गुरुवार, १ एप्रिल, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - समाज सुधारणा* *भाग.. ३४

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - समाज सुधारणा*

*भाग.. ३४*

     सोवळापणाना बाबत मजार महाराज आप्ला एक जुना आनुभव तेस्नी एक व्याख्यानमाला मजार सांगा.त्या बोलणात, "मी पयले चांगला लोकस्ले जेवण ले बलाऊ लागनु, त्यायेले मन्हा सामने गयय्रा आडचणी येव्हाले उन्ह्यात. त्याकायले आप्ला लोकस्ना मन मजार गयय्रा खोल समजुती व्हत्यात. आप्ला जातना लोकस्ना संगेबी त्या जेवाले बसेत नही, तयारबी व्हयेत नही. नी बाकीना सामाजिक येवहार ठेवाले बी त्या खालनी पातयी समजेत. ज्या शामियाना मजार जेवणनी येवस्था करेल ह्राहे तेन्हा कपडाना परदा, जेवणन्या खुर्चीस्ना खाले टाकेल सतरंज्या नी टेबलवरना कपडा ह्या गोष्टीस्ले त्या इटाय मानेत. आसा परसंगले जेवणन पक्वान्न आणि वाढन येस्ना बाबत पाहुणास्नी मी समजूतले मान देव्हान काम तेन्ही तजवीज माल्हे करनी पडे. तरी बी मी देल निवतालेबी काही लोकस्ले जातन बंधन मोडाना प्रयत्न नी शक येत ह्राहे. पण ह्या कामले मी चिकाटी धरीसन ठी. मन्ह निवत लेवानं मी कोणलेज जबरदस्ती करी नही. नी मन्हा निवताले नकार दिन्हा तरी मी तुम्हणावर नाराज नही आसा सब्द देवु. लोकस्ना मत जरी माल्हे आवडना नहीत, तरी मी तेस्ना मानपान नी कायजी लेत ह्रावु. आशी जव्हय पंगती व्हयेत तव्हय मी न्यारा न्यारा जातीस्ना न्यारा सयपाक, न्यारी पंगत, न्यारा वाढपी, तेस्ना पान न्यारा मांडानी मी येवस्था करु. जेस्नी इच्छा ह्राहे तेस्ना पाटला खालनी सतरंजी काढी टाकुत. हायी चिकाटी मुये मव्हरे माल्हे यस उन्ह. लोकस्न्या चालीयेल समजुतीस्ना इरुध्द तेस्ले जबरदस्तीन वर्तन कराले भाग पाडन ह्या पध्दतवर मन्हा आजिबात भरोसा नही व्हता. हायी ध्यानमा ठेवा. आतेलगुन मी सक्कीना पेक्षा मन वयावयावानी पद्धतच सदानकदा वापरी. माल्हे वाटस सक्तीना वापर अचीतटीलेच वापराले पाहिजे. बाकीना येल्हे मनपरीवर्तननाज रस्ता परिणामकारक ह्रास. खास करिसन बाकीना आधिकारीस्नी हायी गोट ध्यानमा ठेवानी गरज शे, ".

          बडोदा मजार संस्कृत पाठशायना बक्षीस समारंभना पुजाइधीना कारेकम मजार त्या बोलणात," पुजारी लोकस्नी बदलतली परिस्थिती दकीसन आप्ल धोरण बी बदली कराले जोयजे. तेन्हा करता तेस्ले आप्ला कर्तव्यान ग्यान जोयजे. जठे ज्या विधीनी गरज नही त्या अनाठायी इधीस्ले फाटा देव्हानी गरज शे, ते तेस्नी कराले जोयजे. तसज लगीन वयनी मर्यादा, लगीन सोबन ना खर्च, जातपोट जातीस्ना लग्न, परदेस वारी, श्रध्दानी संस्कार, दान नी पध्दत, आखो बाकीन्या गोष्टीस्ना पुजारीस्नी सुक्ष्म इचार करीसन नयी परिस्थितीले धरीसन लोकस्ले आदर्श वाटतीन आश्या पुजाइधी ठेवाले जोयजे, ".

                   बडोदा मजार मराठा सिक्सनपरिषदनी बैठक भरायेल व्हती. सरदार शंभुसिंहराजे मालेगावकर ह्या अध्यक्ष व्हतात. त्यायेले समाजसुधारणांस्नी उपयुक्तता नी आवश्यकता येन्हा बाबत महाराज मार्गदर्शन करतांना बोलणात," छत्रपती शिवाजी महाराज येस्ना इतिहास वरथाईन गयरा बोध लेव्हा सारख शे. प्राचीन नी आर्वाचीन गोष्टीस्ना इचार करीसन इतिहास ना आर्थ ध्यानमा ठेवाले जोयजे. युरोप मजार मार्टिन ल्युथरना येल्हे धर्म सुधारणा झायी. त्याच येल्हे आप्ला कडे संत एकनाथ, संत तुकाराम, संत रामदास नी आखो गयरा महापुरुषस्नी सामाजिक सुधारणा कयात. तेस्ना इतिहास दखा. छत्रपती शिवाजी महाराजस्न नी त्याकायना साधुपुरुषस्ना इचार संकुचित नही व्हतात. तेस्नी बठ्ठा लोकस्नी उन्नती करता काम कय. तसाच तुम्ही बी बठ्ठा देशवासियांनस्ना करता प्रयत्न कराले पाहिजेत., "

                 न्या. रानडे, डाॅ भांडारकर नी सार्वजनिक काका येस्नी महाराजस्ले पुणाले'फिमेल हायस्कुलना' वार्षिकउत्सवले अध्यक्ष म्हणीसन बलायेल व्हत. त्यायेले तठली सामाजिक तणावले ध्यानमा ठिसन महाराज बोलणात," बामण, नी मराठा येस्नामा सध्या जी तेढ तयार व्हयेल शे, ती बठ्ठा समाजस्ले गयरी हानीकारक शे. समाजस्ले प्रगतीना रस्तावर लयी जावा करता बठ्ठ्या जास्तीस मजार एकी ह्राव्हाले जोयजे. आणि सुज्ञ लोकस्नी त्या दृष्टीकोन म्हायीन मनापासून प्रयत्न कराले जोयजे.,". 

       त्याच मुक्काम मजार मराठा पुढारीसनी महाराजस्ले पानसुपारी दिन्ही. त्या येले वरला बठ्ठा पुढारी हाजार व्हतात. तेस्नी महाराजस्ना नेतृत्वामजार मराठा नी बामन कार्यकरतास्नी दिलजमाई घडायी आनी. त्यायेले महाराज फक्त बावीस वरीस्ना व्हतात. 

            लंडन युनिव्हर्सिटीना मुख्य दिवाणखाना मजार न्यारा न्यारा देशस्ना राजा, इद्वान नी मुत्सद्दी येस्नी जगदुन्यानी शांती करता जागतिक शांतता परिषदन पयल आधिवेसन भरायेल व्हत. त्या समारंभन अध्यक्षस्थान महाराजस्ले देल व्हत. अध्यक्षीय भाषण मजार सामाजिक समतान व्यापक स्वरूप म्हणजे इस्वबंधुत्व हायी तत्व समजाडीसन सांगतांना महाराज बोलणात, "जगमजारला मानवस्ना सामाजिक प्रश्न काही नया नहीत. पण म्हनीसन त्या सोडाले बी सोप्या शेत आस बी नही. तरी बी माल्हे आशी आस शे की, सध्या जागेव्हयेल सद्सद्विवेकबुद्दीनी मदत लीसन बठ्ठास्ना बद्दल पिरीम, सहकार्यांनी भावना पयदा हुयीसन मुख्य प्रश्न सोडाकरता मदत व्हयीन. जदलगुन बठ्ठा मनुष्यजातीना बाबत एकत्वानी नी समतानी भावना आप्ला मजार येणार नही, तदलगुन दुरावा नष्ट व्हनार नही. येन्हा करता जर आप्ला मजारला फरक येरमेरशी न झगडता आपीन समजु शकू नी सहानुभूतीनी एकमत करीसन सहकार्य करसुत तव्हयज ह्या प्रश्न सुटतीन, ". 

*क्रमशः*

          (हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - समाज सुधारणा* *भाग.. ३३

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - समाज सुधारणा*

*भाग.. ३३*

आंधश्रध्दा नी भोयापणामुये लाखो रुप्या ना जो चुराया खिचडी (तांदुय, दाय) ना व्हये, नी दानधर्म करता वाटाये तो महाराजस्नी बंद कया आणि आयसी, भुकटखाऊ लोकस्नी मिजास बंद कयी. सरदार लोकस्ना खास हक्क काढीसन कायदाना सामने बठ्ठा सारखा शेत, हायी तत्व आम्मल मजार आनीसन खरा आर्थ ना सामाजिक न्याय प्रस्थापित कया. धाकल्ला पोरस्ले कारखाना मजार कामले लावान, नी तेस्ले बिडी, तंबाखू इकाले लाव्हन येन्हावर बंदी कयी, नी तसा कायदा कया. तो गुन्हा शे आस बी ठराव. बडोदा संस्थान मजार आफु पेण हाऊ गुन्हा शे आस ठरायीसन गुन्हेगारले सजा व्हवाले लागणी. आफु नी लागवड बी धीरे धीरे बंद करी टाकी.

या काय मजारली आजुन एक सुधारणा म्हणजे 'येडास्ना आश्रम' चालु कया. येन्हा पयले येडास्नाकरता न्यारी आसी सोयज नही व्हती, तेस्ले साधा तुरंगस्मजार कोंडी देत. पण हायी निरदयपन नी पध्दत बंद करीसन १८९६-९७ सालले आसा लोकस्ना करता आरधा लाख रुप्या मोडीसन एक हायली न बांधकाम कये. नी येडास्ना डाॅक्टरस्ना देखरेख मजार तो आश्रम तेस्ना ताबा मजार दिन्हा.

      . मुंबईल् 'हिंदु क्लबन' आधिवेशन भरेल व्हत. त्या वखतले महाराजस्ना सत्कार कया व्हता. त्यायेले स्त्री शिक्षणाबद्दलना आप्ला दृष्टीकोन सांगतांना महाराज बोलणात, ", मी आते आतेज जपान, अमेरिका, युरोप नी आखो बराज ठिकाणवर जायेल व्हतु. त्यामुये न्याय्रा न्याय्रा चालीस्नी वयख कराले माल्हे मियनी. बाकीना लोकस्न्या चालीरीतीस्नी वयख करीसन आपीन आप्ली सुधारणा कराले जोयजे. बाईस्ले सिक्सन देव्हाले पाहिजे येन्हा बाबत आते कोठेबी मतभेद दिसणार नहीत. पण ते सिक्सन म्हणजे नुस्ती परिक्षा दिसन पास व्हनआस नही व्हस. बाईस्ले सवसार करान बी सिक्सन देव्हानी गरज शे. आप्ला कारभारीस्ले तिस्नी येसन पासुन दुर कस ठेवता यीन हायी बी तिस्ले शिकाडानी गरज शे. जर घर मजार बाई शिकेल सवरेल ह्रायन्ही ते ती ग्यानना नी घरसुखसमाधानना उज्ज्वल प्रकाश घर मजार पाडाले समर्थ ह्रास. नी आप्ला आजुबाजुना लोकस्ना निर्दय नी आपमतलबी कपट युक्त्यासफाईन जशी फसस तशी फसणार नही. "

                        युवराज फत्तेसिंहराव येस्ना लगीन सोबन ना निमित्तथाईन युरोपना लोकस्ले पंगत दिन्ही. तव्हस्ना परसंगले बाईस्ले समभावमजार वागाले जोयजे आसी तयमय महाराज येस्नी व्यक्त कयी. त्या बोलणात," आम्हणा हिंदु समाज मजार कितल्या तरी जुन्या रुढीस्ना योग मुये बाया आसा समारंभ मजार मिसयतीस नही, हायी गयरी खद करानी गोट शे. तरीबी बाहेरनी पाश्चिमात्य सिक्सन नी इचार येस्नी प्रगती इकडे जल्दी व्हयी ह्रायन्ही. हायी गयरी आनंद नी गोट शे. बाईस्ले बी माणस्ना इतलच स्वातंत्र मियाले पाहिजे तेन्हा करता आपीन खटाटोप कराले जोयजे. बाया माणस कव्हय ना कव्हय माल्हे एकंदर बशेल भेटतीन आसी माल्हे आशा शे. बाया आप्ला संगे शेत, नी त्या आप्ला परतेक सुकदुक मजार सामिल व्हतीन येन्ही माल्हे आस शे, त्या हरएक काम मजार आप्ला संगे समर्थ शेत हायी आस मी संगे लीसन फिरस. बाईस्ना ज्या कलागुण शेत त्या आप्ला हिंदु समाजमुये उजाया मजार येतीस नही. माणस्नी आप्ला जोये जी ताकद शे ती आपल्या बाईस्ना सुकदुक करता खर्च कराले जोयजे. बाया, माणस हाऊ वर्ग सारखाच समसमान शे आसी मन्ही पक्की समज शे. आम्हना धाकला महाराज आप्ली कारभारीना संगे मायाळुपणी वागणुक करतीन नी तिस्ले उच्च दर्जा न सिक्सन देथीन आसी माल्हे आस शे. महाराजस्ना ह्या पुरोगामी इचार त्या १०० वरीस पयले समारंभ मजार हाजीर व्हयेल बामण, मराठा मंडईस्ले जीरना नसतीन, पण कायना ओघ मजार धीरे धीरे तेस्ना पचनी पडेल ध्यान मजार यीन.

             काही समाजस्मा गोषानी गयरी वाईट चाल व्हती. त्यामुये बाईस्न गयर नुकसान व्हयेल शे. गोषा. पध्दत बंद कराना करता सोताना परिवारन्या बाईसपासुन महाराज स्नी सुरवात कयी. महाराणी चिमनाबाई येस्नी धीरे धीरे गोषा पध्दत बंद कयी. त्यामुये महाराजास्वर चांगल्या बी नी वाईट बी टीका झायात. पण टीकास्ले उत्तर देवानी हिंमत तेस्ना मजार व्हती. आप्ले नाव ठेवाबिगर समाज मजार ह्राहता. येत नही, ते गयर कठीण शे. मातर नामी टीका आपीन समजी लेवाले जोयजे. तशी दखल लेव्हाणी गरज शे.

          एक समारंभ मजार महाराज बोलणात, "कोणताबी समाजनी राजकीय प्रगती हायी तेन्हा सामाजिक नी धार्मिक आचरणवर आवलंबी ह्रास. ज्या समाज मजार आपसम्हा द्वेष, झगडा चालु शेत तेस्नी प्रगती ना इचार करालेज. नको. जनता मजार येकी नी ग्यान येस्नी जर वाढ झायी ते तेस्ना मांगेमांगे सुराज्य खात्रीमजार यीन आप्ल बठ्ठास्न महान श्रेय हायी शे की हिंदुस्थान मजार एकराष्ट्रीयत्व पयदा करण हायी शे. हायी करतांना बठ्ठास्न्या भावना सारख्या जोयजेत. नी तश्या त्या व्हवा करता तेस्ना मजार सामाजिक येवहार सुरू व्हवाले पाहिजे. "

        सरदार लोकस्ना खास हक्क काढीसन तेस्ले कायदा मजार आनीसन बठ्ठा कायदा ना सामने समान शेत हायी तत्त्व आम्मल मजार लयनात. धाकल्ला पोरस्ले कारखाना, नी हाटेल मजार कामले बंदी कयी.

           हिंदू समाजनागत जैन लोकस्ना मजार बी गैरसमजुती व्हत्यात, कमी वय मजार पोर पोरीस्ले जबरी करीसन दिक्षा देत तेन्हा मुये मव्हरल आयुष्य त्या मरेल सारख कठेत. म्हणीसन पयले महाराजस्नी जैन धर्म मजार धाकल्ला पोरी पोरस्ले दिक्षा देतस तेन्ह काय धर्मशास्त्र मजार आधार शे का, हायी तपासा करता समिती बनायी. शास्त्र मजार आसा काहीज आधार नही, आसा जव्हय महाराजस्नी खात्री व्हयनी तव्हय तेस्नी कायदा कया. ह्या कायदामुये. देल दिक्षा बेकायदेशीर शे आस ठराव. नी मियकत मजार तेस्ना हक्काले कोणताबी प्रकारनी बाधा येत नही आस ठराव. धाकल्ला पोर पोरीस्ले जर दिक्षा दिन्ही ते ते करणार वर फौजदारी गुन्हा दाखल करीसन जेल मजार टाकेत.आस.प्रकारे महाराजस्नी जुनाट रुढ्या मोडी काढयात. नी कायदा मजार कठोर शिक्षा करान नियोजन कये. ह्या सुधारणास्ना मुये जैन लोकस्ना राग महाराजस्नी आंग वर व्हढी लिन्हा.

     .... सामाजिक सुधारणा करतांना लोकमत दुखावणार नही येन्ही त्या कायजी लेत. गयर धीरगंभीर पणा लिसन तेस्न समाज सुधारणाना काम तेस्नी चालु कय.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - समाज सुधारणा* *भाग.. ३२

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड आणि - समाज सुधारणा*

*भाग.. ३२*

            समाजन बारीक सारीक अवलोकन, बठ्ठवाचनले स्पर्श करेल नी, गयरा मोठा जगदुन्याना. प्रवासमुये महाराजस्ले आस वाटे की, बठ्ठा सुधारणास्न मुळ समाज सुधारणाज शे. समाजसुधारणा हुयीन तो निस्ता कायदा करीसन व्हनार नही, तेन्हा करता समाज ना भरभक्कम पाठिंबानी गरज शे. तुर्कस्थानना हुकुमशाहा केपालपाशा येस्नी काही समाज सुधारणा कायदाना जोरवर झटपट करी दाखाड्यात. पण काही दिवमजार ते वातावरण तठे टीकन नही. महाराजस्ले धीरे धीरे एकबाजुथाईन लोकमत बनायीसन दुसरीबाजुथाईन समाज सुधारणाना भरभक्कम पाया भरणा व्हता. म्हणीसन तेस्नी धीमी पण टीकनारा रस्ताना स्विकार कया. समाज सुधारणाना बाबत मजार महाराज उतावीळ नी उधय नही व्हतात. तेस्ना इचार ह्या बाबत मजार निश्चित स्वरूपना नी पक्का व्हतात. आप्ला इचार कृतीमजार आणासाठे निश्चयीपना तेस्ना मजार व्हता. तेस्नी समाज मजार होणारा धाकला मोठा दांगडोले वारावांधी न रूप येवु दिन्ह नही. 

              कोणाताबी सामाजिक प्रश्न हाऊ समाजना धार्मिक राजकीय, नी आर्थिक जीवनले चिटकेल ह्रास. सामाजिक प्रश्नना इचार न्यारा करता येतस नही. तेन्हा बद्दल महाराज आर्यसमाजना संमेलन मजार अध्यक्षन भासन करतांना बोलणात, "कोणाताबी समाजनी राजकीय प्रगती हायी तेन्हा सामाजिक मी धार्मिक आचरण वर आवलंबीसन ह्रास. ज्या समाजमजार आप्ला आप्ला मजार वैर, द्वेष, झगडा चालु ह्रातस तेस्नी राजकीय उन्नती व्हावा नी आशा खुडायी जास. जनता मजार एकोपा6, ग्यान येन्हा जर इकास झाया तेस्ना मांगेमांगे सुराज्य चालत येस. जर का कोणाताबी देश मजार सरकार मजार जनतानी भरती करेल व्हयीन, नी ते सरकार जर आप्ली जनता करता सहानुभूती नसीन तर तो दोस जनताना ह्रास. तेव्हा करता पयले आप्ला मजारला दोस काढा ते तुम्ही तुम्हणी सुधारणा करश्यात. तर सरकारबी तुम्हणी प्रगती ना आडे येणार नही."

                 मानवी समाजन बठ्ठ दुक तेन्हा मुळ न्यारा न्यारा थरस्वर विभागेल शे, आस महाराजस्ले वाटे. मुंबई मजार 'आर्यन ब्रदरहूड 'हायी संस्थानी महाराजस्ना सत्कारना येले एक पंगत देल व्हती, तव्हय न्या. चंदावरकर येस्ना स्वागतना भासन नंतर उत्तर देवाणा येल्हे महाराज बोलणात, "आप्ला मव्हरल बठ्ठास्मा पयले श्रेष्ठ ध्येय म्हणजे हिंदुस्थान मजार राष्ट्रीयत्व तयार करण हायी शे. ते करतांना बठ्ठास्न्या भावना सारख्या पाहिजेत. नी त्या होव्हाकरता तेस्ना मजार सामाजिक येवहार चालु व्हवाले जोयजे. सार्वजनिक कामसमजार महिलांस्नी भाग लेन म्हणजे आप्ली प्रगती न लक्सन मी समजस. कारण त्या निमित्ताथाईन माणस्ले दाक्षिण्य सभ्यता यीन., "

             सिक्सन ना संगे नया इचारस्ना समाजनी स्विकार कराले जोयजे. म्हणीसन जुन्या गंजेल गोष्टी महाराजस्नी धीरे धीरे बंद कयात. बालविधवास्ना वापस लगीन लाव्हा करता चालना दिन्ही. सोता पुढाकार लिसन महाराजस्नी आस लगीन घडायी आन. १९१८ सालनी गोट शे. गणेश सदाशिव भाटे नाव ना एक पंडीत नी बायको तरणा वय मजार मरी गयी. दुसर लगीन करता एक वीस वरीसनी तरणी रांडमुंड रूपवान कलावती बाईले तेस्नी लगीन करता तयार करी. भाटे माय बापस्नी गयरा इरोध कया. विधवास्न वापस लगीन करा करता महाराजस्नी भाटेले मदत कयी. महाराज सोता हायी लगीन ले हाजार व्हतात. बॅरीस्टर जयकर बी हाजीर व्हतात. नृत्यतारका रोहिणी भाटे हायी त्या भाटेस्नीजस आंडेर. आसा सामाजिक सुधारणास्ले सनातनी लोक टिंगलटवायी करेत. पण महाराजस्ले तेस्नी फिकीर नही व्हती. सामाजिक सुधारणा पजाले थोडीशी जड जाईन हायी महाराजस्ले माहीत व्हत. 

              महाराजस्नी आप्ला मनथाईन आस ठराव की, धर्म हाऊ हारेक माणुस्नी आवडनी बाब शे. तेन्हावर कोनाबी दबाव नको. आसा दबाव शारीरिक जुलुमस्ना नही ते आर्थिक स्वरूप ना राहु शकस. म्हणीसन १९०१ साल ले 'धार्मिक स्वातंत्र्य निर्बंध' कायदा कया. तेन्हामुये जुलूम करीसन जो धर्मांतर व्हये तेल्हे प्रतिबंध व्हयना. तसच ग्रामपंचायतीस्ले न्याय ना आधिकार देवामुये गावखेडास्मा मजारल्या अन्याय करणाय्रा जातीपमचायतीस्ना नायनाट झाया. बालविवाह नी चाल बंद करी टाकी, नी पोर पोरीस्न लगीन व्हय निश्चित कय. तसा कायदा करीसन त्या कायदा ना काटेकोर पणे आम्मलबजावनी कयी.  ब्रिटीश हिंदुस्थान सरकार नी बी शारदा कायदा पास करीसन बालविवाहले बंदी आनी. पण तेस्ना कायदा नी आम्मलबजावनी नेम्मन झायाज. नही. 

               घटस्फोट ना कायदा पास करीसन महाराजस्नी सामाजिक क्षेत्रा मजार जोरबन क्रांती कयी. दत्तक विधान मजार बी व्यवहार्य आसा कायदाना बदल कया. दत्तक जायेल व्यक्तीले तेस्ना सग्गा भाऊस्ना इस्टन मजार वाटा देव्हाना नही आसी ती तरदुत व्हती. तसज रांडमुंड बाईले तिन्ही इच्छेनुसार जीवन कटता यीन आसा कायदान संरक्षण दिन्ह. परिवार कर्ज फेडीना कायदा कया. गव्हानदी कुटुंब मजारला माणुस्नी जर शिकेल सवरेल ना जोरवर संपत्ती कमायेल. व्हयीन ती तेल्हे, नी तेन्हा वारसस्ले मियाकरता. 'विद्यार्जित धनना' कायदा कया. आसा गयरा कायदा पास कयात. नी त्या कायदा समाजना सुख करता गयरा उपयोगी ठरनात. 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या खरा - शेतकरीस्ना राजा* *भाग.. ३१

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या खरा - शेतकरीस्ना राजा*

*भाग.. ३१*

गाडी सोनगड स्टेशन मजार घुस्नी. त्यायेले स्टेशनवर तेस्ना स्वागत करता हाजीर व्हयेल लोक दखा नंतर तेस्ले आप्ला राजापण नी जाणीव व्हयनी. नवसारी प्रांतना सुभेदार खासेराव जाधव येस्नी संकट जितला निवरतीन तितला प्रयत्न करेल व्हतात. तेस्नी महाराजस्ले संगे लिसन सोनगड पासुन पन्नास - साठ कोस बल्लाखल्लास्ना प्रदेश घोडावर बशीसन फिरानी येवस्था करेल व्हती. त्या भयाण जंगल मजार मुक्काम करासाठे संगे तंबू, तेन्हामाज जेवण, वाचन, झोपनी आखो बाकीनी येवस्था करेल व्हती. ऊन इतल तपेल व्हत, की आंघधव्हान थंड पाणी सुध्दा गरम व्हयेल व्हत, हात घालात ते हात भुंजी जायीन. मुंबईथाईन बरफनी येवस्था करेल व्हती. तेन्हामुये पेव्हाले पाणी तरी गारेगार भेटीन. मुंबईथाईन बरफ न पार्सल रेल्वाई नी सरतवरथुन सोनगडले नी तठींग मव्हरे पन्नास साठ कोस उंटसवर जंगली भाग मजार रोज लयेत.

             महाराज नी खासेराव सकायमा सातले घोडावर निंघेत. बारा एक लगुन फिरीसन वापस मुक्कामनी जागावर येत. मरेल मानसस्ना हाडस्ना पिंजरा जागाजागावर पडेल दिसनात की, खासेराव ना डोयास्ले धारी लागेत. महाराज बी गयरा व्यथित व्हयेत. सोता राजा खेडापाडास्मा जनता करता ऊनतहान मजार फिरी ह्रायन्हात हायी दकीसन आधिकारीस्नी बी कात टाकी. त्या आंग मोडीसन काम कराले लागणात. मोलमजुरी ना काम काढीसन लोकस्ना हात ले काम दिन्ह. काही लोकस्ले दुसरी जागावर हालाव. नी तेन्हामुये हजारो गणती माणस नी ढोरपोर मरना दारम्हाईन वापस उन्हात.

            खासेराव महाराजस्ना पेक्षा जेठा व्हतात नी तेस्न कार्य नी निस्वार्थपणा येन्हामुये महाराजस्ना कडे तेस्न गयर वजन व्हत. दोन्हीस्नी मयतरी अतूट व्हती. खासेराव येस्नी कामनी तयफ दखीसन महाराज म्हणेत, "आम्हना खासेराव म्हणजे इज ना तार शे" कितला बी बाका प्रसंग राव्हो पण महाराजस्न भान, नी जमिनवरना पाय सुटे नहीत.

                  दुस्कायन काम म्हनीसन बांधेल एक धरणन उद्घाटन ना प्रसंगना भाषण मजार महाराजस्नी अधिकारीस्ले गयर नामी मार्गदर्शन कये. "दुस्कायन निवारण करा करता उपयोग मजार येणारा साधारण तीन मुख्य वर्ग करता येतीन. पहिला वर्ग मजार तात्कालिक मदत देव्हाना आंतरभाव ह्रास. धान्यनी मदत, पेव्हान पाणी मियायी देव्हान, आनाथ आश्रम उघाडान, नया काम काढीसन लोकस्ले रोजगार देव्हान ह्या त्या इलाज शेत दुसरा जास्ती फायदाना उपाय म्हणजे दयनवयन येवस्था, नी वाहतुक नी येवस्था जास्ती परिणामकारक करान. त्यामुये दुस्कायन भाग मजार अन्नधान्य पवसाडता यीन, नी दुस्कायनी झय कमी लागीन. सर्वास्मा महत्वान म्हणजे येहरी खंदान्या. पाटबंधारा ना काम कराना, पाटचाय्रा काढान, झाड लाव्हानी तयारी करान, पेव्हान पाणी नी काम नी कायम येवस्था करान ह्या शेतह्या प्रत्यक्ष उपाय सोडीसन दुसरा अप्रत्यक्ष उपाय म्हणजे आप्ला लोकस्ना मनम्हाईन कमजोरी, नी दुसरावर आलंबन नी स्थिती सुधारले जोयजे. तसा प्रयत्न आपीन कराले जोयजे. ह्या समद्या गोष्टीस्न समाधान म्हणजे सिक्सन शे. ह्या करता शिक्षकस्नी प्रत्येकले सोतान पायवर कस उभ राहता यीन येन्ह सिक्सन देवानी गरज शे. तस तेस्नी लोकस्ले शिकाडाले जोयजे. "

             महाराजस्नी १९०९ साल ले बडोदा राज्य मजार स्वतंत्र शेतकी खात चालु कय. दिवाण बहादूर समर्थ येस्ले त्या खाताना मेढ्या करा. शेतकरीस्ले सस्त दरमजार सवलत दिसन कर्ज दिन्ह, नी सावकारस्ना जाच म्हायीन सोड. शेतकरीस्ना पोरस्ना करता शेतकी सिक्सनना वर्ग खोलात. १९०५ साल ले काश्मिरमजार रेशमन्या पैदाशीस्न सिक्सन लेव्हा करता रावजीभाई पटेल येस्ले धाड. तसच बंगाल इलाखाना शेती खाताना मुख्य अधिकारी सिल्क तज्ञ मुखर्जी येस्ले बडोदाले काही महिनापुरता बलायीसन नवसारी नी बडोदा मजार रेशीम पैदास कशी करता यीन येन्हा करता महाराजस्नी तेस्ना संगे इचार इनमय कया. फिरता तपासनीस नेमीसन शेती सुधारणाना कार्यावर सदा ध्यान ठी. तसच जनावरस्नी, नी कोंबड्यास्नी पैदास नी डेअरी संबंधी माहितीनापत्रक येस्ना शेतकरीस्मा प्रसार कया. तज्ञस्ले खामगावले पशुसंवर्धन केंद्रामार्फत ट्रेनिंग करता धाड. जनावरस्ना करता २१ दवाखाना काढात. ह्या गोष्टी बडोदा मजार ऐंशी वरीस पयले कय्रात. येन्हावरथाईन महाराजस्नी दूरदृष्टीना नी कर्तबगारीनी कल्पना येस. 

           १९०९ साल ले बडोदा काॅलेजना बक्षीस समारंभना परसंग ले इद्यार्थीस्ले उद्देशीसन करेल भाषण मजार महाराज बोलणात, "शेतकरी नी कामकरी हंया देशमजार आन्नधान्यान उत्पन्न करतस. ह्या वर्गान्या सुखदुखन्यायेवस्थावर देशना इकास आलंबन शे शिकेल सवरेल लोकस्नी ह्या गोट कडे ध्यान देन हायी तेस्न कर्तव्य शे, "

                 १९ १४ सालले बडोदा मजार सहकारी संस्थास्नी अखिल भारतीय परिषद भरनी  व्हती. तिन्ह उद्घाटन करतांना महाराज बोलणात," खेडास्मा पिकनारा माल एकत्र करिसन तो सयर मजार योग्य भाव मजार इकन तसच खेडास्ना लोकस्ले लागणारा माल किफायतशीर भाव मजार इकन ह्या गोष्टीस्ले सहकारी चयवयन जास्ती महत्व शे. फक्त सरकारवर आवलंबन न राहता लोकस्नी सोतानी चयवय उचली धराले जोयजे. जर्मनी, डेन्मार्क ़हाॅलंड नी बाकीना देशस्मा सहकारी योजनास्नी शेतकरी वर्गस्नी अपूर्व सुधारणा घडायी आणेल शे. येन्हा पयले त्या देशस्मा दैन्य नादारी व्हती. तठे आते हल्ली सुख समृद्धी नांदी ह्रायन्ही. नी त्यायोगे राष्ट्रीय उन्नतीना पाया त्या देशस्मा चांगली रित मजार रोवन. हायी चयवय ना आप्ला देश मजार चांगला फायदा व्हयीन. बरा वाईट आनुभव धरीसन हायी चयवय मव्हरे लयी जाव्हाले पाहिजे. 

                नवसारी प्रांत मजार सोनगड व्यारा आठे शेतकी बॅकनी स्थापना १९०५ ना सुमारले करी. ह्या बॅंक मार्फत शेतकरीस्ले सवलत मजार कर्ज दिसन बठ्ठा परकारनी मदत देव्हाले सुरवात करी. तेन्हा त्या भागस्ना शेतकरीस्ले गयरा फायदा झाया. तव्हय पासुन हायी योजना बठ्ठा राज्य मजार चालु करी. ह्या बॅंकनी राज्या मजार हरिजन नी आदिवासी शेतकरीस्ले जास्ती सवलती दिन्ह्यात. कारण महाराजस्न्या तश्या सुचना होत्यात. 

           महाराज बडोदाले येव्हावर पन्नास वरीस्मा (१९२६) त्या आपली जन्मभूमी कवळाणा मजार येल व्हतात. त्यायेले तेस्ना सत्कार पंचक्रोशी मजार च्यार पाच दिन चालनात. तेस्ना दर्शन करता आजूबाजूना जनसमुदाय मालेगावले जमेल व्हता.

             त्यायेले काकासाहेब वाघ, रावसाहेब थोरात, सटाणाना अजबादादा नी अभिमान पाटील, वालचंद शेठ, राजेबहाद्दर येस्नी महाराजस्ना स्वागतना परसंगले मालेगावले भव्य शेतकी प्रदर्शन भरायेल व्हत. तेन्ह उद्घाटन महाराजस्नी कर, तव्हय महाराज बोलणात, "शेतीमालवर आधारित कारखाना सहकारी पद्धतवर शेतकरीस्नीच चालावाले पाहिजेत. तव्हयज तेस्ले तेस्ले जास्ती उद्योग नी शेतीमालले चांगला भाव मियीन. नया तंत्रस्न नी यंत्रस्ना वापर करान सिक्सन देवाले पाहिजे. आसा प्रकारे जर सदा उद्योग करत ग्यात ते उत्पादन वाढीन. नी नामी मोबदला बी भेटीन आणि आप्ल सर्वांस्न जीवन नी भरभराटी व्हयीन., "महाराष्ट्र मजारल्या आजन्या सरकारी बॅंका, सहकारी शेतकी संघ, सहकारी साखर कारखाना आणि सूतगिरण्या येस्ना जो इकास व्हयेल शे, तेन्हामांगे महाराजस्नी अप्रत्यक्ष प्रेरणा शे. जेस्नी महाराष्ट्र मजार सहकारी चयवय रुजाळी, वाढाई त्या बराजजन बडोदाले शिकेल व्हतात.

                 पयला काय मजार शेतीवर आवलंबी ह्राहेल सुतार, लोहार, सोनार, शिपा, नी धाकल्ला यापारी, दूधवाला, भाजीवाला, नी आखो येस्ना सारखा गरीब लोकसवर गयरा कर बसाडेल व्हतात. पयसावाला लोक मातर त्यायेले मोक्या सुटेल व्हतात. हायी आन्यायकारक आर्थिक विषमतानी गोट महाराजस्नी धीरे धीरे बदलायी टाकी. वरला गरीब लोकस्ना कर माफ करी टाका, नी पयसावाला लोकस्ले इन्कम टॅक्स लाव्हा. तव्हय सुरवातले १०० रुप्या जेन्ह. उत्पन्न व्हत तेस्ले इन्कम टॅक्स लायेत. ती मर्यादा धीरे धीरे वाढायीसन ७००रुप्या जेस्न उत्पन्न शे तेस्ले बी कर माफ कया.

                 शेतीमालले चांगला उठाव करा करता राज्याना अंतर्गत व्यापार वरना निर्बंध दूर करीसन राज्या मजार उत्पन्न व्हयेत त्या वस्तुसवर जकात कमी कयी. आस समतान धोरण स्वीकारामुये राज्याना उत्पन्न मजार स्थैर्य नी निश्चयता पयदा व्हयनी.

             मजार मजार महाराज तब्येत ना निमित्त करीसन, नही ते काही दौरा निमित्त युरोप मजार ह्राहेत. तरी जशी घार आभाय मजार उडस पण तीन्ही बठ्ठी ध्यान आप्ला घरटा मजारला पिल्लासवर ह्रास, तसीच गोट महाराजस्नी व्हती, त्या ह्राहेत युरोप मजार पण बठ्ठी कायजी जनतानी ह्राहे. परिस्थितीनी बदल जशी व्हयनी, तसतसा बदल करीसन महाराजस्नी शेतकरीस्ना च्यारीमेय प्रगती घडायी आणी. महाराजास्ना काय मजार हिंदुस्थान मजार बठ्ठास्मा जास्ती सुखी, समाधानी, संपन्न, शिकेल सवरेल जनता फक्त बडोदा राज्यामजारच व्हती हायी ध्यान मजार ठेवा सारखी गोट शे.

     *क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या खरा - शेतकरीस्ना राजा भाग.. ३०

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या खरा - शेतकरीस्ना राजा*

*भाग.. ३०*

             जोतिबास्नी करेल कवतीक मुये महाराजस्ले गयरी स्फूर्ती मियनी. नया जोम मजार कामले लागणात. खाशेराव जाधव येस्ले १८९९ ले इदेशले धाडीसन तठे खेती ना क्षेत्रा मजार व्हयेल नवीन सुधारणांस्ना अभ्यास करी लिन्हा.

             खाशेराव म्हणजे मुर्तीमंत उत्साह! परत बडोदाले य्व्हावर तेस्नी बठ्ठी कडे दौरा चालु करीसन शेतकरीस्ले तेस्ना गावखेडास्माच तेस्नी मियायेल माहिती मॅजमकलॅटर्नन्या मदतवरी देव्हाले सुरवात करी. मजार मजार खेतीन प्रदर्शन त्या भरायेत. तठे त्या आप्ला भासन मजार तेस्नी खुबीमा त्या देशभक्तीना डोस शेतकरीस्ले पाजेत नी जागे करेत. ग्यानसागर, जागृती, नी संघटना ह्या तीन काम एकससावा करा करता महाराजस्ले खाशेराव येस्ना पेक्षा कोणी लायक दिसे नही., "शेतकरीस्ना हातजारल्या गोष्टीस्न ग्यान मी तेस्ले देस, तेस्ना हातमजार. जे नही शे ते पाणी पुरावान कार्य आपीन आप्ला हात मजार ल्या" आसा आग्रोव्ह खाशेरावस्नी महाराज येस्ना कडे चालु करा. पावसाया आप्ला देश मजार बिगर भरोसाना शे, तेन्हा मुये पाटबंधारा आखो बाकीन्या सोयीसकरता खाशेराव येस्नी पाठपुरावा चालु ठेवा. ह्या सोयी जास्ती खर्चिक शेत म्हनीसन महाराज येस्नी सुरवात ले जागा जागीवर येहरी खंदी काढ्यात. तेन्हामुये पयसावाला शेतकरीस्ना पेक्षा नादारी ना शेतकरीस्ले तेन्हा जास्ती फायदा झाया. त्यामुये पुनर्वसनन कठीण प्रश्न सुरवातले निर्माण झाय नही. शेतकरीस्ले आर्थिक मदत करासाठे सहकारी पतपेढीस्नी सुरवात आपीन कराले जोयजे, आस खाशेराव येस्नी महाराजस्ले सुचाड, तव्हय महाराज येस्नी तेस्ले इसारा दिन्हा, "गो स्लो, म्हणजे धीरे धीरे करुत, नही ते ह्या योजना इंग्रजस्ना डोयामा खुपतीन.

             बडोदा राज्य मजार खेतीन उत्पादन वाढाले लागी गये. औद्योगिक येवहार वाढणा. पण आमदाबाद, सुरत, नी भडोच ह्या यापरी केंद्र आपीन जर बडोदाना संगे नही जोडात ते आप्ला माल तसाच पडीन नी तेन्हा मुये आप्ला लोक निरव्हस व्हतीन, आसी भिती महाराजास्ना अधिकारीस्ले वाटणी. बडोदा राज्यानी जमीन नरम नी भुसभुशीत शे. तेन्हामुये पक्का रस्ता बांधन खर्चान काम व्हत. नी तसा रस्ता जास्ती वरीस टीकतस नही. कारण बी तस व्हत ६० टक्का खर्च बांधकाम मजार खर्च व्हयेत, नी बाकीनी रक्कम अधिकारीस्ना डाचामा जाये. म्हणीसन महाराजस्नी आप्ला राज्या मजार रेल्वाई न जाय वाढावाले सुरवात कयी. रेल्वाई मुये दयन वयन जल्दी व्हस नी गयर प्रमाण मजार व्हस. तेस्ना ह्या निर्णयमुये झटपट लखपती व्हता यीन आसा बांधकाम खाताना आधिकारी नरवस व्हयनात.

           १९०२ मजार आमदाबादले काॅंग्रेसन अधिवेसन भरेल व्हत. तठल शेती प्रदर्शन महाराजस्नी कये. त्या प्रसंगले शेती येवसायना बाबत महाराज बोलणात, "आप्ला देश खेती नी उद्योग मजार मांगे राव्हान कारण म्हणजे सिक्सन ना कडे दुर्लक्ष करेल हायीच शे. येन्हा उलट युरोप मजार सिक्सन ना उपयोग  बठ्ठी कडे जीवन नी दयन वयन कडे ध्यान ठीसन करेल शे. आप्ली खेती मजार चांगल, नी जास्ती उत्पन्न येव्हा करता शेती सुधारणा करानी गरज शे. बीट पासुन साखर कराना उद्योग, नी कपाशी न्या जातीस्नी जी सुधारणा झायी ती एक रासायनिक क्रिया परिणाम शे. उस, कापूस हायी आप्ला देश न मुख्य उत्पन्न शे. युरोप मजार बीट ना कंदमुया सावधहुयीसन निवाडाना, तेन्हा मजार शेतकीन. रसायनशास्त्राना उपयोग करीसन धीरे धीरे साखर उद्योग वाढावा. हिंदी साख उद्योगस्ना करता हाऊ शे की, आप्ला स्पर्धकस्नी युक्ती उसनी लेवान करता लाजो नही. नी चांगला उस तयार करानी गरज शे. तसज देशी कपाशी मजार सुधारणा करी तव्हयज आपीन स्पर्धा मजार टीकसुत. आपण तस करसुत आस माल्हे वाटस. पण तेन्हा करता कायजी करीसन शोध लावानी गरज शे. जव्हय कपाशी नी चांगली जात झामली काढसुत तव्हयज शेतकरी चांगल उत्पन्न लीन.

              "शास्त्राफाईन आप्ले चांगला फायदा शे. शास्त्र आप्ले मदत करीनच, पण तेन्हा करता शेतकरीस्न मजारला अज्ञान पणा, नी आयसीपना जाव्हानी गरज शे, ते कठीण काम पयले करन पडीन. आते लढाया कमी व्हयेल मुये शिपाई लोक बी खेती कराले लागेल शेत. तेन्हामुये खेती वर जास्ती लोकस्न जीवन आवलंबेल शे. तेस्नी खेती करानी रीत मागासेल शे, आवजार जुनी नी परंपरागत शेत, बठ्ठासम्हा कमतरता म्हणजे नादारी शे. दुस्काय पडना ते सोतान पोट भरान येस्ले मुश्कील व्हस. ह्या गेष्टीसवर ध्यान देवानी गरज शे. जमीन हायी निकस व्हयी ह्रायन्ही हायी एक गयरी चिंता ना इषय शे.

             "शेती सुधाराना दोन उपाय शेत. पयले शेतीनी रीत नी आवजार सुधारानी गरज शे आणि दुसरा उपाय म्हणजे सिक्सन परसार. सरकारनी दुसरी एक गोट कडे ध्यान देल शे. नी प्रश्न शे ढोरढाकर वाढावाना. तरी बी परिणाम आजुन बी पायजे तसा आशादायक नही शे,पण जदलगुन. लोकस्नी साथ मियाव नही तदलगुन तेन्हा परिणाम वाया जातीन. येन्हा बाबत आजुन गयर करासारख शे आस माल्हे वाटस. बठ्ठ्या गोष्टी सरकार आवलंबा पेक्षा लोकस्नी येरमेरले मदत कराले जोयजे. खेती ना बांधसवर नी आजुबाजुले झाड लावान, उपयोगी रोपवाटिका तयार करान, चांगला बीयबीयावन तयार करान, ह्या काम येरायेरनी मदत लीसन करा सारख शे.

             "खेती पावसायान पाणीवरज आवलंबेल ह्रास. येन्हा करता शेतकीन्या परतेक सुधारणामजार पाटबंधारा मुख्य मानाले जोयजे. सम्राट अशोक पासुन येहरी, नी तलाव बांधान काम राजान एक कर्तव्य व्हत. मुसलमानी राजधान्यास्ना नजीक दिसी येनाय्रा गयय्रा जुन्या येहरी आणि मद्रास इलाखाम्हायीन दिसी येणारा धरण ह्या तव्हयस्नी एक करतबगारीन उदाहरण शे. येहरी खंदामुये दुस्कायना येले देश न राखण व्हवासारखश शे. मन्हा राज्या मजार ह्या कामकरता देल तगावी हुशार अंमलदारस्ना देखरेखखाल चांगला फायदा करी ह्रायन्हा. जुना तलाव दुरुस्ती, नी पाणी साठायी ठेवाना दुसरा काम सुरू करानी बठ्ठी येवस्था करेल शे. 

           पावसाया मुये धूप व्हयेल काही जमिनीस्ले कृत्रिम खतस्नी गयरी गरज शे. शेतकीवालास्नी ध्यानमा ठेवा सारखी गोट म्हणजे खोल मुयीना गवतस्नी गरज शे, जे दुस्काय मजार तग धरस. नी ढोरढाकरस्नी उपासमार कमी व्हस. येन्हा बाबत आपीन आष्ट्रेलीयान आनुकरण कराले जोयजे. खेतीना धंदा मजार नयानया प्रयोग करणारा साहसी, शिकेल सवरेल नी चतुर लोकस्नी मव्हरे येव्हाले जोयजे. येन्हा शिवाय शेतकरी घर बशीसन काही धंदा करु शकतीन, तेन्ही गयरी गरज शे लाकूडवर कोरीव काम, चह्राट, भरतकाम, चितरंग ह्या काम शेतीना मोसम सरानंतर सवय भेटीन त्या दिनमजार, खासकरीसन बाया करु शकतीन. "आस शेती, शेती संबंधी उद्योग येवसायन मार्गदर्शन महाराजस्नी कय. 

            सन १९०० मजार बठ्ठा पावसाया कोल्ला पडना. आक्टोबर लगुन ते दुस्काय न्या झया वाढण्यात. हजार गणती लोक, ढोरपोर उपासमारी नी मराले लागी गयात. बठ्ठा देश मजार दुस्कायनी झय पसरनी. ह्या संकटनी जाणीव व्हताच बडोदा सरकारनी दुस्काय निवारण करानी तयारी चालु करी. परिस्थिती नी देखरेख करीसन महाराजस्नी आधिकारीस्ना संगे दुस्कायना भाग मजार दौरा सुरू कया. निराधार लोकस्ले रोख रक्कम, धान्य, नी बाकीना लोकस्ले तगावीना स्वरुप मजार मदत करा करता आधिकारीस्ले तातडीना हुकुम दिना. महाराजस्नी दुस्कायनी झय इषयी आप्ली रोज लिखानी वही मजार लिख, "डभोई स्टेशन ना बाहेर पडावर जो देखावा मी दखा, तेन्ही नुस्ती याद उन्ही तरी मन्हा आंग वर काटा उभा ह्रातस. कडक ऊन पडेल व्हत, बठ्ठा कडे भयाण शांतता पसरेल व्हती. वारानी झुळुक बी ये नही. दुर लगुन नजर फिरायी तरी कोठेबी एकबी गवत नी काडी, नी झाडस्ले पान दिखन नही. निय्य नी इशाल आभाय मजार एक बी घार उडतांना, नही ते फयफयतांना दिसनी नही. सयर मजार माणस्नी गजबज नही व्हती. जमीन सुय्राना उनमुये भुंजायी जायेल व्हती. एक आनाथगृहमजार गवु, तठे दोनेकशे पोर नी बाया व्हत्यात. तेस्ना हाडस्ना पिंजरा बनेल व्हता. कातडी चिटकी जायेल व्हती. डोया खोल जायेल व्हतात. देव करो नी आसा बाका प्रसंग वापस दखाले नही मियो. 

           मंग महाराज सुरतथाईन सोनगडकडे  जाव्हा करता रेल्वाईनी निंघनात. गाडी जोरमा सुटनी. खिडकीम्हायीन महाराजस्नी जे भयाण दुस्कायन चितरंग दख, ते दखीसन त्या अस्वस्थ व्हयनात. खंगरेल ढोरढाकर, तेन्हाबी पेक्षा वाईट अवस्था ढोरक्यास्नी दखी, नी त्या इचार करता करता तेस्न मन भुतकाय मजार गये. नी १८७२ - ७३ ना दुस्कायनी तेस्ले याद उन्ही. त्या येले त्या आप्ला जन्म गावले कवळाणाले व्हतात. ढोर समयान काम त्या करेत, जंगल मजार चारा नही व्हता. जेठ, आखाड नी सावन महिना बी कोल्ला जायेल व्हता. लोक हादरी जायेल व्हतात. वरुणदेवनी करुणा कराकरता रातना येले गावस्मजारला धाकला मोठा बाया माणस चौक मजार जमा व्हयेत. कडुनिंबन्या डसका डोकाले नी कंमरले बांधीसन एकले मस्त सजाडेत तोच धोंड्या वरुण देवन रूप ह्राहे. तेन्हा आंगवर पाणी टाकेत नी गाण म्हणेत.... 

        धोंड्या धोंड्या पाणी दे 

        साय माय पिकू दे //

बठ्ठाजन नाचत कुदत गल्लीम्हायीन जायेत. आभाय मजार एक बी ढग नही व्हता. चांदण्या पडेल व्हत्यात. वारा बी शांत व्हता. दफडा ना तालवर बठ्ठाजन तयमय करीसन गाण म्हणेत... 

             हाय हाय रे दयाळा 

              हाय हाय रे दयाळा 

              कशा कया रे उन्हाळा 

              कशा कया रे उन्हाळा 

              गायी म्हशीस्ना आरंताळा

              हाय हाय रे दयाळा 

      .        हाय हाय रे दयाळा 

               कशा कया रे उन्हाळा.. 

तेवढाम्हा गाडी धाड धाड करत सोनगड स्टेशन मजार घुस्नी नी महाराजस्नी तंद्री भंगणी. 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या खरा - शेतकरीस्ना राजा* *भाग.. २९

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या खरा - शेतकरीस्ना राजा*

*भाग.. २९*

           "मन्ही जनता ना रथ मी आसा हाकलसु, जेन्हामुये जनताले जगन आनंद मजार व्हयीन."आस तरणा राजा श्रीमंत सयाजीराव महाराज एक समारंभ मजार बोलणात. तेस्ना राज्य मजारली बहुसंख्य जनता खेती  यवसाय करणारी व्हती. नसिबथाईन एक गरीब शेतकरीना आंडोर बडोदाना राजा व्हयना आणि जनता न नशिब फयफयन. महाराजस्नी साहजिकच खेती सुधारले जास्ती महत्व दिन्ह.

              महाराजस्नी खेतीनी प्रतवारी ठरायीसन शेतसारा पक्का करा. नदिस्न पाणी आडायीसन धरण बांधात, तेन्हामुये बागाईत खेतीनी. वाढ झायी. दुस्कायमजार नादारीना शेतकरीस्ले हातले कामदीसन तेस्न्याच जमिनी शास्त्रीय पद्धत मजार सपाट करीसन नालाबल्डींगना काम तेस्ना कडथाईन सक्तीनी करी लिन्हात. जंगलतोड थांबाडीसन पडीत जमिनवर. नयी पद्धत मजार जंगलनी लागवड करी. खेतीन्या क्षेत्रामजारल्या प्रयोगशाळा बडोदा नी नवसारीले चालु कयात. शेतकरीस्ले नया. आवजार, हत्यार, खत, बियाण नी आखो बराच बाबत मजार प्रशिक्षण नी सल्ला देव्हान काम प्रयोगशायांस्नामार्फत महाराजसिनी चालु कय. दुस्कायमजार नादारीना शेतकरीस्ले शेतसारा माफ करीसन कर्जफेड थांबाडी दिन्ही नये बियाण, नी जंतूनाशकना वापर करानी पद्धत ना शेतकी खाता मार्फत परसार कया. महाराजस्नी प्रेरणामुये आणि आर्थिक मदतमुये १८८ा सालले बडोदा मजार सूतगिरणी चालु व्हयेल व्हती. तसच गणदेवी मजार भारत मजारला पयला सहकारी तत्त्वावर साखर कारखाना चालु करेल व्हता. खेती ना यवसाय, नी कारखानदारी ह्या दोन्ही येरायेरस्ले कस पूरक शे, हायी महाराजस्नी प्रत्यक्ष तेस्नी क़ृतीम्हायीन सिद्ध कये.

               कारभार चांगला करता यावा म्हनीसन महाराजस्नी पयलेज खेडापाडास्ना दौरा करीसन परिस्थिती समजी. लेल व्हती. महाराज शेचकरीस्न्या आडीआडचन तेस्ना तोंडे आयकीसन लगेच आधिकारीस्ले उपाय कराले सांगत. पयले गावखेडास्मा दौरा काढेत तव्हय महाजस्ना संगे गयरा मोठा लवाजमा ह्राहे. तेन्हामुये गयरा खर्च व्हये. पण काम काहीच व्हये नही. म्हणुन महाराजस्नी सोताना लवाजमा, थाटमाट कमी करीसन गरज पुरता सामान, कामनाच माणस संगे पायजेत आसा नियम करा. नी तो तंतोतंत पाया.

        गावखेडास्मा दौराना येल्हे जनताले भाषण करतांना महाराज म्हणेत, "मन्ही जनता संतुष्ट राव्हाले पायजे नी मव्हरे मव्हरे तिन्हा सुखनी वाढ व्हत जावी, आशी मन्ही आंतरमन पासुन आमना शे जनतान कल्याण हायीज मन्ह कर्तव्य आणि तोच मन्हा मोक्ष शे. गावस्नी सुधारणा हाऊ मन्हा बठ्ठ्या सुधारणास्ना पाया शे. 

                   हर गावमजार एक शाय, एक वाचनालय, एक व्यायामशाय, नी एक दवाखाना पायजेल हायी धोरण पक्क करीसन गावखेडासमजारली सामान्य जनताले नी शेतकरीस्ना इकास घडावानी सुरवात कयी. खेडास्मा कारभार चांगला चालो म्हनीसन त्याच लोकसमा कल्याणकारी योजनास मजार सामील करीसन ग्रामपंचायत नी तालुका पंचायती तेस्नी स्थापन कयात आणि लोकशाही पध्दत मजार निवडणुका लिसन पंचायत राज चालु कये. आपल्या योजनास्नी आम्मल १०० टक्का व्हावी म्हनीसन खेडय़ापाडास्मा जंगलजुंगलस्मा फीरीसन तपासणी करेत. तव्हय महाराजास्न वय २२ ते २३ वरीस व्हत. हायीच ग्रामसुधारनानी योजना महात्मा गांधीस्नी ग्रामीणदारास्ना स्वरुप मजार मव्हरे उचली धरी, नी तिन्हा भारतभर तयमयीनी परचार करा. 

           महाराजस्न्या शैक्षणिक सुधारणा, सामाजिक सुधारणा, नी ग्रामसुधारणाना डंका बठ्ठी कडे वाजाले लागणा. तेस्नी किर्ती म ज्योतीबा फुले येस्ना कानवर पडनी. जोतीबांच्या. मनात ह्या तरणा राजाना बद्दल आदर नी काही अपेक्षा निर्माण झायात. त्या सोता महाराजस्ले भेटाले बडोदाले उन्हात. आप्ली भेट मजार तेस्नी महाराजस्ले जो उपदेश कया आज बी गयरा मुद्दाना वाटस. त्या बोलणात, "भारत सारखा कृषिप्रधान देशमजारला शेतकरी शिकेल सवरेल व्हवाबिगर शेतकरीस्नी उन्नती व्हणार नही. म्हणीसन शेतकरीस्ना पोरस्ले आधुनिक शेतीन तंत्रज्ञान पयदा करी देव्हो, नी तेन्हा करता देशी भाषास्मा पुस्तक छापाले जोयजेत. त्यामुये आधुनिक शेतीन ग्यान सहज मियीन. शेतकरीस्ना पोरस्ले शेतीन सिक्सन सक्तीन कराले जोयजे. शेतीना संगे तेस्ले जोडधंदा न सिक्सन बी देण गरजन शे. आसा तयार व्हयेल शेतकरीस्ना पोरस्लेच शिक्षक म्हनीसन नेमणूक करो. शेतकरी शाणा व्हवाले जोयजे म्हनीसन शेतीन उपयोगी ग्यान प्रयोगशायस्न्या च्यार भितीस्ना आडे न ठेवता ते शेतकरीस्ना दार मजार लयी जाईसन पिकस्न. नी जनावरस्न प्रदर्शन भरावाले जोयजेत., "महाराजस्नी जोतीबास्ना सत्कार कया. तव्हय जोतिबा बोलणात," खेतीना धाकल्ला धाकल्ला तुकडा व्हयी ह्रायन्हात नी मव्हरे तिन्हा कस बी कमी व्हयी ह्रायन्हा. आशी खेतीन संरक्षण करन. गयर गरजन शे. पावसाया ना पाणीमुये जमिन नी धुप व्हस. जमिन ना गय वाही जास. जमिनी पडीत व्हतीस म्हनीसन जमिनीस्ना बांधबंधारा बांधी लेव्हो. तेन्हामुये जमीन नी धुप थांबस. भारत सारखा शेती प्रधान देश मजार खेतीनी मशागत करता जनावरस्नी गरज शे, म्हनीसन पशुधन वाढावाले जोयजे, नी तेन्ह जतन कराले जोयजे. खेतीले जोडधंदा म्हनीसन गायी, म्हशी, बकरी, मेंढ्या पायानी गरज शे. परदेशथाईन चांगला पशुस्नी आयात कराले जोयजे. जनावरस्ले चरा फुकट शेतकरीस्ले जंगल देवाले पाहिजे. लाकुडतोड ना कायदा कराले जोयजे. म्हणजे ढोरस्नी चरान कुराण नाश व्हवाव नही. नी जंगलतोड नही झायी तर देव ना पाणी बी चांगला पडीन. शेतकरीस्ले आधुनिक यंत्रसामग्री पुरायीसन ते वापरान सिक्सन देव्हाले पाहिजे. म. जोतिबा फुले येस्ना बहुमोल उपदेश शंभर टक्का आम्मल मजार आणा करता महाराजास्नी आप्ल कार्य हायातीभर चालु ठेव. महाराजास्नी जोतिबास्ले मानपान ना आहेर, नी देणगी दिन्ही. बडोदाले मुक्काम व्हता तव्हय जेतिबास्नी महाराजास्ले शेतकरीस्ना हीन दिन ना बद्दल आप्ल शेतकय्रांचे आसूड नावन पुस्तक वाची दाखाड. ते तेस्नी ध्यान दिसन आयक, नी जोतीबास्ना संगे चर्या कयी. महाराजास्ना व्यक्तीमत्व नी कार्यावर खुष व्हयीसन जेतिबास्नी महाराजास्वर एक पवाडा लिखा. 

         येऊ द्या दया मना, दया मना // केली दैना //धृव//

          विद्याबंदी मुळ पाया केला दैनवाना

           वसुलाचा पैसा खर्चून खिचडी ऐद्यांना

             कष्टकरी शेती खाती चटणी भाकरींना 

              अक्षरशुन्य शुद्रादिका काहीच कळेना 

               अश्या मुक्यांचे बाप आता तुम्हीच व्हाना//

                कष्टाळुंची दैना दाविली मुख्यप्रधाना 

                गेली घडी पुन्हा येईना माहित सर्वांना 

                 सर्वकाल पूर वाहीना पर्वती दय्रांना

                  जोतिराव सयाजीरावाला करितो प्रार्थना 

                    वहात्या गंगेमध् एकदा हात का धुवाना//

   एक महात्मानी ह्या तरणा महाराजास्वर गौरवपर पवाडा रचा, येन्हा पेक्षा मोठा सन्मान काय व्हवु शकस? 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना - सवसार* *भाग.. २८*

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना - सवसार*

*भाग.. २८*

            नित्यनेम आहार नी फिरान (विहार) हायी तत्व महाराजस्ले पसंत व्हत. तेस्ना जेवण मजार इसड बी ह्राहे, नी साधा आहार बी ह्राहे. इसड त्या नेम्मनच खायेत. तेस्न आस म्हणण व्हत की, जर माणुस्ले तरतरी पाहिजे तर इसड खाव्हाले पाहिजे आस तेस्न मत व्हत. तेस्ना जेवण मजार एक खास गोट ह्राहे. तेस्ना सोनाना ताटमजार जरी पाचीपकवान वाढेल ह्रायन्ह तरी बी बाजरी नी भाकर ताट मजार ह्राहेज. बाजरीनी भाकर तेस्ले गयरी आवडे, शिवाय बाजरीनी भाकर मुये नादारीनी याद ह्राहीन आसा तेन्हस्ना हेतु बी ह्रावु शकस.

                    महाराजस्ना सचिव तात्या नेने येस्नी एक आनुभव लिखी ठेल शे. काही तरी गुपीत चर्चा करानाकरता माणिकराव महाराजस्ले मकरपुरा पॅलेस मजार भेटनात. संगे खासेराव जाधव, केशवराव देशपांडे, नी ताथ्या नेने व्हतात तठे पयले जेव्हाना बेत झाया. जेवाले बसावर ताथ्याना चेहरा पडी ग्या. महाराजस्नी त्या दिन जेवण ना बेत काय करो बर? बाजरीनी भाकर, कांदा, लोसन तीख, नी बेसन. नामी लोणी वाटीमजार व्हतच. बस्स तेवढा त्या जेवणले"राॅयल टच" महाराज बोलणात "रोज रोज हायी पाचीपकवान खायीसन इट येल शे, म्हनीसन जानीबुजीसन हाऊ बेत करेल शे" . तेस्नी मुद्दाम आढाऊपणा करीसन तात्यास्ले इचार, "तात्या बेत आवडना की नही?" बठ्ठाजन खिदीखिदी हसनात, तात्या सोताले सावरीसन बोलणात, "महाराजस्ना संगे जेवाले भेटन हाऊज माल्हे आनंद शे. "दखाले गे ते रांधेल पकवानज नंतर वाढात

मंग मातर आवडत जेवण दकीसन तात्यानी कयी खुलनी.

                सयपाक मजार कोणकेणता पदार्थ पाहिजेत तेन्हा करता महाराणी चिमनाबाई ह्या सावध ह्राहेत. तिखा, कोशिंबीरनाआंबट चिंबट, गोडधोड आसा न्यारा परकार. महाराणी सोता ध्यान दिसन बनायेत. महाराजस्न वय वाढी जायेल व्हत, म्हनीसन महाराजस्ना सांधा दुखन चालु व्हयेल व्हत, नी गयर वाढी जायेल व्हत, म्हणीसन तेस्ना जेवण मजार सकस अन्न खाव्हाले पयले तेस्ले भाजीपाला खाव्हाले देत..

शेतकऱ्याची आखजी

🌹सर्वांना अक्षयतृतियेच्या हार्दिक शुभेच्छा!🌹 आखजी म्हणजे अक्षयतृतिया शेतकऱ्यांचा मोठा सण. या दिवशी सासुरवाशिणी माहेरी येतात. चार दिवस मौजम...