम्हायीन त्या बी. ए. झायात. मंग बाकीना सिक्सन करता महाराजस्नी तेस्ले आमेरीकाले धाड. तठे तेस्नी पीएच. डी हायी उच्ची पदवी मिळायी. त्या प्रबंधवर तयार ग्रंथ आंबेडकरस्नी महाराजस्ले अर्पण करीसन कृज्ञता व्यक्त कयी. उच्च सिक्सन लिसन परदेस म्हायीन आंबेडकर येताच तेस्ले बडोदा संस्थान मजार सचिवालयमा मोठ उच्चापदनी नवकरी दिन्ही. आसा उच्चपदवर त्या पयला हरिजन व्हतात. तेस्नी नेमणूक म्हणजे महाराजस्नी टाकेल समाजक्रांतीन पाउल व्हत.

      आंबेडकरस्ना हातखालना सनातनी नवकर स्पर्श टायाकरता फायली टेबलवर फेकी देत. राव्हानी - खाव्हानी नेम्मन सोय नही व्हती. महाराज बी बडोदा मजार नही व्हतात. डाॅ बाबासाहेब आंबेडकर जरुसा दिन हरिजन वस्ती मजार ह्राहतात, ते महाराज म्हैसुरथायीन येव्हाववर तेस्नी सोय नक्की करतात. शिवाय हरिजन वस्तीवर तेस्ना सिक्सन ना संस्कार बी व्हतात. आखीरशेवट त्या उव्दिग्न मनःस्थितीमा मुंबईले इग्यात. तठे तेस्नी वकिली चालु करीसन दलितस्ना उध्दारन कार्य चालू कये.

             दलितस्ना उध्दारन काम एक तरणा राजानी सोता पुढाकार लीसन तयमय नी यशस्वीपणानी करेल उदाहरण जगदुन्याना इतिहास मजार क्वचित घडेल व्हयीन. महाराजस्ना आदर्श ठीसन पुणा, मुंबईले अस्पृश्यस्ना उध्दार करता काम करणाऱ्या संस्था निंघण्यात.

               बडोदाना वाङमय परिषदना अध्यक्ष म्हनीसन आचार्य अत्रे आप्ली याद सांगतस, "जुन्या मराठी राज्यामजारल्या ज्या ज्या उज्ज्वल आणि उदात्त परंपरा व्हत्यात, तेस्नावर संस्कार करीसन सयाजीराव महाराजस्नी तेस्न संगोपन करेल व्हत6, तेस्ना सुखकर आनुभव त्यायेले माल्हे उना. बडोदा ना दिवाण व्ही. टी कृष्णम्माचारी येस्नी मन्ही भेट सयाजीराव महाराजस्ना संगे घडायी आणी. मन्ह छापेल भाषण महाराजस्नी पयलेज वाची लेल व्हत आस वाटण. मन्हा भाषणमा डाॅ बाबासाहेब आंबेडकर येस्ना गौरवपूर्ण आसा उल्लेख करेल व्हता., "जादीभेद पुरा पोलादी चौकटमा राहिसन पृश्यअस्पृश्य भेद मांडता येव्हाव नही. हाऊ भेदाभेदना धर्मज सोडाले जोयजे, आशी वीरगर्जना करणारा डाॅ बाबासाहेब आंबेडकर ह्या कालदीस्ना आम्हना शंकराचार्य शेत." ह्या मन्हा भाषणमजारला वाक्यना उल्लेख करीसन महाराज बोलणात, "तुम्हण भाषण साहित्यविषयक ह्राहिसन बी तुम्ही तेन्हामा पुरोगामी इचार मांडात, हायी माल्हे भलत आवडन. "

               महाराजस्ना दलितस्ना उध्दारना कार्या ना यश ना बारामा त्या सोता सांगतस - मी धाकला व्हतु तव्हय ढोर चाराले जावु, तव्हय आदिवासी पोर मन्हा संगे ह्राहेत. एकसंगे खेव्हान, एकसंगे भाकरी खाव्हान, एकच झरावर ओंजयीवरी  पाणी पेव्हान ह्या गोष्टी खेयमेयमा व्हयेत.अस्पृश्यना संस्कार मन्हावर कवयबी झाया नहीत. त्या कायना मन्हा जिवभावना मयतर तेस्नामजारलाच व्हतात तरीबी माल्हे जातीभेदना बंधन चुकीना वाटणात. म्हणून मी त्या बंधनस्ना नायनाट कराना जोरबंद प्रयत्न कया. तेन्हामा मन्हा अधिकारीस्नी साथ मियामुये माल्हे नामी यश मियन. "

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी करा दलितस्ना उध्दार* *भाग - ५२*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी करा दलितस्ना उध्दार*

*भाग - ५२*

             आशी पध्दतमा ऐतिहासिक नी तात्विक समालोचन करीसन महाराजस्नी सार्वजनिक प्रसंगले अस्पृश्यस्न उच्चाटन येन्हापयले व्हयेल शे आसा दाखला नमुद कयात. तसच अस्पृश्य लोकस्ले नामी संधी मियनी असती, ते बाकीन्या जातीस्नी बरोबरी करू शकतस हायी खर्डानी लढाई मजार पराक्रम गाजाडेल शिदबा महारस्न उदाहरण दिसन पटायी दिन्ह. अस्पृश्यता नष्टकरी ते समाजमजारला एक मोठा वर्गान माणुसकीन नष्ट व्हयेल हक्क तेल्हे वापस मियीसन त्या वर्गावर व्हयेल अन्यायले जरासा तरी परिमार्जन व्हयीन आस सांग. 

परिषद ना दुसरा दिन लोकमान्य टिळक, दादासाहेब खापर्डे आणि ठक्कर बाबा ह्या हाजीर व्हतात. त्यायेले ठराववर भाषण करतांना लोकमान्य टिळक बोलणात, "अस्पृश्य वर्गाना प्रश्न हाऊ राजकीय नहि ते सामाजिक दृष्ट्या जल्दी मा जल्दी निकालमा काढाले जोयजे नी तो काढासारखा शे. बामण, क्षत्रिय आणि वैश्य ह्या तीन मेढ्या वर्गस्ले ज्या आधिकार शेत त्या शूद्र वर्गालेबी शेत. प्रत्यक्ष जर देव अस्पृश्यता पावू लागणा ते मी त्याले देव म्हणीसन व्हयखणार नही., "ह्या परिषदले व्दारकाना शंकराचार्यस्नी तार करीसन संदेश धाडीसन निषेध व्यक्त करेल व्हता. तेन्हा मजार तेस्नी रागमा म्हणेल व्हत," सयाजीराव गायकवाड आणि लोकमान्य टिळक ह्या दोन्ही महान उपदव्यापी भ्रष्ट हिंदु शेत, "पण त्या दोन्हीस्नी तिकडे ध्यान दिन्ही नही. 

             परिषद ना आखरी दिन एक जाहिरनामा काढा. जाहिरनामानुसार हर पुढारीनी 'वैयक्तीक दैनंदिननी आचरणमा अस्पृश्यता पायानी नही' आशी सपथ लिन्ही. ह्या परिषदमा केशवराव अत्रे स्वयंसेवक म्हनीसन हाजीर व्हतात. तठींग स्फूर्ती लिसन तेस्नी जोम मा सामाजिक कामले सुरुवात कयी. 

             दलित उध्दारना गयरा कठीण सुधारणा महाराजस्नी नामी काम करामुये सुधारकस्नी तेस्ले' पतितपावन 'हायी पदवी बहाल कयी. ह्या पदवीना महाराजस्ले गयरा आभिमान वाटे. महात्मा गांधी सारखा युगपुरुषले ज्या कर्मठ लोकस्नी सताव, त्याज सनातनी समाजनी शंभर वरीस पयले ह्या तरणा राजाले कितल हैराण कय व्हयीन येन्ही कल्पना करेल बरी. 

                कृष्णाजी केळुसकर आणि दामोदर यंदे येस्नी आंबेडकर ह्या तरणा इद्यार्थीले सयाजीराव महाराजस्ना कडथाईन सिक्सन करता आर्थिक मदत मियावी, येन्हा करता प्रयत्न करेल व्हता. एक दिन यंदे आंबेडकरस्ले लिसन मुंबईले मलबार हिल मजारला जयमहाल पॅलेसमा महाराजस्ले भेटाले ग्यात. यंदे ती याद सांगतस, "बागना प्रवेशदारना सामने आम्ही दोन्हाजन गाडीना खाले उतरणुत आणि मन्हा संगे महालमा येव्हा करता मी आंबेडकरस्ले आग्रोव्ह कया, पण त्या बोलणात," मी महार शे, मजार कसा येवु? महाराजस्नी बलाव्ह ते यीसु, "यंदे मजार ग्यात. तेस्ले दखताच महाराज बोलणात," या, मि. यंदे, आज काय खास बातमी?" 

           "महाराज, अस्पृश्य वर्गाना एक पोय्राले मी लयी येल शे. पोरग हुशार नी होतकरू शे. मॅट्रिक लगुन शिकेल शे, पण नादारीमुये मव्हरल सिक्सन लेता येत नही. महाराजस्नी जर मदत कयी ते तेन्ही शिकानी उमेद शे.," 

"पण तो पोरगा कोठे शे? "

" तो बाहेर उभा शे "

" का? तेल्हे बाहेर काबर उभ कये? तुम्ही तुम्हणा संगे मजार काबर लयना नहीत? "

" तेल्हे मजार येव्हान बोलणु मी, पण तो बोलणा मी दलित शे. मजार कसा येऊ? "

        " दख मि. यंदे, परंपरांनी रुढीमुये आपीन अस्पृश्य शेत, आसीज ह्या लोकस्नी समज व्हयेल शे. बर तेल्हे मजार बलावा, "एक हुजराले धाडीसन आंबेडकरस्ले मजार बलाव्ह. मजार येताच तेस्नी महाराजस्ले मुजरा कया, नी दुर उभा ह्रायन्हा. 

" आसा नजीक ये बाळ, नाव काय तुन्ह?" 

"भिमराव रामजी आंबेडकर "

" सिक्सन कितल व्हयेल शे "

" मॅट्रिक पास व्हयेल शे महाराज"

मव्हरे कितलालगुन शिकानी उमिद शे? मव्हरे सिक्सन व्हवावर काय कराना इचार शे?"

महाराजस्नी आज्ञा व्हयीन तसा मी वागाले तयार शे" 

सिक्सन संपादन करावर तुम्ही आप्ली जातना अज्ञान लोकस्न करता सिक्सनना परसार करानी कामगिरी हातमा लेव्हाले जोयजे तुम्ही तुम्हणा ग्यान ना उपयोग मांगे ह्राहेल समाज करता कराले जोयजे. "

" आप्ली आज्ञा पायीसन वागसु महाराज" 

"दर महिनाले पन्नास रुप्या शिष्यवृत्ती तुम्हले देव्हान आत्तेज सेक्रेटरीले सांगस. "

" आभारी शे महाराज. "

" जाव्हा, चांगला आभ्यास करा, तुम्हणी आक्कल हुशारी दखीसन तुम्ले आखो मदत मियीन."

   *क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाडच येस्नी करा दलितस्ना उध्दार* *भाग - ५१*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाडच येस्नी करा दलितस्ना उध्दार*

*भाग - ५१*

                बडोदा राज्यामा बठ्ठा दवाखाना नी ग्रंथालय अस्पृश्यस्ना करता मोक्या कयात. ज्या कायना डाॅ बाबासाहेब आंबेडकरस्नी महाडना चवदार तळावर सत्याग्रह कया नी नासिकमा मंदिर प्रवेसनी चयवय चालु कयी. तेन्हा पयले बडोदा राज्यामा महाराजस्नी दलितस्ना उध्दारनी आघाडी मारेल व्हती. आप्ल खंडेरावन मंदीर तेस्नी हरिजनसिना करता मोके करेल व्हत. आशी पदिदतमा परवान ले महाराजस्नी धडा घाली दिन्हा. दलित वर्गानी बी आप्ला सोताना उत्कर्ष करा करता गयरी मेहनत कराले जोयजे, आस त्या सदानकदा म्हणेत. महाराजस्न्या सुधारणा सावकास व्हयेत म्हनीसन सनातनी लोकस्ले टीका करणा पलिकडे काहीच करता ये नही.

               काहीदुरना इचार करीसन महाराजस्नी आप्ला समाजन रोगराई नी तेन्हावर उपाययोजना करान पक्क मनवर लेल व्हत. तेस्न आस ठाम मत व्हत की, सामाजिक सुधारणा ना बिगर समाजनी बठ्ठा बाजुथायीन प्रगती व्हणार नही. तस दखाले गेते सामाजिक सुधारणाना सर्वसामान्य ज्या तीन आंग सशल शेत - व्यक्ती सुधारणा, परिवार सुधारणा नी एकदंर समाजरचना सुधारणा ह्या तिन्ही आंगस्नाबारामा इचार, आचार, नी उच्चार अश्या तीन्ही प्रकारना महाराजस्नी आप्ली हयातीमा सामाजिक सुधारणा घडायी आणी.आपीन सोता तेन्हापरमाने वागीसन लोकस्ले सुधारणाना धडा घाली दिन्हा. लोकस्ले सारखा सारखा उपदेस करीसन नी आप्ली राजसत्तानी मदतलीसन सामाजिक कायदा करीसन समाजनी परगतीले नी उत्कर्षले नामी अशी योग्य सामाजिक परिस्थिती घडायी आणी.

              दलित वर्गस्ना लोकस्नी बी आप्ला सोताना उत्कर्ष करा करता प्रयत्न कराले जोयजे आस त्या सदानकदा सांगेत. महर्षी शिंदे येस्ना 'डिप्रेस्ड क्लास मिशन' ह्या संस्था नी चालायेल शायना बक्षीस समारंभना येले महाराज बोलणात, "मन्हा राज्यामा ह्या दलित वर्गाना करता कष्ट कराले सवर्ण लोक नाराज असामुये त्या कामाकरता माल्हे ख्रिस्ती नी मुसलमान शिक्षकस्नी योजना करनी पडनी हायी खेदनी गोट शे. माले सोताले तुम्हणा बारामा दलित हाऊ सबद आवडस नही. आणि तुम्ही दलित राव्हा नहीते उच्ची स्थितीले जावो हायी गोट बठ्ठी तुम्हणा कष्टावर आवलंबेल शे. पोटपाणीन साधन प्राप्त करी लेन्ह हाऊ जरी तुम्हणा सिक्सन ना हेतु शे तरीबी बाकीन्या दृष्टीना इचार करीसन तुम्ही आप्ली सुधारणा करी लेव्हाले जोयजे.

             १९०९ ना सालले पुणामा महाराजस्ना बय्राच संस्थानाकडथायीन सत्कार झाया. त्यायेले पुणा सयर नी कॅपमा राहणाऱ्या अस्पृश्य लोकस्नी महाराजस्ना अस्पृश्यस्ना उध्दारन कार्य करता जाहीर कवतीक करासाठे वाजागाजा लायीसन महाराजस्ले त्या आप्ली वस्तीमा लयी ग्यात. तठे महाजस्ना दर्शन करता जेठामोठा लोकस्नी गयरी गर्दी जमा व्हयेल व्हती. दलित बायास्नी महाराजस्ले पंचाआरती करीसन ओवाये. महाराजस्नी बी परतफेड म्हनीसन तेस्ना ताटस्मा सोना न्या मोहरी ठीसन गोड समयसूचकता दाखाडी. हरिजन नेतास्नी पिरीमनी प्रतीक म्हनीसन त्या समारंभ मजार भावपूर्ण मानपान पत्र अर्पण कये. तो एकंदर देखावा गयरा ह्रदयस्पर्शी व्हता. काही दिनमा हरिजन समाजना पुढारी शिवराम जानबा कांबळे नी श्रीपतराव थोरात येस्ले बडोदाले बलाव्ह नी तेस्ना संगे दलितस्नी प्रगती ना बारामा इचारइनमय करीसन तेस्ना सत्कार कया. तेस्ले आप्ला संगे जेवाले बसाड.

              मुंबईमा अखिल भारतीय अस्पृश्यता निवारण परिषद १९१८ साल ले महर्षी शिंदे येस्नी प्रयत्न करीसन भरायी. ह्या सभाना अध्यक्ष श्रीमंत सयाजीराव महाराज व्हतात. परिषदले विठ्ठलभाई पटेल, बॅ. जयकर, बिपीनचंद पाल, येस्ना सारखा नामचीन नेता हाजीर व्हतात. करवीर इद्यापीठ ना शंकराचार्य डाॅ कुर्तकोटी, व्दारकाना शंकराचार्य, रविंद्रनाथ टागोर, आणि महात्मा गांधी येस्ना संदेश ह्या परिषदले येल व्हतात अध्यक्षीय भासन मजार महाराज बोलणात, "सामाजिक नवजीवनना रेटामुये नी शास्त्रीय ग्यान ना सामने अज्ञानमूलक नी जातीअभिमान येस्ना चिरकाल टिकाव लागण शक्य नही. अस्पृश्यता हायी माणुस्नी पयदा करेल शे. देवनिर्मित नही." अस्पृश्यस्ना संभाव्य धर्मांतरमुये पयदा होणारा धोकाना निर्देश करीसन त्या मव्हरे बोलणात," आम्ही  आम्हना धर्मामा चांगला नी उपयुक्त सुधारणा घडायीसन अस्पृश्यस्ना प्रश्न सोडाले जोयजे. "

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

रविवार, १८ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी करा दलितस्ना उध्दार* *भाग - ५०

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी करा दलितस्ना उध्दार*

*भाग - ५०*

                  'कोणताबी राष्ट्रमा आरधा गुलाम नी आरधा लोकस्न स्वतंत्र आसा इरिखीरी व्हयेल समाज सुखमा जगू शकस नही.' आस अब्राहम लिंकन अमेरिकन काॅंग्रेसमा बोलणा व्हतात.

                 जगदुन्याना मानवसमाज हाजोरो वरीसफायीन गयय्रा जातीधर्मस्नामुये न्यारा न्यारा व्हयेल शे. तेन्हामुये जगदुन्याना मजार गयरासावा संघर्ष व्हयेल शे. आसा संघर्ष व्हवाले नकोत नी जगदुन्यामजार शांतता प्रस्थापित व्हवाले जोयजे आसा इचार रुसो, विल्बर फोर्स आणि मार्क्स येस्नी जगदुन्याना मव्हरे मांडीत.

                भारतमजारली सनातन हिंदुस्नी पुराणप्रियता आणि रुढीप्रियता इतली आंधी आणि चिवट व्हयेल शे की, देशकालमानना तेस्नावर जरुसाबी परिणाम व्हत नही. पयले जैन, बौद्ध, नी हिंदु साधुसंतस्नी. प्राचीन, मध्यकालीन अस्पृश्यस्ना उध्दार करता थोडफार प्रयत्न करा व्हतात. पण त्या बठ्ठा वैयक्तिक स्वरुपना व्हतात. पाश्चात्य संस्कृतीना प्रभावमुये भारतमा अस्पृश्यस्ना उध्दार ले चालना मियनी. ह्या कार्यमा. म. फुले, बंगालना शशीपाद बॅनर्जी, नी तिसरा क्रम लागस श्रीमंत सयाजीराव महाराज येस्ना शे. महाराजस्नी परवान मत धीरे धीरे अनुकूल बनायीसन अस्पृश्यस्नाउध्दारना पाया रचा. छत्रपती शाहूमहाराज येस्नी अस्पृश्यस्नाउध्दारनी प्रेरणा, म. फुले नी श्रीमंत सयाजीराव महाराज येस्ना कडथाइन लेल व्हती. ह्या चयवयनी धुरा महाराजस्नी सदा आप्ला खांदावर लिसन, बठ्ठा हिंदुस्थानभर चालीयीसन त्या हमेशा बठ्ठा पुढारीस्ना मव्हरे ह्रायन्हात म्हनीसन महाराज फक्त संस्थान अधिपती नही व्हतात, तर त्या अखिल भारतना लोकमत ना नेता, समाजसुधारक आणि राजकारण कुशल मुत्सद्दी व्हतात. खास म्हणजे हायी काम तेस्नी स्वयंस्फूर्तीनी कये. तव्हय तेस्न वय फक्त वीस वरीस व्हत.

              तेस्नी आप्ला राज्यामा हरिजन इद्यार्थीस्ना करता नी आदिवासी इद्यार्थीस्ना करता स्वतंत्र शाया चालु कयात. कालांतरमा लोकमत जस बदलाले लागण तस बठ्ठा जातना पोरस्ले राज्यामजारल्या शायस्मा प्रवेश चालु कयात. महाराजस्नी शिखेलसवरेल हरिजन उमेदवारस्ले तेस्नी लायकी नुसार नवकय्रा देवाले सुरवात कयी. तसज वाघेर ह्या रानटी जमातना शिखेलसवरेल जुवानस्ले पोलीस खातामा नवकरी दिन्हीकी त्या लोक जिम्मेदारीना काम नामी पध्दतमा कराले लागणात. तेन्हामुये ज्या लोक लुटारू नहीते दरोडेखोर व्हतात, त्याच लोक महाराजस्ना प्रयत्नमुये कायदा नी सुव्यवस्था राखान उपयोगन काम कराले लागणात दलितस्नाउध्दारना बारामा लोकमत अनुकूल करा करता महाराजस्नी ज्योतिबा फुले येस्नी 'दलितोध्दार', 'स्त्री-स्वातंत्र' नी 'हिंदुस्थानना शेतकरी' ह्या इषयस्वर व्याख्यान भरायी काढात. दुर्दैव आस की, थोडाज दिनमा ज्योतिबा पुणाले पक्षघातनामा आजारी पडनात. तेस्नी स्थिती गयरी दयनीय व्हयेल व्हती. मामा परमानंद येस्नी महाराजस्ले कळाव की, 'भारतना एक थोर महात्मा बराज दिन फायीन आंथरुनवर पडेल शे. तेस्ना कडे कोणीच ध्यान नही. तेस्ले आर्थिक मदत नी गयरी गरज शे. आपला शिवाय हायी काम जास्ती तयमयमा कोण करीण?' महाराजस्नी लगोलग एक हजार रुप्या दिसन कारभारी धामणस्कर येस्ले पुणाले रवाना कय. पण दुर्दैव त्या थोर महात्मान निधन एक दिन पयलेज व्हयेल व्हत.

                  बडोदामजार अस्पृश्य पोर - पोरीस्ना करता तेस्नी गुरुकुल पध्दतवर खास वसतीगृह काढ. पंडीत आत्माराम ह्या उच्चीजातना त्यागी पुरुष गुरुकुलना प्रमुख व्हतात. तठे निवास, जेवण, व्यायाम, संस्कृतपठण, येस्नी खास व्यवस्था करेल व्हती. आशी नमुनादार शाय भारतमजार एकच व्हती. भारतमजारला नी भारतबाहेरना थोरपुरुषस्नी आठली शिस्त, स्वच्छता नी रमणीय वातावरण दखीसन गैारवेादगार काढा व्हतात. नामचीन उद्योगपती जुगलकिशोर बिर्ला येस्नी आश्रम दखीसन प्रभावित हुयीसन पंधरा हजार रुप्यानी देणगी दिन्ही. हायी शाय दखीसन इंदुरना महाराज तुकोजीराव होळकर येस्नी हरिजन पोर-पोरीस्ना करता फुकट वसतीगृह इंदुरले चालु कये व्हत.

               बडोदा, अमरेली, पाटण नी नवसारीना बोर्डिंगमजारला हरिजन नी आदिवासी पोरीस्ले शिवणकाम नी सयपाक शिकाडानी सोय कयी. त्या बोर्डिंगमजारला एक सतरा वरीस्नीअनाथ पोरन लगीन उच्चीजातना पोय्राना संगे तेस्ना मर्जीनुसार लायी दिन्ह.. दरबारकडथायीन नवरीले स्त्रीधन म्हनीसन रोकडा रक्कम दिन्ही. कारण आर्थिकबाजु मजबूत राहिनी ते कर्मठ लोक जास्ती तरास देतस नही.

*क्रमशः*

*ता. क.* - *६ फेब्रुवारीपासून हायी लेखमाला चालु करेल शे, आज ५० सावा भाग लिखा. हायी लिखाणामांगे फक्त आप्ला बापजादास्ना इतिहास जित्ता ठेवानी तयमय शे, "डाॅ बाबासाहेब बोलणा व्हतात, जो आप्ला इतिहास इसरस तो कव्हयच आप्ला इतिहास घडावु शकस नही... कोण वाचस नही वाचस, कोणी प्रतिसाद, प्रतिक्रिया देस नही देस, तेनी माल्हे फिकीर नही, मी मन्हा सोताना गाजावाजा करता कोणतच काम करत नही... येन्हामव्हरेबी करणार नही... मन्हा खान्देश भविष्यमजार सोनाना व्हवो हायीज आमना करस नी, आजना हाऊ ५० सावा भाग मा आदरणीय बापूसाहेब हटकर मन्हा बठ्ठा सहकारी, नी वाचक मंडयीले, श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ले मानपान ना मुजरा करीसन अर्पण करस*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

शनिवार, १७ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार* *भाग - ४९*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार*

*भाग - ४९*

             घोडावर बसण, शिकार करण, नेम मारण, नी बाकीना बठ्ठा लष्करी खेय खेळणे येन्हामा मियेल प्राविण्यना बारामा बडोदाना सेनापती जनरल नानासाहेब शिंदे येस्नी लिखी ठेल शे "१९८७ ना सुमारले मी महाराजस्ना ए. डी. सी. व्हतु. बडोदाना आंगेपांगे महाराज पंधरा वीस कोस मजल मारीसन येत. नी येव्हावर निस्तायपणामा पुस्तक वाचाले बशेत. एखादा प्रांत नी परिस्थिती दखाकरता त्या जव्हय जायेत तव्हय सकाय संध्याकायले घोडावर बशीसन आंगेपांगेना खेडास्मा त्या सोता भेट देत. असा प्रमाणे हरदिन तीस चायीस. कोसना चक्कर व्हये. प्रांतमजारला आम्मल, पोलीस अधिकारी,, नायब सुभेदारस्नी महाराजस्ना संगे घोडावर दौड करेत तव्हय तेस्नी त्रेधा उडे. काहीस्ले घोडावथायीन खाले उतारावर चालता बी ये नही, बराजण घोडावथायीन खाले पडी जायेत. बठ्ठा मुलकी आम्लदारस्नी प्रांतमजार घोडावर फिराले जोयजे, म्हनीसन महाराजस्नी आम्लदारस्ले घोडावर बसानी परीक्षा आवश्यक ठेल व्हती.

           १९०४ सालले महाराज पयलासावा व्दारकाले जायेल व्हतात. सरसुभा समर्थ बंदोबस्त करता तेस्ना संगे व्हतात. बडोदा राज्यानी नी जामनगरनी शीव मियस तठे महाराज धाकल्ला वाळवंट दखाले ग्यात. संगे ए. डी. सी. म्हणीसन मी व्हतु. काम उरकावर महाराज घोडावर निंघनात. त्या येले. समर्थस्नी इनंती कयी की, दिनमाव्हतनी ये व्हयेल शे5, तेन्हामुये टांगाम्हायीन जायेल बर. महाराज बोलणात, "समर्थ माल्हे जराशी जास्ती मेहनत पाहिजे येन्हा करता मी घोडावर येस, तुम्ही या टांगा मा. समर्थस्ना नाईलाज झाया. महाराजस्ले व्दारकाले भिडाले रात व्हणार व्हती. म्हणीसन टांगाम्हायीन वापस जातांना समर्थस्नी रस्तावरला बठ्ठा गावना पाटीलस्ले गावना शिववरा मशाली चेटाळीसन लोकस्ले हाजीर राव्हान सांगेल व्हत. महाराजस्ना संगे ए. डी. सी म्हनीसन मी, चाबुकस्वार अमीर अली नी रस्ता दखाकरता एक पोलीसस्वार व्हतात. पोलीसस्वारले रस्तानी माहिती नही व्हती. तेन्हामुये रस्ता चुकना. हायी महाराजस्ना ध्यानमा येताच नीट दिशा ध्यानमा ठिसन आम्ही चक्कर मारीसन वापस पयला रस्तावर वुनुत. तेवढामा रात व्हयेल व्हती,तरी बी आम्ही घोडास्ले दामटीसन चालत राह्रन्हुत. एक गावना जोये येव्हावर आम्ले मशालीस्न उजाये दिसन, ते दखीसन बठ्ठास्ले बर वाटण. 'हायी समर्थ नी समयसूचकता' आस महाराज बोलणात. चाबुकस्वार नी पोलीस येस्ना हातमा दोन मशाली दिसन आम्ही मव्हरे निंघणुत. येन्हापरमाने कितला तरी गावस्मायीन आम्ही नया मशाली लीसन, नी जुन्या तठे फेकीसन मव्हरे निंघणुत. आखीरकार दहाना सुमारले आम्ही व्दारकाले भिडणुत. समर्थ बंगलाना दारनवर महाराजस्नी वाट दखत उभा व्हतात. तेस्ले दखताच महाराज बोलणात, "समर्थ, आम्हना हट्ट न प्रायश्चित्त आम्ले मियन, तरी बी तुम्हण्या मशालीन्या बारामा समयसूचकताना. बारामा तुम्हले शाबासकी देन्हीच पडीन," घोडावथायीन उतरनात तव्हय मन्हाकडे वाकिसन त्या बोलणात, "Samarth is a man of resourcec." (समर्थ मोठा कल्पक शेत)

                महाराजस्ले नामी घोडा पायाना शोक व्हता. तेस्ले घोडास्ना नामी पारखी व्हतात. 'परीरुप' नावना निय्या रंगना अरबी घोडा तेस्ना जवानीमा आवडता व्हता. 'दमदम' नावना अरबी सुरंग गयराच देखणा व्हता लष्करी खेयस्मा नी डुकरस्नी शिकार मजार ह्या घोडानी बराबरी दुसरा कोणताच घोडा करे नही. मतीन नी मुबीन ह्या घोडा गयरा चपय नी दमदार व्हतात, प्रांतमा फिराणी कामगिरी महाराज ह्या घोडास्वर करेत. खोडास्न खाद्य, तेस्न्या खोडीना नी आखो बाकीन्या गेष्टीस्ना अभ्यास जोगळेकरस्ना ग्रंथस्मायीन महाराजस्नी करेल व्हता. तेन्हापरमाणे घोडान खोगीर, तेस्ना तबेला येन्हा बारामा माहिती त्याच ग्रंथस्मायीन करी लेल व्हती.

               १९२४ फायीन संधीवादना तरासमुये महाराजस्नी घोडावर बसण कमी कय. महाराज बडोदाले ह्रायन्हात की, रोज रामपायटम्हा ठरेल रायडींग रुटनी घोडावर फिराले जायेत. त्यायेले सुन्नाट जनावर, नहीते कुत्ला रस्तावर येणार नहीत तेन्ही कायजी पोलीस अधिकारी डोयामा तेल घालीसन करेत तेन्हामुये आपघात नी भिती नही ह्राहे.

             लष्करी खेयस्मा महाराज हर वरीस्ले भाग लेत. भरधाव घोडावर बशीसन भालावरी मेखा लेन, कड्या लेण, तलवार वरी डोक उडावान नी आखो बाकीना खेयस्मा महाराज सोता हुयीसन भाग लेत. एकसावा खेय मजार मेखा लेव्हान काम सरावर महाराजस्नी जमिनवर लिंबु ठेवान सांग, कोणताच आधिकारीले भालावरी लिंबु उखलका उन्हा नही, लगेच महाराज सोता दमदम घोडावर स्वार व्हयन्हात आणि पयला धावमजारच. भालावरी लिंबु उचला. बठ्ठा लोक आचंबा करेत नी टाटा टीपीसन महाराजस्न कवतीक कये

            डुकरस्नी शिकार नी आवड महाराजस्ले जोधपुरना प्रतापसिंह महाराजस्नी लायी. उत्राण व्हवावर मही नदीना काठवर राखेल जंगलमजार डुकरस्नी शिकारना कार्यक्रम व्हये ह्या जंगल मजार बंदुक वरी शिकार कराले मनाई व्हती. तठे डुकरस्नी शिकार घोडावर बशीसन बलम (भाला) वरी करेत श्रीमंत खाशास्ना शिवाय बाकीनास्ले तठे बंदी व्हती. युवराज फत्तेसिंहराव ह्या तेस्नी जवानी मजार निष्णात घोडास्वर व्हतात. डुकरस्नी शिकार मजार बाप आंडोरस्न्या न्याय्रा न्याय्रा पार्ट्या व्हयेत. दुपारले शिकार करीसन येव्हावर महाराजस्ना संगे पंगतन जेवण व्हये आखरी दिन नदी मजार शोभान दारुकाम करेत. आसा शिकारना हाप्ता आनंदमा पार पडे.

            वाघ, सिंव्व, गेंडा असा मोठमोठा हिंस्र जनावरस्नी गयरा सावा महाराजस्नी करेल व्हती. बराज सावा पायदय. जमिनवरथायीन बी मोठा मोठा वाघ तेस्नी मारेल व्हतात. एक सावा सोनगड ना जंगल मजार एक पटाईत वाघ नी शिकार कराले महाराज जायेल व्हतात. तो पटाईत वाघ ज्या जंगलमा व्हता त्या जंगलमा मचाण बांधासारख झाड नही व्हत. म्हणीसन उच्च वाढेल गवतम्हायीन पायपाये चालत वाघ ना तपास चालू व्हता. वाघले बाहेर काढा करता हाकाय्रा चालु व्हत्यात. महाराजस्ले लागीसन पंचवीस तीस फुटवर तो वाघ दिसना. तेन्ही तोंड फिरायीसन महाराजस्ना कडे एकसावा दख. तेवढाम्हा तेस्नी चपळाईमजार बंदुक ना चाप ताना, गुयी बरोबर वाघना दोन्ही डोयास्ना मजार कपायले लागणी. डरकायी. फोडततच तो खाले कोसना नी लगेच खलास व्हयी ग्या. तो नेम जर चुकी जाता ते गयरा बाका परसंग घडता धैर्य, प्रसंगावधान नी चपळाईमुयेच त्या ह्या प्रसंगमा वाचनात. फक्त दैवानी नही, शारिरीक सुदृढता, चिकाटी, धैर्य आणि ह्या बठ्ठास्ना संयम जेन्हाकडे शे, तेन्हीज शिकारना मर्दानी खेय खेवान. जवानीना वयमजारच नामी शिकारी व्हयेल महाराजसन निसर्गाना संगे नात जुडेल व्हत. पण जस तेस्न नयतरपन कमी व्हत गय तशी तेस्नी शिकारनी हौस कमी व्हत गयी. तेस्ना इचारी मनले वाटाले लागण की, येन्हामजार शोर्यपेक्षा क्रोयच जास्ती शे.

            नित्तेनेमना खेय, व्यायाम, मजार मजार शिकार येन्हामुये महाराजस्मा खिलाडू वृत्ती पयदा व्हयेल व्हती खेय नी शिकार येन्हामुये राज्यकारभारना माणसिक ताण कमी हुयीसन परिवारन दुःख सहीन करान अलौकिक सामर्थ्य तेस्ना मजार पयदा व्हयेल व्हत.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार* *भाग - ४८*

 , श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार*

*भाग - ४८*

                'नवसारी मजार राजरत्न देसाई येस्नी आरोग्यप्रदर्शन भरायेल व्हत. उद्घाटन ना करता श्रीमंत सयाजीराव महाराज येल व्हतात रेल्वाई स्टेशन पासुन ते सभास्थानलगुन महाराजस्ले सोनाना रथम्हायीन मिरवणूक करिसन आण व्हत. त्यायेले पिरीममा महाराजास्वर रुप्याना फुल उधळा व्हतात. उद्घाटनना समारोप करतांना महाराज बोलणात, "आरोग्यसंपन्नका हायी तुम्ही तुम्हण पवथीर कर्तव्य समजाले जोयजे. त्यामुये तुम्हणा परिवारन सुख साधायीन  नी तुम्हणा दुसरावर भार पडणार नही ज्या माता राष्ट्राना बालकस्ले जन्म देतीस,तेस्ना बालक आरोग्यवान आणि जोमदार व्हतीन आशी करी देव्हान आप्ला सर्वास्ना पवथीर धर्म शे. ज्या सयरमा लोकस्नी आरोग्याना इसर पडेल दिसीन त्या सयरना कव्हयबी इकास व्हणार नही. आणि तेस्ना इकासना दिन बी उगाव नही. 

                १९०६ ले कलकत्ता मजार काॅंग्रेस अधिवेशन भरेल व्हत. त्या निमित्तानी तठे औद्योगिक प्रदर्शन भरेल व्हत. तठेच खेयस्नबी प्रदर्शन आयोजित करेल व्हत. तेन्हाकरता हिंदुस्थान मजारला ६४ आखाडा येल व्हतात. जपान, फ्रान्स, इंग्लंड नी अमेरिकाना बी नामचीन खेडाळु येल व्हतात. त्यायेले बडोदाना खेळाडुस्नी कौशल्यान लायक खेय करीसन दाखाडात नी सर्वास्नी तेस्न कवतीक कये. कार्यक्रमना आखीरले तेस्नी एक संघगाण म्हण. तेन्हा शेवट आसा व्हता. 

बडोदा धन्य है तुझको /जहाॅं व्यायामकी महिमा //

श्री महाराज के व्दारा /प्रजाने गावो दुनियामे//

ह्या कार्यक्रम ना आध्यक्ष सोता महाराज व्हतात. तेस्ले आप्ला लोकस्ना बारामा धन्यता वाटणी. 

        मुंबईनी "बाॅम्बे सॅनिटरी असोसिएशन" ह्या संस्थाना व्याख्यान मालामा त्या तयमय करीसन बोलणात, "शरिरना इकासनाशिवाष निव्वय मन ना इकास माणुस्ना नैतिक सामर्थ्याले विघातक ठरस. आरोग्याना सोयना बारामा जितला जास्तीतजास्त इकास व्हयीन तितल माणुस्न आयुष्य वाढाले फायदान व्हयीन.

            बडोदामजार धाकल्ल्या मोठल्ल्या व्यायामपिरीमले महाराजस्नी चालना दिसन वातावरण कस पयदा कर येन्हा बारामा कविवर्य प्राचार्य हसित बुच लिखतस, "श्रीमंत सयाजीराव महाराज व्यायामनी नियतकडे गयराच आस्थानी ध्यान देत. कारण परवान सुसंस्कृत, नितीवान, आरोग्यवान व्हवाले पाहिजे आस तेस्ले वाटे. खेळाडू, कसरतपटु ह्या देशना आधारस्तंभ शेत. खेळाडूपणामुये निर्भयता, काटकपना आसा गुण आंग मा भिनतस. बाया बी त्या कायमा व्यायाम क्षेत्रामजार मव्हरे येव्हाना करता आयकोया करेत. बडोदाना व्यायामशायस्मा तरणा जुवान ते दिसतच, पण धल्ला धुल्ला बी उत्साह मजार व्यायाम करतांना दिसतस. समाज मजार बी आते व्यायाम प्रेमीस्न मनमोक्या मनथुन कवतीक होये. काय सांगु, त्या कायना जमानाच काही न्यारा व्हता. खेय, कला, व्यायाम, समाज जागृती येस्ना जसा काही महापूर येल व्हता. तेन्ही महती आजनी येल ले सांगो तरी कस? जुम्मादादा व्यायामशायमा खेय, व्यायाम, झेपान येन्हा संगे हाड बसाडाना दवाखाना, तेन्हा करता लागणारा औसद, तेल, मलम तयार कराकरता रसायनशास्त्र हायी ते व्हतच. पण शरीर विकासनासंगे मानसिक इकास घडाले जोयजे म्हणीसन नामी वाचनालय बी व्हत. आणि मोठ्ठला लोकस्ना व्याख्यान बी भरायेत. आसा परकारे न्यारा न्यारा अंगथाइन आशी उपयोगी व्यायामशाया भारत मजार दुसरी नही शे आस माल्हे वाटस. आशी बडोदानी व्यायामक्षेत्रमजारली ख्याती उदंड शे. येस्न बठ्ठ प्रेरणास्थान, स्फूर्तीस्थान नी आश्रयस्थान श्रीमंत महाराज सयाजीराव गायकवाड शेत. "

         सर्वसामान्य लोकस्ले व्यायामनी गोडी लागाले जोयजे, आरोग्यानी महती कयावी, येन्हा करता महाराज राज्यामा आरोग्य प्रदर्शन भरायेत. मातास्न आरोग्य हायीच राष्ट्रान खर धन शे आस तेस्ले वाटे. त्या सदानकदा म्हणेत," बायास्ले शारिरीक कसरतनी गयरी गरज सशल शे निरक संतान व्हवा करता बाया बी निरक राहण गरन शे. पोरीस्नी शारिरीक सोय व्हावी म्हणीसन, कन्या आरोग्य मंदिर, नी स्थापना कयी. तेन्ह बठ्ठ श्रेय रावसाहेब दिघे आणि माणिकराव येस्लेच जास. सौ. मनोरमाबाई दिघे नी श्रीमती नजरबी शेख येस्नबी तेस्ले नामी साहाय्य मियेल व्हत. बाकी ना कायमा तेस्नी कन्या सुमती दिघे आणि वसुमती दिघे येस्नी मदत मियनी. तेस्न लगीन व्हवालगुन गयरी मदत कयी.

        आबासाहेब मुजूमदार येस्नी पन्नास वरीस पासुन चालायेल'व्यामाम मासिक' आज बी आप्ली परंपरा टीकाळीसन शे. 'व्यायाम ज्ञानकोश' आबासाहेब येस्नी तयार कया. नी तो मोलना शे. महाराजस्ना प्रोत्साहनमुये दरवरीस्ले जागोजागी बालमहोत्सव भरायेत. मातास्नी कस राव्हान, आप्ला बालकस्न संगोपन कस करान हाऊच उद्देश ह्या बालमहोत्सव ना व्हता.' महाराणी मॅटर्निटी लीग' हायी संस्था बायीस्ना बायतपनले मदत करे, तसच औसद, सकस आण, तेस्ना आरोग्य येस्नी कायजी ले. येन्हाशिवाय स्वच्छता नी आरोग्य येस्ना संबंध आडानी बायीस्ना मनवर उसकावाना करता मजार मजार व्याख्यान भरायेत. आसामुये व्यायाम नी आरोग्यनी आवड पयदा कयामुये परवान पिरीम लाभामुये महाराजस्नीया गाजावाजा परका राज्यामा बी दिशी ये.

             आज सुध्दा पयला सारखच बडोदा मजार व्यायामक्षेत्रमजारली परंपरा जतन कराना प्रयत्न चालु शे. माणिकरावस्नी परंपरा मव्हरे चालु ठेवाण बडोदाना वसंतराव कप्तान, लोणावळाना कैवल्यधामना स्वामी कुवलयानंद, नाशिकना यशवंत व्यायाम मंदिर ना महाबळ गुरुजी, अमरावतीना हनुमान व्यायामशायना अंबादास वैद्य नी अनंतराव वैद्य, दादरना समर्थ व्यायाममंदिरना श्री काळे येस्ना सारखाच बाकीना निष्ठावंतस्नी व्यायामपरसारन काम भारतभर कये. तेन्हा मजारल्या महत्वान्या व्यायाम शाया मव्हरल्या शेत. - शिवाजी मराठा सोसायटी पुणे, सिद्धनाथ आरोग्यवर्धन मंडळ म्हसवड, राष्ट्रीय शाया अंधेरी मुंबई, श्रीरामदास तालीमखाना नंदुरबार, मराठा बोर्डिंग ग्वाल्हेर, नॅशनल हायस्कूल सुरत, गुरुकुल महाविद्यालय वृंदावन, सार्वजनिक व्यायामशाया अम्मयनेर, मारवाडी हायस्कूल वर्धा, तसच धुये, शहादा, पालनपुर नी आखो. माणिकरावस्नी पाश्चात्य व्यायाम प्रकारनी जोड दिसन भारतीय व्यायामपध्दतना इकास कया.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

गुरुवार, १५ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार* *भाग - ४७*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार*

*भाग - ४७*

               आप्ला बापजादास्नी रणमयदानवर वापरेल शस्त्रास्न संकलन करीसन तेस्नी आकर्षक पध्दतमा मांडणी करीसन शस्त्रागार तयार करान आस महाराजस्नी ठराव. माणिकरावस्ना मार्गदर्शनखाल दौलतराव इंगळे येस्नी मदतलीसन जुम्मादादा व्यायामशायमजारल्या उमा सभागृहमा न्यारा न्यारा प्रकारना शस्त्र मांडीसन ठेवात. नया तरणा जुवानस्नी पिढीले ह्या शस्त्र दखतांना वाडवडीलस्न्या स्मृती जागे व्हतीन तेस्ले पराक्रम नी स्फूर्ती मियीन, असा महाराजस्ना हेतु व्हता. सध्या हायी शस्त्रागार लक्ष्मीविलास पॅलेस मजार शे तेन्ह नाव प्रतापशस्त्रागार आस ठेल शे.या शस्त्रागार मजार छत्रपती शिवाजी महाराज येस्नी तलवार, तसच अकबर, जहांगीर, औरंगजेब, राजा मानसिंग, राणा प्रताप, बाजीप्रभू देशपांडे येस्न्या तलवारी नी दांडपट्टा शेत. इराणना शाहना जंबिया, रामदासस्नी गुप्ती, टिपु सुलतान ना वाघ नख आणि ८०० वरीस पयला जुना घडावन ना आखो हत्यार नी चिलखत तेस्ना कायनुसार काचनी कपाट मजार नामी पध्दतमा मांडी ठेल शे ८०० वरीस पयले हिंदुस्थानमा तयार व्हयेल एक तलवार, जिन्हावर भलत नामी कोरीव काम करेल शे नी तिन्ह म्यान चामडी शे, ते चामड भारत मजारच कमायेल शे. ५०० वरीस पयले नेपाळ मजार तयार व्हयेल खड्गे, जोधपुरना राजाना खांडा (शस्त्र), राणा प्रताप येस्ना येना भाला, पृथ्वीराज चव्हाण येस्ना धाकलपनन चांदिन धनुष्य, शाहू महाराज येस्नी सांग नी मराठाशाहीमजारली मोठ्ठल्या गुप्त्या शेत. छत्रपती शिवाजी महाराज येस्ले पोर्तुगीज लोकस्नी तीन तलवारी देल व्हत्यात. तेन्हापयकी एक सातारा ना किल्लामा शे. दुसरी लंडन ना वस्तुसंग्रहालयमा शे, नी तिसरी बडोदामा प्रतापशस्त्रागार मजार शे. तिन्हीसवर पोर्तुगीज भाषाना अक्षर सारखाच शेत. ह्या तलवारी गयय्रा मोठ्या शेत तेस्ना वापर बहुतेक घोडासवर करेत. शिवरायास्नी भवानी तलवार ह्या तिन्हीस्मायीन कोणती शे ते सांगण कठीण शे. राणा प्रताप येस्नी गयरी जालीम इषारी जिन्हावरी माणुस्ले  जखम व्हयनी ते बरी व्हयेज नही नी देड इंच लोखंड कापणारी तलवार आठे शे. आप्ला चेतक घोडा समरणांगणवर पडना तव्हय राणा प्रताप येस्नी तेन्ही याद म्हणीसन रिकीबमजारल सोन पगाळीसन घोडाना तोंडना आकार ह्या तलवारनी मूठले देल शे. दमास्कन पोलाद वापरीसन तयार करेल टिपु सुलतान नी तलवार आठे शे. छत्रपती शिवाजी महाराज येस्नी अर्गजनी मायबी आठे शे.

              पयले उमा सभागृहमा हायी शस्त्रागार व्हत तव्हय लाॅर्ड मिंटो येस्नी भेट देल व्हती. महाराज बी संगे व्हतात मिंटोले हायी शस्त्रागार गयर आवडन. माणिकरावस्ले त्या बोलणात, "हायी शस्त्रागार इकत देतस का? ह्या शस्त्र लंडनना वस्तुसंग्रहालयमा आम्ही ठेवसुत," ह्या शस्त्र मी बापजन्मी बी इकाव नही. हायी आम्हणा देशन भुषण शे, माणिकराव निग्रहकरीसन बोलणात

      "पण तुम्ही त्या ठेवश्यात कसा? इतला बहुमोल शस्त्र ठेवाले तुम्हले नामी जागा कोठे शे?, "

    सामने उभा राहेल महाराजस्ना कडे बोट करीसन माणिकराव बोलणात," जागा चांगली नही शे ते महाराज आम्ले चांगली जागा देतीन. तेस्नी प्रेरणा लिसन आम्ही ह्या शस्त्र जमा करान काम चालु करेल शे. काहीबी झाय तरी ह्या शस्त्र मी इकाव नही, "मिंटोबी खरा देशभक्त व्हता, म्हणीसन तो माणिकरावना उत्तरवर खुष व्हयना. आणि तेन्ही सोनानी मूठ नी नामी कोरीव काम करेल तलवार माणिकरावस्ले बक्षीस दिन्ही. लगेच काही दिनमाज महाराजस्नी माणिकराव येस्नी इच्छा प्रमाणे राजवाडा मजारच शस्त्रागार तयार कये. तेज ते प्रतापशस्त्रागार. आस परमाने भारत मजार हायी एकच उत्कृष्ट शस्त्रागार शे आस म्हणतस.

     महाराणी चिमनाबाईसाहेबस्ले महाराजास्ना सहवासमुये व्यायामनी गोडी लागनी. त्या रामपायटा मजार उठीसन आंग धुयीसन ७ वाजता लगुन व्यायाम करेत. नी मंग तासभर फिराले जायेत. दिनमाव्हतले ५ वाजनात की त्या टेनिस खेवाले जायेत. टेनिस खेवाले येल मंडयी सेवटलगुन तेस्ना संगे टिके नहीत. तेस्नी आपल्या दासीस्ले प्रो. माणिकराव येस्ना कडथाइन मालीश करान सिक्सन दिन्ह. त्या दासीस्ना कडथाईन त्या मालीश करी लेत. तेस्ले घोडावर बसानी आवड धाकलपनफायीन व्हती. पडदा पध्दत ना इरुध्द राव्हामुये ह्या गोष्टीसवर तेस्नावर टीका व्हये. पण महाराज आणि महाराणी येस्नी त्या गोष्टीसवर आजिबात ध्यान दिन्ही नही. येन्हा उलट आप्ला माणस्ले व्यायाम नी गोडी लागावी म्हनीसन आट्यापाट्याना सामना राजमहाल मजार त्या आयोजित करेत. तसच सरदार, मानकरी येस्ना करता कुस्त्यास्नी दंगल राजमहाल मजार ठेत. दंगल मजार त्या सोता भाग लेत तेन्हामुये तेस्ना मजार खिलाडूवृत्ती पयदा व्हयीसन आपसमजारला तणाव नहीते दुरावा कमी व्हये. महाराजस्ना आंडोर, नातू येस्ले बी टेनिस, क्रिकेट नी पोलोसारखा मयदानी खेयस्मा प्राविण्य दाखाडीसन नामी किर्ती संपादन करेल व्हती

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे))

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

बुधवार, १४ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा - व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार*

*भाग - ४६*

                  दादास्ना आदर्श सामने ठीसन माणिकरावबी जनमभर ब्रम्हचारी ह्राहिन्हात नी व्यायाम क्षेत्रामा मोलन कार्य करीसन उदंड किर्ती मिळायी. हाडवैद म्हनीसन माणिकराव येस्नी दादास्ना वारसा चालायीसन गयरा लोकस्ले दुखम्हायीन मुक्ती दिन्ही. त्याकायले लोकस्ना आसा गैरसमज व्हता की, आखाडामा जायीसन व्यायाम नी कुस्ती करणारा लोक दादागिरी करतस. हाऊ गैरसमज घालीसन शिखेलसवरेलस्ना इचारमा आखाडाना बारामा आप्ला पणा पयदा कया. तव्हयपासुन आखाडा एक सांस्कृतिक केंद्र बनी गये.

                   शायस्मायीन नी व्यायामशायस्मायीन फडास्वर शिस्त पायाना नियम लिखात. बोध लेवान्या म्हणी आणि नकाशा लावात. गणेशउत्सव नी छत्रपती शिवाजीमहाराजस्ना उत्सव सुरु कयात. हर गुरुवारले शायस्ना गिता वाचन, मन ना श्र्लोक, मारुती स्तोत्र नी व्यायामना बारामजारला सामुहिकरित्या म्हणाये. तेन्हा मजारल एक गाण मव्हरे देल शे.

राष्ट्रास रक्षणाला /व्यायाम मंत्र घ्यावा //

जरी शक्ती नाही देही /तरी काय कार्य होई? //

कर्तव्य कार्य करण्या /व्यायाम मंत्र घ्यावा//

शक्ती जरी शरीरी /मन होत कार्यकारी //

शक्तीस वृध्दी देण्या /व्यायाम मंत्र घ्यावा //

शांती मनास लाभे/देहास सौख्य लाभे//

कार्यास सक्त होण्या /व्यायाम मंत्र घ्यावा //

        फॅशनमुये नहीते गुलामी वृत्तीमा परकियस्न्या खेयस्नाकडे  आकर्षित नही व्हता आपीन नामी व्यायामपरकार टिकाळाकरता तरणा जुवानस्ले तेस्नी शिकवण दिन्ही. कवायतना नी सैनिकी संचलनना हुकुम हिंदी भाषामा करी ल्या आस माणिकरावस्ले महाराजस्नी सांग. तसच गयरा परिश्रम करीसन इंग्रजीमा ज्या हुकुम व्हतात तेस्ले हिंदीमा सारखा शबद तेस्नी तयार कयात. हिंदी हुकमस्मा कितला जोरकसपणा ह्रास आस महाराजस्ले नी इंग्रज लष्करी अधिकारीस्ले आप्ला पहाडी आवाजमा सैनिकस्न संचलन करीसन माणिकरावस्नी दाखाडी दिन्ह. स्वातंत्र मियावर त्याच हिंदी हुकुम हिंदुस्थानना लष्कर मजार रुढ झायात.

               महाराज आमेरीकाले ग्यात तव्हय, न्यूयॉर्कमा महाराजस्ले आमेरीकाना लष्करकडथाईन सन्मान म्हनीसन मानवंदना दिन्ही. त्यायेले तेस्ना संगे त्या इभागना गव्हर्नर व्हतात. त्यायेन्ह्या यादना बारामा महाराज लिखतस,'पाश्चिमात्य राष्ट्राना त्या गयरमोठ मयदानवर गोरा फलटण कडथाईन मानवंदना लिन्ही असता मी गयरा भारायी गवु. त्या लष्करी अधिकारीस्ना हुकुम आयकुउन्हात तव्हय माल्हे माणिकरावस्ना पहाडी आवीजनी याद उन्ही. गोरी फलटण दकीसन मन्हा डोयास्ना सामने हिंदुस्थानना भावी जवानस्न्या फलटणी दिसाले लागण्यात. आणि आसबी वाटन की, आप्ल राष्ट्र बलवान व्हवा करता तरणा जुवानस्नी बलोपासना कराले जोयजे. 

               आप्ला राज्यामा माणिकराव हाऊ एक शुर वीररत्न शे येन्हा बारामा महाराजस्ले  मनमनमा आभिमान वाटे. त्या सोता मजार मजारमा जुम्मादादा व्यायामशायले भेट करेत. आडनड नी चवकसी करीसन मदत करेत. तसच व्यायाम ना काही परकार तेस्नी माणिकराव येस्ना कडथाइन शिकी लिन्हात. जंबियानी कुस्ती नी फिरंग हायी कठीण इद्या त्या तठेच. शिकणात. माणिकराव ह्या महाराजस्ना जिवलग मयतर व्हतात. तेस्ना मार्फत स्वातंत्र क्रातिकारकास्ना संगे महाराजस्ना संबंध व्हतात. 

            एक दिन रामपायटामा माणिकराव टांगावर राजमहाल ना रस्ताकडे लालबागना नजीक जायी ह्रायंन्तात तव्हय सामनेथाइन महाराज फिरीसन पाये चालत येतांना दिसनात. टांगाना खाले उतरीसन तेस्नी महाराजस्ले मुजरा कया तव्हय महाराज बोलणात, "माणिकराव काही खास काम नही व्हवाव ते चला संगे, आपीन बोलत जाऊत, पॅलेस मजार जाव्हा वर तेस्न बोलण चालु व्हत तव्हय एक आमेरिकन माणुस भेटाले उन्हा. बोलान ओघमजार तो आमेरीकन माणुस्नी इचार, आप्ला राज्यकारभारले मियणार यश न कोणत कारण शे? माणिकरावस्ना कडे बोट करीसन बोलणात, " आसा निष्ठा वान आणि कर्तबगार लोक मन्हा काम मा मदत करतस. आसा कर्तबगार माणस मन्हा राज्यामा शेत, हायीच आम्हणी खरी ताकद शे. तेस्ना हातमा आम्न यश शे. आम्हना कार्यकुशल आधिकारी माणिकरावस्ना क्रिडांगणवरच तयार व्हयेल शेत. आम्हना माणिकराव म्हणजे तयपती तलवार शे. 

          महाराज उतरता वयमा पाये पाये फिराना व्यायाम करेत. दिवमा दोन तास पाये पाये फिराले जाव्हा शिवाय तेस्न मन लागे नही. महाबळेश्वर, उटी, नहीते परदेशना रम्यस्थयवर कोठे बी ह्रायन्हात नहीते बोटवर ह्राहेत, तरी बी आप्ला चालाना व्यायाम नित्यनेमनी चालु ठेत. पाये पाये फिराणा व्यायामले त्या धर्म म्हणेत. नादारी नंतर सत्ता नी संपत्ती गयरा धाकल वयमा मियन तरी आखीरलगुन निर्व्यसनी राहिन्हात हायी खास गोट शे. 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

मंगळवार, १३ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा-व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार* *भाग ४५*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा-व्यायाम - आरोग्य - अश्र्वारोहण-शिकार*

*भाग ४५*

              जुम्मादादा ह्या व्यायामक्षेत्रमजारला महान आदरणीय गृहस्थ बडोदान भुषण व्हतात. दादा बम्ह्रचारी व्हतात. बडोदा मजार तेस्नी गयय्रा व्यायाम शाळा काढ्यात बडोदामजारला पहिलवान मंडयीले शिस्त नी आदर्श परंपरा तेस्नी पयदा करी. दादास्नी पहिलवानस्ले प्रतिष्ठा नी मानपान प्राप्त करी दिन्हा. त्यायेले लोकस्ना आसा गैरसमज व्हता की, आकाडामा जायीसन व्यायाम नी कुस्ती करणारा लोक उडाणटप्पू ह्रातस हाऊ गैरसमज दुर करीसन शिखेलसवरेलस्ना विचारस्मा क्रांती करीसन तालमीन रुपांतर व्यायामशायना स्वरुपमा कराण कठीण काम रावसाहेब दिघे नी माणिकरावस्ना साहाय्यानी. महाराजस्नी कये. तेस्नी मदतमुये व्यायामले सांघिक स्वरुप दिसन तेन्हा शायना आभ्यासक्रम मजार समावेश करी लिन्हा. शायस्ले जोडीसन आखाडा तयार करीसन पोरस्नाकरता कुस्ती नी कसरतना शिक्षक म्हनीसन जुनाजमानाना नामचीन पहिलवानस्नी नेमणूक कयी. नी तेस्नावर देखरेख करा करता बळवंतराव निंबाळकर येस्नी निरीक्षक म्हनीसन नेमणूक कयी माध्यमिक शायास्मायीन कुस्ती, मल्लखांब, लांब उडी, उच्ची उडी, कवायत आखो बाकीना खेय शिकाडेत. काॅलेज मजार देशी विदेशी ख़ेयस्ना सामना नित्यनेम चालु ह्राहेत. तसच शायास्मायीन बालवीर सिक्सननी सोय करीसन घोडावर बसण, आग मल्हावण, पाणीमा झेपन, संकटमापडेल लोकस्ले मदत करण आखो बाकीना हिकमतना खेय शिकाडीसन तेस्नामा अष्टपैलूपणा आणेत. भानुप्रसाद दवे ह्या बालवीर सिक्सन ना कमिशनर म्हनीसन काम दखेत आबासाहेब मुजुमदार येस्नी भलता नामी असा व्यायामकोश तयार कया. व्यायाम ज्ञानकोशना दहा खंड शेत, नी तेन्हामा देशी विदेशी खेय नी खेळाडू येस्ना चितरंगस्नासंगे फायदानी माहिती देल शे. तेन्हामुये व्यायामक्षेत्रमजारली मोठी कमतरता भरी निंघनी फॅशनमुये नहिते गुलामीवृत्तीमुये परकास्ना खेयस्नाकडे आकर्षित नही व्हता, आप्ला चांगला व्यायामस्ना प्रकार टिकाडानी शिकवण तरणा जुनानस्वले माणिकरावस्नी दिन्ही. १९ २४ साल ले पॅरीसमा ऑलिंपिकनाकरता ज्या खेळाडू जायेल व्हतात, तेस्नामा बडोदाना खेळाडूस्नी आपल्या काठी नी लेक्षिमन्या सांघिक कौशल्यामुये नी कसरतीस्नी सर्वांस्नी ध्यान आप्लाकडे लायी देल व्हती. त्या खेळाडुस्ले जगदुन्याना वृत्तपत्रास्मा गयरी प्रसिद्धी मियनी व्हती. व्यायामक्षेत्रमजारली महान कामगिरीना बारामा माणिकरावस्ले महाराजस्नी राजरत्न हाऊ बहु मानपान ना किताब बहाल कया व्हता.

              जुम्मादादास्न बालपण गयर मोठ रहस्यमय व्हत. तेस्ना जनम जामनगर मजार एक मुसलमान परिवारमा व्हयेल व्हता. जुम्मा पाच वरिस्ना व्हता तव्हय "सुबरात" सण ना दिन तेस्ना जेठा भाऊ फिरोज येस्नासंगे फिराले गयता. सुद नही राहयन्ही, नी त्या दूर भरकटी ग्यात. पेंढारी लोकस्नी तेस्ना आंगवरना डाग (दागिना) दखीसन दोन्हीस्ले भूल दिसन झुयीमा टाकीसन हुटवर बसाडीसन जंगलमा लयीग्यात. तेस्ना आंगवरना डाग काढी लिन्हात तेस्नी जुम्माले त्या दाट जंगलमा सोडी दिन्ह नी फिरोजले तेस्ना संगे लयी ग्यात. जुम्मा रडीरडी आदमला व्हयी ग्या नी झाड खाले जपी ग्या. योगायोगमा बडोदाना बहादुरखाॅं जमादार जोडुदारस्नासंगे चित्ता पकडाले जंगल मजार भवडी ह्रायन्तांत. तेस्ले ते पोरग सापडन. बहादुरखाॅं आनंदराव महाराजस्नी मातोश्री राजमाता येस्ना कडे त्या पोय्रा ले लयी उन्हात, नी बठ्ठा हाकीगत सांगी. राजमातानी त्या पोय्रा ले आप्लाकडे ठीलिन्ह,तेस्नी त्या पेय्रानी बठ्ठी येवस्था बकुळाबाई पिसाळ येस्ना कडे सोपी दिन्ही. तेन्हा काही ठावठिकाणा नही, तालतपास नही, तो जंगलमजार सापडामुये तेन्ह नाव जंगलीराम आस ठेव. तेन्ही कुस्ती, मल्लखांब, झेपन नी घोडावर बसण येन्हा मजार प्रावीण्य मिळाव. तेल्हे लिखता वाचता येव्हाले लागा गये. काही आरत्या, तुकाराम महाराजस्ना आभंग, नी मन ना श्र्लोक तेन्हा तोंडेपाठ झाया. तो मारुती नी उपासना करे नी मारुतीना परमभक्त झायामुये आजन्म ब्रम्हचारी राव्हानी तेन्ही शपथ लिन्ही. व्यायामना परसार करता तेन्ही सोताले झोकी दिन्ह. तेन्हा जेठा भाऊ तेन्हा तालतपास करत बडोदाले उना. आखाडामजारच तेस्नी व्हयख व्हयनी मायले भेटाकरता तो जामनगरले गया. तेन्ही भेटी व्हवामुये मायले गयरा आनंद झाया, नी हार्षवायुना झटका मजार अल्लाले प्यारी व्हयी गयी. त्या नामी हाडवयीद व्हतात. त्या आखाडामाज ह्राहेत पहिलवानस्ले डावपेच शिकाडेत. तेन्हासंगे स्वच्छता, नम्रता, शिस्त नी सेवाभावी निती तेस्नी पयदा करी. माणिकराव ह्या तेस्ना आदर्श चेला व्हतात.

           १८५७ ना स्वातंत्र्ययुद्धाना येले जुम्मादादा ६२ वरिस्ना व्हतात. त्या स्वातंत्र्ययुद्धाना नेतास्ना संगे तेस्ना संबंध व्हतात. त्या नेता वेषांतर करीसन फकिरस्ना नहिते अवलियास्ना रुपलिसन बडोदाले यीसन ह्राहेत. तेस्ना मुक्काम जुम्मादादास्नी व्यायामशायमा ह्राहे. तेस्नी जेवण नी व्यवस्था माणिकराव करेत. ह्या अवलियास्न्या भेटीसमुये पैसा कमी पडे नही. उतारवयमजार आप्ला भार दुसरावर नको म्हनीसन त्या तोफखाना नी रखवाली करेत. महाराजस्नी. तेस्ले मानधन लेवानी सुचना कयी, पण दादा बोलणात, "काम कयाशिवाय पयसा लेनार नही," महाराजस्ना नाईलाज झाया मोठ्ठल्ला मोठ्ठल्ला नामचीन पहिलवानस्लेबी धरडपने कष्टाना दिन येतस, म्हनीसन तेस्ना करता काही योजना करीसन व्यायाम परसारन काम तेस्ना उतारवयमा देव्हो आशी महाराजस्नी कल्पना व्हती. तेन्हा बारामा चर्चा करा करता म्हनीसन जुम्मादादास्ले महाराजस्नी तेस्ना पॅलेसला बलाव्ह. दादा येव्हावर तेस्नासंगे महाराजस्नी महत्वानी बोलणी झायी. गप्पा चालू व्हत्यात, नी हुजय्रानी चांदीना ग्लासमा मसालान दुध पेवाकरता आणीसन दिन दादा जाव्हाले निंघताच महाराजस्नी तेस्ना हातमा च्यारशे रुप्यानी भरेल मलमलनी पिसडी तेस्ना हातमा दिन्ही. दादा मुजरा करीसन निंघनात, वापस जातांना हुजरा भेटनात, दादास्नी पिसडीमा हात घाला, नी जितला नाणा हातमा उनात तितला तेस्ले दिनात. आस वाटत वाटत आखिरशेवट बाहेरना फाटकलगुन उन्हात, नी ती उरेल पिसडी शिपाईस्ना हातमा दिसन फकिरबाबा सारखा बाहेर निंघी ग्यात. राजरत्न माणिकराव दादास्नी कडक शिस्तीमा तयार व्हयेल व्हतात. माणिकरावस्नी प्रमुख आखाडाले'जुम्मादादा व्यायाम मंदीर' आस नाव दिन्ह. आशी गाढ निस्मिम श्रद्धा दादास्ना बारामा माणिकरावस्ले व्हती. माणिकरावस्ले सहज एकसावा एकजण नी इचार, "दादा मुसलमान शेत, तरी बी तुम्हणी तेस्नावर इतली श्रद्धा काबर.?," कव्हय माणिकराव बोलणात, "गुरु शिष्यन नात जातपातनापेक्षा उच्च शे. दादा गयरा उच्च कोटीना पुजनीय व्यक्ती शेत.

*क्रमशः*

      (हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

सोमवार, १२ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा-व्यायाम _आरोग्य _अश्वारोहण_शिकार* *भाग - ४४*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना राज्यामा-व्यायाम _आरोग्य _अश्वारोहण_शिकार*

*भाग - ४४*

                 'शरीरमाद्यं खलु धर्मसाधन' हायी तत्त्व महाराजस्नी सोता आचरण मजार आणेल व्हत. सत्ता, संपत्ती, नी जवानी ह्या तीन्हीबी गोष्टी तेस्नी संयम मा नी समर्थपणाथाईन सांभाळ्यात. येन्ह कारण म्हणजे तेस्नावर व्हयेल चांगला संस्कार हायीच शे. नहीते तेन्हामजारला एकबी गोटना उन्माद सत्यानास कराले कारणीभूत व्हवु शकस सत्ता नी संपत्ती तेस्ले फक्त तेस्ना भागतुन मियेल व्हती निरक शरीर ना वारसा तेस्ले माय बापस्नाकडथाईन मियेल व्हता. पण बलदंड शरीर तेस्नी खेय नी नित्यनेम करेल व्यायाममुये मियेल व्हत.

            राज्याभिषेक व्हवावर तेस्ना बौध्दिक नी शारीरिक सिक्सननी सुरुवात व्हयेल व्हती. मि. इलियट ह्या तेस्ले महान शिक्षक लाभनात, नी त्याज महाराजस्ना यशस्वी जीवन ना खरा शिल्पकार शेत. महाराणी जमनाबाईसाहेबना सारख्या करारी माता लाभेलमुये महाराजस्ना जीवनले नियमितपणा नी शिस्त लागणी. धाकलपनपासुन तेस्ना दिनक्रम आखेल ह्राहे. रामपायटामा साडेपाचले त्या उठेत, आंगधुयीसन दंड, बैठका, कुस्ती, नहीतेमंग मल्लखांब आसा व्यायाम करीसन घोडावर बशीसन रपेट मारेत. वापस येव्हावर. न्यारी करीसन एकतास वाचन करेत न्यारीमा दुध भाकर, बिस्किट नी फय येस्ना समावेश ह्राहे.

               सोताना शरीरनी त्या गयरी कायजी लेत. पयलापासुन हुजय्रासकडथताइन त्या मालिश करी लेत. बदामन तेल मालीश करता वापरेत. तेन्हामुये शरीरनी कांती जास्ती तेज व्हस, चामडी नरम ह्रास आशी तेस्नी भावना व्हती. लष्करीखान बलुच येस्ले युरोपमा लयीग्यात नी ह्या इषयन शिक्षण दिसन तरबेज करी आण नी तेस्ना कडथाईन त्या मालीश करी लेत.

                कुस्तीनी तेस्ले धाकलपणफाईन आवड व्हती. कवळाणाले व्हतात तव्हय चिंधा, सक्य्रा, धनजी, नी खंडू ह्या मयतरस्ना संगे नदीमजार वाळुमा कुस्ती खेयेत. आंगेपांगेना खेडास्मा जत्रा ह्रायन्ही म्हणजे त्या तेस्ना मयतरस्नासंगे तठे जायेत नी खाऊनी पुडी, नहीते मंग नारयवर कुस्त्या जिकेत. बडोदाले येव्हावर तेस्ले नामचीन पहिलवान कुस्तीना सराव करता लाभनात. तेस्नी महाराजास्नी कुस्ती, मल्लखांब, आखो बाकीना खेयस्नी नामी तयारी करी लिन्ही. दसरा सण ना निमित्तखाल सरकारी कुस्तीनी दंगल व्हये. त्यायेले कोल्हापूर, सातारा, मालेगाव नी नाशिकना पहिलवान बडोदाले कुस्त्या खेवानीकरता येत. पंजाब मी उत्तर प्रदेशनाबी नामचीन पहिलवान येत. महाराज बक्षिस दिसन तेस्ले उत्तेजित करेत.

                   'पहिलवान लोक नी तेस्न्या कुस्तीना नियम' ह्या नावन पुस्तक महाराजस्नी छापी काढेल व्हत. पयले चुरसमुये रगेल नी खुनशी पहिलवान आप्ला प्रतिस्पर्धाना पहिलवान ना शरीरले कायमनी दुखापत व्हयीन आसा न्यारा न्यारा डावपेच खेयेत. तेन्हामुये बदलानी भावना तयारहुयीसन दंगली व्हयेत. तसा परकारना पेच ह्या नियमस्नामुये कमी करी टाकात ह्या कमी करेल पेच म्हणजे गळखोडा बांधाना, पाय जागावर चढावाणा, दोन पायस्नी सवारी बांधानी, हात पाठवर चढावाणा, कसोटा माराणा, मोतीचूर कराण आणि नमाजबंद. करण ह्या व्हतात. तसच नाकवर पुठ्ठी मारण, चावाण, बालस्न्या झितय्रा धरण, गालफड फाडाण, पाय मुरगाडान, बरगडीस्वर ढोपरवरी. मारण ह्या अश्या नेस्त्या करान्या नहीत आसा नियम करीसन कुस्तीना प्रकारमजारला क्रूरपणा नी रानटीपना काढी टाका. खंडेराव महाराजस्ना कायमा बडोदाले हत्तीस्नी साठमारी, बेलस्न्या नी हेलास्न्या टक्करी ह्या गोष्टी लोकप्रिय व्हत्यात. तसच जांबियानी कुस्ती, बिन्नोट, वज्रमुष्टी, ह्याबी, खेय गयरा लोकप्रिय व्हतात नजरबागना शेजारना अग्गडामा ह्या खेय सदा व्हयेत तेन्हापयकी बराज क्रुर खेय महाराजस्नी धीरेधीरे बंद कयात. व्हाईसरॉय लाॅर्ड, हार्डीज येस्नी एकसावा बडोदाले भेट दिन्ही. तेस्नी मुक्काम करा, नी वज्रमुष्टीनी झुंज दखानी आमना व्यक्त कयी. नायलाज म्हनीसन महाराजस्नी आप्ला कारभारीले. हाऊ खेय सादर कराणी सुचना कयी.

              खेय दखाले अग्गड प्रेक्षकस्नी बोंबाबोंब भरेल व्हत. महाराज नी व्हाईसरॉय शामियानामजार उच्च आसनवर यी बसनात. जट्टेजमाल आखाडा ना पहिलवान हरका जेठी नी गुलुमिया आखाडाना पहिलवान गजराय येस्नी टक्कर दखाकरता लोक तेलमा पडेल व्हतात. त्या दोन्ही मुष्ठियोद्धा हलगीना ठेकावर अग्गडमजार प्रवेश करीसन महाराजस्ले मुजरा करा करता उनात. उच्चापुरा, धिप्पाड, देखणा जुवान न ते पियदार शरीर! तेस्नी केशरी रंग ना जांग्या घालेल व्हता. हातमा वज्रमूठ घालीसन मुठी वयेल व्हत्यात.. त्या विरोचित आवेशमा यीसन येरमेरले ललकारी ह्रायन्हांत. योध्दास्नी महाराजस्ले मुजरा कया. तव्हय लगेच तेस्नी उच्चा हात करीसन पंचस्ले वज्रमुष्टीयुध्द चालु कराना इसारा कया.

               सलामी व्हताच त्या येरमेरले आव्हान करीसन वज्रमुष्टीयुध्दनी सुरवात झायी आक्रमण, प्रतिकार आसा डावपेच चालु झायात. एकदोन मिनिटमजारच गजरायानी हरका जेठीले रंगतबंभाय करी टाक. त्या येरमेरवर कचाकच वार कराले लागी ग्यात. वज्रमुष्टीना नखस्नामुये दणका बसताज रंगत न्या चिरकांड्या उडाले लागी ग्यात. मिय्या डोयास्ना गोरा साहेब हाऊ खेय स्वास धरीसन दखी ह्रायंन्ता. दोन्ही योध्दास्न आंग सोलायी गये. दोन्हीबी रंगतना वल्लाचिंब व्हयी ग्यात. हरका जेठीनी महाराजस्ना कडे वयीसन दख. तेस्नी झुंज थांबाडा करता इसारा करताच. तो महाराजस्ना मव्हरे यीसन मुजरा करीसन विजयना उन्माद करत उड्या मारत गया. हायी झुंज व्हवावर महाराजस्नी हाऊ क्रुर खेय कायमना बंद करी टाका.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

शनिवार, १० एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - राजपुत्रस्ना व्यक्तीइकास* *भाग - ४३*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - राजपुत्रस्ना व्यक्तीइकास*

*भाग - ४३*

              सभ्यपणा आणि हिंमत आंगे आणाना प्रयत्न करा. निडरपने सत्कर्म करत ह्राव्हा. ह्याच गुणस्ना मदतम्हायीन समाधानकारक राज्य चालाव्हा करता तुम्ही समर्थ व्हश्यात. मी तुम्ले आठे आणि ऑक्सफर्डमा शक्यव्हयीन तितल सिक्सन प्राप्त करी देल शे. उच्च प्रतीन सिक्सन नी पोक्त इचार या गुणस्मुये नामी राजकर्ता का व्हता येणार नही? तुम्ही सदा परवान ना इचार तेस्न्या अपेक्षा हायी बठ्ठ आप्ला मनमजार साठी ठेवावे जोयजे. हिंदुस्थानना किर्तीवान व्यक्तीस्मा तुम्हणी गिनती व्हवाले जोयजे. तुम्ही युवराज्ञीना बुद्दीना नी तडफना नामी उपयोग करी लेव्हाले जोयजे. आस जर झाय ते तुम्हणा कितला तरी महत्त्वाना कार्यामा ती तुम्हणी सहकारी होवु शकीन. युवराज,एक खास गोट ध्यानमा ठेवाले पाहिजे की, आपीन दुसरान्या आडचनीस्नाकडे ध्यान देवाले जोयजे. तसच बठ्ठास्नासंगे पिरमथाईन वागाले जोयजे. राजकुमार, तुम्ही आपली परवान नी सिक्सन देवानी दिशा जसजशी वाढावश्यात तसतशी तुम्हणा ठिकाण नी जिम्मेदारी कमी व्हत जायीन. इतलज नही ते तुमन्हा सुधारणानाबारामा परवान ना इरोध व्हवाना संभव जास्ती ह्राहणार नही.

          "संसारना बारामा कर्तव्य समाजाडीसन सांगतांना माल्हे तुम्हले इतलज सांगान जरुर वाटस की, तुम्ही संसार सुखमा सर्वस्वी मगम ह्राव्हान नही. मित्रस्ना नी नातेवाईकस्मा हासळतखिदळत तुम्हणी ये खर्च करीसन चालाव नही, तुम्हणा प्रपंच बठ्ठा काम आवरीसन बाकीनी ये परवान (प्रजा) ना सुखदुःख करता खर्च कराले जोयजे. राजकुमार, ह्या बठ्ठ्या गोष्टीस्न तुम्ही चिंतन करश्यात नी आम्मल करानी कोशिश करश्यात आसा इश्वास करस. असो माफ करा मयतरस्वन, मन्ह भासन जास्ती लांबी गये. आपीन जेवण करता उत्सुक शेत, आप्ले बठ्ठास्ले शुभेच्छा दिसन आप्ली रजा लेस.

             मव्हरे बराच वरीस्मा राजपुत्र युवराज प्रतापसिंह येस्ले महाराजस्नी राजकोटना प्रिन्स काॅलेजम्हायीन काढीसन पुणाले फग्र्युसन काॅलेजमा नाव लिख. तेन्हा नंतर तेस्ले उपदेश करीसन महाराजस्नी पत्र लिख. त्या पत्रामा महाराज म्हणतस, "युवराज, आप्ले प्रिन्स काॅलेजम्हायीन काढीसन सामान्य इद्यार्थीस्ना काॅलेजमा नाव टाक येन्ह कदाचित तुम्ले वाईट वाटन हुयीन. पण तेन्हा मांगे मन्हा गयरा न्यारा आणि चांगला हेतु शे. येन्हा पयले मी तुम्हणा वडील कै. युवराज फत्तेसिंहराव आणि तेस्ना भाऊ येस्ले इंग्लंड, आमेरिकान्या नामचीन इद्यापीठस्मा धाडेल व्हत कारण माल्हे सोताले जव्हय पाहिजे तव्हय सिक्सन मियन नही,तस तेस्ना बारामा घडाले नको हायी मन्ही आमना व्हती. पण त्या कव्व्या वयम्हाज परिवारफायीन गयरा दुर राव्हामुये, नही ते संगतगुण मुये अपेक्षा सारखा नामी परिणाम व्हयना नही. तीच गोट आप्ला बारामा होवु नये आस माल्हे मनफायीन वाटस. माल्हे आस बी वाटस की, पुणानी काॅलेजमजार तुम्ले सिक्सन ते नामी मियीनच, तेन्हा संगे तुम्ले सामान्य परिवारना पोरस्ना संगे मियीमिसळीसन  ह्राहता यीन. नी त्यामुये तेस्न्या आडचनी, सुखदुःख येस्नी व्हयख व्हयीन. तेन्हा मव्हरे तुम्ले राज्यकारभार चालावाले नामी उपयोग व्हयीन. दुसर आस की, त्या काॅलेजले लो. टिळक, आगरकर, व ना गोखले येस्नी थोर परंपरा लाभेल शे. तेन्हासंगे महाराष्ट्रीय संस्कृतीन हायी केंद्र शे, म्हनीसन तुम्हणा टवर पुणेरी संस्कार व्हवाले जोयजेत आस माल्हे वाटस. मन्हा सद्हेतु आपीन समजी लिश्यात नी आम्हनी आमनापरमाने बठ्ठागुणस्नी प्रगती करी दाखाडश्यात आशी आस धरस."

               *महाराजस्नी कडक शिस्त नी हिसाबीपणामुये राजपरिवारमजारला बराज व्यक्ती नाराज ह्राहेत*. *तेन्ह एक उदाहरण - राजपरिवारमजारला हर व्यक्तीले वरला खर्चाकरता ठरावीक रक्कम इतमामापरमाणे खानगीम्हायीन मिये. धाकला राजपुत्र धैर्यशीलराव ह्या महाजस्ना जास्ती लाडकोडना व्हतात. तेस्ले ठरायेल रक्कम कमी पडे, म्हनीसन महाराजस्ले भेटीसन तेस्नी आप्ली नड सांगी. महाराजस्नी तेस्ले समाजाडीसन सांग, "खर्चामा आपीन कंजुसी कराले जोयजे. हायी सवय धाकलपणफायीन लायी लेव्हाले जोयजे. हायी सवय मी धाकलपने लायी लेल व्हती* 'तेन्हावर धैर्यशीलराव बोलणात," *महाराज, मी राजपत्र शे*. *माल्हे तसाच रुबाबमा वागण पडस*. *तुम्हणी गोट न्यारी व्हती. तुम्ही धाकलपने राजपुत्र नही विहतात.' आस बोलण आयकीसन महाराज व्यथित हुयीसन बोलणात," राजकुमार, परवानना पैसा आप्ली मौजमस्ती करता खर्च करण चुकीन शे, हायी तुम्ले समजाले पाहिजे. महाराज शांत व्हयन्हात, नी सोतालेच बोलणात," मन्ह आंतरमन कोणी समजी लेत नही, हायी मन्ही खरी खत शे* "

          *वरला आनुभव येलवर महाराजस्नी खबरदारी म्हनीसन राजाना पैसा नी राज्याना म्हणजे परवान (प्रजा) ना पैसा असा स्पष्ट उल्लेख व्हणारा कायदा कया. तेन्हामा तेस्ना हेतु आसा व्हता की, त्या कायदामुये आपलानंतर राज्यावर येणारा राजाले सोतानी मौजमज्या करता राज्याना  (परवान) पैसा खर्च करता येणार नही. ह्या तरदुतमुये भारतले स्वतंत्र मियावर संस्थान विलीकरन करावर बडोदा सरकारनी गयरी मोठी संपत्ती नी गंगाजयी भारत सरकारले मियनी. बाकीना संस्थान मजार आसा कायदा नही राव्हामुये राजाना नी राज्याना पैसा राजाना मालकीना आसामुये विलीकरन व्हवावर भारत सरकारले लेता उनी नही. दुर्दैव आस की वैफल्यग्रस्त राजालोकस्नी बठ्ठा पैसा सोतानी मौजमस्ती मजार उडावात. म्हणीसन इतिहासकार म्हणतस की, सयाजीरावस्ना सारखा देशभक्त द्रष्टा राजा फक्त श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाडच!* 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

            सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

गुरुवार, ८ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - राजपुत्रस्ना व्यक्तीइकास* *भाग -४१*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - राजपुत्रस्ना व्यक्तीइकास*

*भाग -४१*

                परिवारनी दृष्टीखाल महाराजस्ना काय शांततामा जायी ह्रायंन्ता. पोरबी मोठ्ठला हुयी ह्रायंन्तात. तेस्ना आभ्यासपाणीले सुरवात व्हयेल व्हती. पोरस्वर महाराणीस्नी देखरेख ह्राहे. त्या सोता तेस्ना कपडा, आभ्यास, जेवण, खेळ आखो काही गोष्टीसवर बारीकसारीक ध्यान ठेत. महाराज सोता आठवडामा दोन सावा राजपुत्रस्नी शायमा जायेत, नी तेस्ना आभ्यास तपासेत तेस्ना व्यायाम, खेळ नी आखो बाकीन्या गोष्टीस्ना करता सुधारणा सुचाडेत. मि. फ्रेंच, सरदेसाई, नी साळुंखे ह्या तीनजण राजपुत्रस्ना सर्वगुण विकासना बारामा जिम्मेदार व्हतात. कव्हय मव्हय महाराज पोरस्ना संगे आट्यापाट्या नी क्रिकेट खेयेत .

राजपुत्रस्नी सिक्सननी जिम्मेदारी मि. फ्रेंच येस्ना कडे व्हती. येययेले सिक्सनना बारामा महाराज तेस्ले सुचना करेत. इद्यार्थी, पालक, शिक्षक आणि वातावरण ह्या नामीना सिक्सन ना च्यार घटक शेत, आस महाराज सोता मानेत. मि फ्रेंच येस्ले लिखेल पत्रामा त्या म्हणतस, "पोरस्न आरोग्यना बारामा तुम्ही चांगली कायजी करा. राजपुत्रस्नी सिक्सनले महत्व नही देणारी काही लोकस्नी इचारसरणी माल्हे आवडत नही. मन्हा आंडरोस्ले सर्वसामान्य सिक्सना शिवाय कोणतबी उपयोग मजार येणार व्यवसायन बी सिक्सन मियाले जोयजे. आशी मन्ही खास आमना शे. आस मी मुद्दाम लिखाण कारण आस शे की, सध्या जे सिक्सन मियस ते पाहिजे तस उपयोगन नही. बदलता काय मजार कोणतीबी परिस्थितीले तोंड देवाले ते समर्थ जोयजे. हल्ली संक्रमणना काय मजार मोठस्ना पोरबी बाकीना वर्गाना पोरस्नासारखा शिखेलसवरेल व्हवाले जोयजेत. पोरस्न माणसिक सिक्सनले मी जास्त महत्व देस. येन्ही जिम्मेदारी तुम्हाणावर असामुये मन्हा इचार तुम्हले मोक्या मनथाईन कळायी राहिनु. आप्ला संगे मांगे सध्या स्वार्थी नी कपटी लोकस्ना भरणा असामुये राजपुत्रस्ना मनवर कसा प्रकारनी छाप पडस, ह्या बारामा आपीन सावध राव्हाले जोयजे. पोरस्ले वाईट संगत ते लागेल नही? येन्ही खबरदारी पालकस्ना संगे शिक्षकस्नी बी लेव्हाले जोयजे. कारण पालकस्ना पेक्षा शिक्षक पोरस्ना नजीक ह्रास. आश्या गोष्टी तेस्न्या जल्दी ध्यानमा येतीस. "

               युवराज फत्तेसिंहराव येस्ले महाराजस्नी सिक्सन करता इंग्लंडले धाड. तठे ऑक्सफर्ड इद्यापीठमा तेस्ले दाखल कय. तठे आभ्यास नी खेय येस्नामा चांगली प्रगती कयी. पण ठरेल आभ्यासक्रम पुरानकरताच त्या बडोदाले वापस उन्हात. तव्हय महाराजस्ले गयर वाईट वाटन. दुसरा राजपुत्र जयसिंहराव येस्ले पयले हॅरो मजारली हायस्कूल मजार नाव टाक. तेन्हा नंतर तेस्ले आमेरीका मजार हाॅवर्ड इद्यापीठ मजार धाड. तेस्नी आमेरीका सारखा लोकसत्ताक देश मजार राहिसन शिकाले पाहिजे आशी महाराजस्नी आमना व्हती. पण तेस्नी तब्बेत नाजूक व्हती म्हनीसन तेस्नाकडथाईन पाहिजे तसा आभ्यास झाया नही. पण तरीबी त्या इद्यापीठ मजार बी ए नी परीक्षा पास व्हयन्हात. महाराजस्ना तिसरा राजपुत्र शिवाजीराव येस्नी तब्येत मस्त व्हती. माणिकराव येस्ना आखाडा मजार त्या नित्तेनेम जायेत. तेस्ले इंग्लंड मजार एक खाजगी शाय मजार टाकेल व्हत. पण त्याबी काही दिवमजार सिक्सन सोडीसन बडोदाले वापस उनात. मंग नंतर त्या मुंबई इद्यापीठनी मॅट्रिक परिक्षा पास व्हयनात. मंग नंतर त्या पुणानी डेक्कन काॅलेज मजार शिकत असतांना तेस्नी क्रिकेट खेय मजार नाव कमाव ऑक्सफर्ड मजारबी त्या शिकेत तव्हय

क्रिकेट, टेनिस खेय मजार तेस्नी नाव गाजाड व्हत. बठ्ठा राजपुत्रस्ले खेयस्नी आवड व्हती.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

बुधवार, ७ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना - जगदुन्याना परवास* *भाग - ४०*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना - जगदुन्याना परवास*

*भाग - ४०*

                युरोप मजारल्या बाकीन्या वाईट गोष्टीस्नाबारामा अँडेल्सबर्गहुन नायब दिवाण आठल्ये येस्ले लिखेल पत्रामा महाराज लिखतस, "तुम्हणा समाज मिश्र स्वरूपना शे. त्यामुये तठे गयय्रा संशयास्पद वागणुकीन्या गणिका दिशी येतीस. बराज लोक तेस्ना सहवास मजार मौजमस्ती करत ह्रातस. त्या लोकस्ना हाऊ करमणूकनाज प्रकार शे, नी म्हनीसन तठला समाजकडे, लोकस्नी नैतिक वागणूगकडे सावधगिरीमाज दखन पडीन. "

                   युरोपन्या चालीरीती नी आपल्याकडन्या चालीरीतीना बारामा महाराज म्हणतस," पाश्चात्त्य सिक्सनमुये आपल्या जुन्या नी लोकप्रिय संस्कृतीमजारल्या बठ्ठा मौज नी आनंद सरत जायी ह्रायन्हा हायी गयरी मोठी खेद नी गोट शे. आपल्या राष्ट्रीन्या चालीरिती आपीन जपी ठेवाले जोयजेत. तसा प्रयत्न बी कराले जोयजे. तेस्ना मांगे एक इतिहास ह्रास. येन्हा आर्थ नक्कीच ह्या बानटपणान्या बारामा नहीत. हायी एकदम खुल्ल शे.

                  न्याय्रा न्याय्रा विद्यास्ना नी कलास्ना आभ्यास कराले परदेस मजार जाण जरुरीन शे. आस तेस्नी कलकत्ता मजार एक व्याख्यान मजार सांग व्हत. तसच आमदाबादले औद्योगिक प्रदर्शनन उद्घाटनना येले त्या बोलनात, "जर डबुकडान पानासारख आप्ले सडान नशीन तर आप्ली व्यापारीना उन्नीतान आडे येणारा परदेशगमनना जो निषेध शे, तो आपीन झिटकारी देवाले पाहिजे. भाटिया लोकस्ना सारखा जन्मतःच व्यापारी बुध्दीना लोक ह्या येडसर समज मुये परदेस मजार जातस नही. हायी गयरी खेद करानी गोट शे.

              परवासना बारामा महाराज लिखतस, "कवळाणानी गरीब संस्कृतीमा वाढेल बाया तर युरोपियन रितीरिवाज आणि एकंदर वातावरण दखीसन भांबारायी गयत्यात तेस्ले गयरा संकोच वाटे. युरोपियन बाया बी तेस्न्या नववारी पातय, कुकु, सोनाना डाग दागिना येस्ना कडे नवलकरी दखेत. युरोपन्या हर सफरमुये बडोदा राज्यामजारल्या आम्हना लोकस्न्या गैरसमजुती कमीकमी व्हयी ग्यात, नी आज ते परिस्थिती बठ्ठी बदली जायेल शे, "महाराजस्ना युरोप आमेरीका प्रवासमुये बडोदा राज्याना बराज दृष्टीनी फायदा झाया. पण तेस्ना सारखा सारखा युरोप जावामुये नी तठे गयरा दिन मुक्काम ठोकामुये बडोदा राज्यानी प्रगतीनी गती कमी व्हयनी व्हयीज. कारण प्रशासनमजारली सर्वास्मा मोठी व्यक्ती गैरहाजीर राहिनी की,तेन्हा प्रत्यक्ष, अप्रत्यक्ष परिणाम व्हतसज तेन्ही जाणीव महाराजस्ले बी व्हतीच. तसा त्या सदानकदा खेद व्यक्त करेत. तेस्नी काही मौजमजा माराकरता परदेस वाय्रा नही कयात. येन्हा बारामा एकसावा त्या आप्ला नजीकना मयतरले बोलणात, "परदेस मजार एखादा सामान्य माणुस सारख माल्हे फिरता येस, आम्हन संस्थान दिल्लीना रस्तावर शे. त्यामुये कोन्ही खास स्वारी ह्रायन्ही का, गव्हर्नर, व्हाॅईसराॅय, नहिते राजराजवाडास्ना मुक्काम बडोदा मजार सदानकदा ह्रास नी तेस्ना तैयनातमुये संस्थान गयरा खर्च येस. मी परदेसले ह्रायन्हु म्हणजे हाऊ खर्च तेन्हतेन्हा टयस."सफरना बारामा हायी झायी आर्थिक नी व्यवहारीक बाजु, पण तेन्हाबारामा आप्ल खर आंतररंग तेस्नी कोल्हापूरना छत्रपती शाहू महाराजस्ले लिखेल पत्रामा उघड कर. तेस्नी लिख," आपीन जर युरोपना सफरले जर ग्यात ते युरोपखंडमजारला चित्तवेधक स्थळे नी संस्था दखानी संधी गमावू नका. आस्या संस्थास्न निरीक्षण कराशिवाय पाश्चात्य देशस्मा ज्या न्याय्रा न्याय्रा संस्कृती शेत, तेस्न तुलनात्मक ग्यान संपादन करता येणार नही,"

                  महाराजस्ना युरोपले जाव्हाना हेतू हाऊ तब्बेत सुधाराना व्हता. तेल्हे ज्ञानार्जन करानी जोड मियनी. पण ह्या प्रवास मजार परवानना कल्याणकरता आप्ला राज्यामा काय काय गोष्टी करता येतीन ह्या दृष्टीमा तिकडनी परिस्थितीना आभ्यास करान तेस्ना मव्हरली सफरना हेतु व्हता. प्राथमिक, नी सक्तीन फुकटन सिक्सन स्थानिक स्वराज्य संस्था, मोफत वाचनालय, आधुनिक सिक्सन ना परसार, देशी वाडयमना विकास, नगररचना, आश्या गयय्रा गोष्टी तेस्नी परदेसमा आभ्यासीसन आप्ला राज्यामा आण्यात. फायदा न्या गोष्टीस्न वर्णन, नी तेन्हावरथाईन सुचणारा इचार लिखी ठेवानी तेस्नी पध्दत व्हती. तसच परवास मजार तेस्ले ज्या इद्वान नी राजकारणी लोकस्ना संगे गाठभेट व्हयेत, तेस्ना संगे आवडता इषवर संभाषण करीसन माहिती मियायेत त्या माहिती ना बी त्या टाचन तयार करी ठेत. गयरा इंग्रज लोकस्ना संगे तेस्नी मैत्री व्हती. महाराणी व्हिक्टोरिया ते तेस्ले मानसपुत्र माने. १९०५ मजार करेल सफरी मातर भारत स्वातंत्र्याना चयवयीन सूत्रसंचालन करण, क्रातीकारस्न केंद्रस्थान पयदा करण, ह्या हेतुनी महाराजस्नी कय्रा व्हत्यात.

        केल्याने देशाटन, धर्मग्रंथ अवलोकने

पंडीत मैत्री, सभेत संचार

तया मनुजा, चातुर्य येतसे फार.

हायी सुभाषित महाराजस्ना करता खर लागु पडस...

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना - जगदुन्याना परवास* *भाग - ३९*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना - जगदुन्याना परवास*

*भाग - ३९*

              लंडन मजार काही दिन राहिसन महाराणी नी संपतराव येस्लेसंगे लिसन महाराज आमेरीका जावाले निंघनात.तठली शैक्षणिक, औद्योगिक नी आखो बारीकसारीक परिस्थितीनी माहिती लिसन तिन्हा उपयोग आप्ला राज्याले कसा करतायीन आस दखुत अशी महाराजस्नी गयरी मनफायीन इच्छा व्हती. तेन्हाकरता त्या पेशाना जिम्मेदार आधिकारींस्नी वयख असण जरुरी व्हत. म्हणीसन लंडन मजारला आमेरीकाना वकील मि. व्हाईटलाॅ रीड येस्नी आमेरीकाना सेक्रेटरी ऑफ स्टेट येस्ले पत्र लिखीसन परिचय करी दिन्हा की, महाराज गायकवाड, नी तेस्नी महाराणी ह्या दोन्हीजन आमेरीका यीह्रायन्हात. महाराज ह्या गयरा चतुर राजा शेत, तेस्ले ब्रिटीशन राजकारण, नी तठल्या. संस्थास्नी चांगली माहिती शे. आमेरिकाले तेस्ना येव्हाना हेतु म्हणजे तठल्या शिक्षणसंस्थास्न निरिक्षण करीसन तठे आप्ला राज्याना इद्यार्थीस्ले धाडानी सोय कशी करता यीन हायी दखन शे. महाराणी ह्या बी शिकेल सवरेल शेत. आप्ली आभ्यासीवृतीना इचार करीसन महाराजस्नी आमेरितानी परिस्थितीन बारीकसारीक आवलोकन कय. हाॅवर्ड इद्यापीठले. भेट दिन्ही. तठे धर्मशास्त्रावर. एक व्याख्यान ठोक. प्रेसिडेंट रुझवेल्ट येस्नी महाराजस्ले मोठी मानपान नी मेजवानी दिन्ही राजकीय, सामाजिक नी शिक्षण क्षेत्रामजारला नामचीन लोक, नी संस्था येस्नी सत्कार समारंभ घडायी आणात.

                तिकडना शिक्षणक्षेत्रास्ना तज्ञ लोकस्ले बडोदा मजारल्या शिक्षणसंस्थाले भेट कराले धाड, तेस्नी देखरेख करीसन नामी सुचना मांगाड्यात. आणि आप्ला राज्यामजार औद्योगिक साधनसंपत्तीनी देखरेख करीसन तेन्हामा कोणता नया उद्योगधंदा चालु करता यीन या संबंधाना सल्ला देवाकरता एक तज्ञ माणुस्ले बडोदाले धाड,नी तेल्हे सांग की, 'बडोदे राज्य हायी मुख्यतः कृषिप्रधान शे म्हणीसन तठे कोणताबी उद्योगधंदा चालु करना व्हयीन ते तेस्ले गरज पडणाय्रा साधनास्नकरता तठली शेतीवरज आवलंंबी राहन पडाव शे, म्हनीसन बडोदाले येणारा तज्ञस्नी तठली शेतीना परिस्थितीना पुरा आभ्यास करेल जोयजे. आमेरीकातुन वापस येवावर आपल्या गयय्रा संस्थास्ना कामकाजस्मा सुधारणा करीसन महाराजस्नी काही नया उपक्रम चालू कयात.

                १९१०सालनी चीन, जपान सफरले महाराज निंघनात. रस्तावर कोलंबो, सिंगापुर मजारली परिस्थितीन आवलोकन करीसन कॅटनले रेशीम नी हस्तिदंती वस्तु येस्नी यापरी पेठ दखी. चीन मजार तेस्ना बराज जागावर सत्कार झाया. जपानले जाव्हा वर जपान सरकारनी महाराजस्ना दिमतले एक खास आगीनगाडी देल व्हती. इंडो - जपानीज संस्थास्ना तर्फे महाराजस्ले मानपान पत्र दिन्ह. तेन्हा मजार म्हणेल व्हत, "आप्ला राज्यामा सुज्ञ, नी प्रेमळ कारकिरदमा व्हयेल नैतिक नी भौतिक प्रगतीन आम्ही कवतीक करीसन आवलोकन करी ह्रायन्हुत तठे सार्वजनिक आरोग्य नी बांधकाम मजार व्हनारी प्रगती आणि प्राथमिक नी दुय्यम सिक्सन येस्ना जो उत्कर्ष हुयी ह्रायन्हा तेन्हामुये आप्ल बडोदा राज्य बाकीनास्ना करता आदर्श व्हयेल शे. आप्ला उदार, सहानुबुतीना नी कुशल राज्यव्यवस्थामुये. आपीन आम्हना आदरले नी पिरीमले पात्र शेत. "त्या सत्कारन उत्तर देतांना महाराज बोलणात," पाश्चात्य राष्ट्रस्नी ज्या नया सुधारणास्ना आवलंब करेल शे, तेस्ना स्वीकार आपीन कया नही ते आपीन मांगे पडसुत. तरीबी बठ्ठाज पाश्चात्य गोष्टीस्न अंधानुकरण करण, खरच येडापणान व्हयीन. तस न करता चांगल्या गोष्टीस्ना स्वीकार करण  हाऊ उन्नतीना रस्ता शे," आणि मंग नंतर जपानना धल्ला बादशाहनी महाराजस्नी भेट लिन्ही.

             पंचम जाॅर्ज येस्ना राज्यारोहण समारंभ करता महाराज वापस लंडनले ग्यात. ह्या समारंभाना निमितखाल व्हयेल कार्यक्रममजार तेस्नी हिंदी संस्थानिकस्न पुढारपण कये. थोडाज दिन मजार सर कृष्ण गोविंद गुप्ता ह्या बंगाली गृहस्थस्ले पहिलासावा भारतनामंत्रीना कौन्सिलन सभासद ना मान मियना. महाराजस्ना अध्यक्षखाल तेन्हा सत्कार कया. आप्ला भाषणना आखरी महाराज बोलणात, "माल्हे आशी आस शे की, सध्या जागे व्हयेल सदविवेक बुध्दीनी साहाय्यानी बठ्ठास्ना बाबत पिरीम नी सहकार्य पयदा हुयीसन मानवजातीना प्रश्न सोडावाले आप्ले मदत व्हयीन. जदलगुन बठ्ठ्या मानवजातीस्ना इषयी एकीनी भावना आप्ला मजार येणार नही, तदलगुन आप्ला दुराग्रहना नायनाट व्हनार नही. येन्हा करता जर आप्ला मजारला फरक ना करता येरमेरशी न झगडता आपीन समजु शकू, नी सहानुभूतीमा एकमत करीसन सहकार्य करू शकू, तव्हयच हाऊ प्रश्न सुटीन., "आशी पद्धतमुये महाराजस्ना इचार फक्त आप्ली परवान कल्याणपुरता मर्यादामा न राहता, त्या अखिल मानवजातीस्ना कल्याणना इचार कराले लागणात. नी जमीन तेवढा प्रयत्न बी कयात.

              परवासना फायदा सांगेत तव्हय धार्मिक नी सामाजिक गैरसमज कश्या दुर व्हतीस ह्या संबंधमा एक भाषणमजार. महाराज बोलणात, "ज्या हाॅटेलस्मा आम्ही उतरुत तठे आम्ले स्वतंत्र येवस्था करनी पडे, तेन्हामुये खर्च जास्त वाढे. मन्हा आधिकारीस्ना आज्ञानपण ना फायदा त्या लबाड हाटेल वाला लगेच लेत. बराज येल्हे हाटेल मालक आम्हनी येवस्था कराले नाखूष ह्राहेत . कारण आम्हना सयपाक ना वास ना युरोपीन लोकस्ले गयरा तरास व्हये. एक भोंदू हाटेल मालकनी गालीचावर डाग पडणात म्हनीसन नुकसान भरपाई करी व्हती.मव्हरे आम्ले माहित पडन की त्या हाटेल वालानी आम्हना नंतर आसाच दोन लोकस्ना कडथाईन नुकसान भरपाई करी व्हती. मव्हरे मव्हरे जसा आनुभव उन्हात तसा आम्ही शाणा बनी गउत. मव्हरल्या परतेक सफर मजार आम्हन्या गैरसमजुती दुर व्हत गयात. आज नी परिस्थिती आख्खी बदली जायेल शे. आज मराठा नी बामण, दक्षिणी नी गुजराथी, हिंदु नी मुसलमान ह्या बठ्ठा लोक सलोखा करीसन ह्राही ह्रायन्हात. युरोप मजार हल्ली कितली मोठी क्रांती व्हयी ह्रायन्ही तेन्हा कडे आपीन बी ध्यान द्या, नी मंग देशभक्त ह्या नातानी आप्ला समाजन्या चालीरितस्न नी तेस्ना आचारइचारस्न परिक्षण करा. पण जे तुम्हले निरुपयोगी नी हानिकारक वाटीन तेन्हा आप्ला देश करता नी समाजकरता जरूर त्याग करा, "....

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

शेतकऱ्याची आखजी

🌹सर्वांना अक्षयतृतियेच्या हार्दिक शुभेच्छा!🌹 आखजी म्हणजे अक्षयतृतिया शेतकऱ्यांचा मोठा सण. या दिवशी सासुरवाशिणी माहेरी येतात. चार दिवस मौजम...