बुधवार, ३१ मार्च, २०२१

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्न - शिक्षण - लगीन - राज्यकारभार* *भाग १२..

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्न - शिक्षण - लगीन - राज्यकारभार*

*भाग १२...*

महाराजस्न वय १५ व्हत, तव्हय १८७८मजार बडोदा सयर मजार एक बगीचा न उदघाटन व्हत, त्या कार्यक्रमले महाराजस्नी जे भाषण दिन्ह तव्हय तेस्ना वयना इचार करता त्या कितली मोठी झेप लेतीन ते ध्यानमा उन्ह. तव्हय तेस्न भाषण आस व्हत, *"सभ्य गृहस्थस्वन, आपले बठ्ठास्ले स्वच्छ हवा, निय्यगार गवत, आणि सुंदर फुल पाहिजेत, तेस्नी आवड बी ह्रास, पण ह्या सयरनी वस्ती गयरी शे, नी दाटेदाट शे, सरवास्ले आपला घरना समोर बागबगिचा बनावा इथली श्रीमंती नही शे, आज नी इतली मोठी बाग बनाव्हानी कोणीच कुवत नही, म्हनीसन आप्ला पोरसोर, मित्रपरिवार ह्या बागमजार येथीन मस्त हवा पाणी ना आनंद लेथीन, शारिरीक, मानसिक ताण कमी करथीन, मस्त आनंद ल्या, आनंद मजार जगा आज हायी भाग मी मन्ही आवडती प्रजाले, नी प्रजाजनले समर्पित करस"*

                  महाराजस्ना राज्याभिषेक व्हवावर पाच महिनामजार इंग्लंड ना राजपुत्र हिंदुस्थान ले भेट देव्हाले येणार होता. पाच महिना पयले महाराज कवळाणाथाई मुंबई मार्गे बडोदाले जायेल व्हतात, त्या येले तेस्ले मुंबई दखानी आमना व्हती, पण अधिकारीस्नी आयक नही, तेस्ले शिध बडोदा लयी ग्यात. ह्या येले न्यारा आनुभव उन्हा, महाराजस्नी खास रेल्वाई गाडी बोरीबंदर स्टेशन मजार येताच तोफांस्नी सलामी दिन्ही, तेस्ले सलामी देवा करता गोरा सैन्य प्लॅटफॉर्मवर उभा व्हतात, मुंबई ना गव्हर्नर सोता वुडहाऊस स्वागत कराले येल व्हतात, माणिक मोती ना सजाडेल पोशाख घालेल महाराज रुबाब मजार गाडीम्हायीन खाले उतरनात, तव्हय महाराजस्न वय साडे बारा वरीस व्हत, गव्हर्नर साहेब नी हातातमा हातमा लिसन महाराजस्न स्वागत कर, सोतानी बग्गीमा बसाडीसन महाराजस्ले लालबाग बंगलावर. लयी ग्यात. तिसरा दिन सकायले प्रिन्स ऑफ वेल्स (राजपुत्र) ह्या मुंबई बंदर मजार दाखल झायात, तेस्ना स्वागत करता महाराज सोता हाजीर व्हतात, तव्हय धाकलसा ह्या राजाना हात मजार हात प्रिन्स ऑफ वेल्स (राजपुत्र) लिसन कुशल समाचार इचारा.

               थोडा दिन मजार प्रिन्स ऑफ वेल्स बडोदाले भेट देव्हाले ग्यात, त्या येले तेस्न दांडग स्वागत कर, साठमारी, शिकार कराना कार्यक्रम झायात, दोन दिन नंतर युवराजनी. जाव्हानी तयारी झायी, त्या येले युवराजले निरोप देवा करता महाराज सोता हाजीर व्हतात.हारिकदाटीसन,त्या युवराजले बोलनात, *"आपल्या मोतोश्री, महाराणी व्हिक्टोरिया येस्नी कृपामुये. माल्हे हायी राजपद मियन, तेस्ना मन्हावर गयरा उपकार शेत, तेस्नी तुम्ले इतला मोठा समिंदर ओलांडी. आठे धाड आम्ही तेस्ना गयरा आभारी शेत. आम्हना कडथाईन मातोश्रीस्ले आम्हना नमस्कार सांगा",*.. कवळाणाथुन महाराज बडोदाले येल व्हतात, त्या येल्हे तेस्ना कायीज ले भिडेल आनुभव तेस्ले याद उन्हा, म्हनीसन महाराज येस्नी युवराज संगे बोलनांता हाऊ आनुभव उन्हा. महाराज जे बोलनात, तेन्हा इंगजी मजार आर्थ गव्हर्नर वुडहाऊस येस्नी युवराज ले सांगा, युवराज गयरा खुष झाया, युवराज इंग्लंड ले ग्यात, तेस्नी हाऊ बठ्ठा घडेल प्रसंग महाराणीले सांगा, महाराणी गयरी खुष व्हयनी, महाराणी ले वाटण माय ममता ना पोटे महाराज आस बोलनात, म्हनीसन महाराणीनी, महाराजस्ले *"फरजंद-ई-खास"*.. आणि *"दौलत - ई-इंग्लिशिया"*... ह्या मानपान ना किताब दिनात.

                   शिक्षण सुरू व्हताच दोन तीन वरीस मजार महाराजस्न इंग्रजी भाषावर जम बसाले लागना, तसच शेक्सपिअर ना गाजेल नाटरस्ना वाचाना सराव इलियट येस्नी महाराज कडथाईन करी लिन्हा, तसच टेनिसन, वर्डस्वर्थ, ब्राउंनिग, किट्स, शेली, नी बायरन येस्ना कविता संग्रह महाराज कडथाईन वाची लिन्हा, वर्डस्वर्थ येस्न निसर्गवर्णन लिखाण महाराजस्ले गयर आवडे, तसच क्लासिकल इंग्लिश कांदबय्रा महाराजस्ले वाचाले आवडेत. 

                  महाराजस्न यक्तिविकास गयर वाढी ह्रायंन्त, आणि मंग सभाविक शे जमनाबाईसाहेब येस्ना मन मजार तेस्ना लगीन सोबन ना इचार इनच, शंभर वरीस पयले बालविवाह पद्धत सर्रास चालु व्हतात, तशी पध्दत प्रचलित पण व्हती, महाराज आते १७ वरीस्ना व्हयेल व्हतात, इंग्रजस्ना सहवास ना हाऊ परिणाम व्हयेल व्हता, जेनामुये, महाराजस्न वय वाढी जायेल व्हत. तव्हस्नी रितभात नुसार महाराज येस्न वय जास्तच व्हत, तेस्न शिक्षण इंग्रज अधिकारीस्ना कडे व्हत म्हणीसन वय वाढेल व्हत. तेन्हामुये लगीन ले उशीर व्हयेल व्हता, महाराजस्नी धाकली बहिण राजकन्या ताराराजे, आणि महाराज येस्न लगीन गवांदी करान जमनाबाईसाहेब येस्नी ठराव. ताराराजे राजकन्या येस्ना करता सावंतवाडीनी सोयरीक नक्की झायी, महाराजस्ना करता तंजावरना मोहीते सरदार येस्नी आंडेर लक्ष्मीबाई येस्ले पसंद कर, लगीन सोबन नी तयारी एक महिना फाईन चालु झायी, तव्हय बडोदान वैभव लोकस्ले माहितपडन, घोडा, हत्ती, हुट, पालख्या, बॅड, वाजंत्री, सनईचौगडा, रोषणाई, मखलाशी कपडास्न्या पायघड्या, भरजरी, मखमली ना कपडा, बडोदा सयर सजाडेल व्हत. पूजापाठ, खानावळ, रेलचेल व्हती, माणिक मोतीस्ना आलंकारन वैभव डोया दिपी टाकेत, मोठ्ठला इंग्रजी सरदार, साहेब बठ्ठास्नी हाजरी लायेल व्हती, महाराज बी बठ्ठास्ले वाकनीस नमस्कार करेत, पडदाना पंखा हालावाले हुजय्रा, जागाजागावर शिपाई, बसाळेल, कुस्त्या, कसरत, मनोरंजन, कवायत, नुसती रेलचेल चालु व्हती, नयनमनोहर दारुकाम, करेल व्हत, लगीन सोबन ना खुर्च लाखो रुप्या झाया, लगीन सोबन उराकीसन महाराज रेसिडेंट मेलव्हिल ले भेटाले ग्यात, तव्हय तेस्नी महाराजस्ले तोलमोलना सल्ला दिन्हा, "आपली माय जमनाबाईसाहेब येस्न पिरीम नी आदर पदर मजार पाडा माय जमनाबाईसाहेब कडथाईन शांतता ठिसन परिवारन्या आडचनी, सोडी लेवान्या, तेस्ना मन इरुद्द वागू नका, राजपरिवारना संगे, पिरीम नी आदबीने वागा, नोकरवर्गसी सहानुभूतीने वागा, तेस्नी संगे बोलतांना गाया दिवु नका, मोठा आवाज करी कव्हयज बोलु नका, तसच, दुष्ट आणि येसनी लोकसफाईन च्यार हात दूर रावा. दुसरा कोणा उपकार करी लिवु नका, कोणाबद्दल मनमा राग धरू नका, बठ्ठास्ना इचार करीसन राजकारभार चालावा..... 

*क्रमशः*


         (  हायी लेख माला, मा निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

   

       संकलन आणि अनुवाद

सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्न - शिक्षण - लगीन - राज्यकारभार* *भाग... ११

 *श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्न - शिक्षण - लगीन - राज्यकारभार*

*भाग... ११*

रियासतकार सरदेसाई येस्नी महारादस्नी अभ्यासु दानत बाबत एक याद सांगेल शे, "इंग्रजी व्याकरणना पुस्तक मजारला धडा त्या वाची काडेत, आणि लिखी काढेत, मी दुसरा दिन त्या तपासी काढु, सामान्यनामले a, an, नहिते the हायी उपपद जोयजे, विशेषनाम उपपद नको. हा नियम मी तेस्ले शिकाडा. तेन्हामा तेस्नी काहीतरी गैरसमज झाया, रातले १२ ना सुमारे प्रश्नउत्तर. लिखतांना तेस्ले आडचन उन्ही, मी बाजुनी खोली मजार जपेल व्हतु, तेस्नी नवकर ले सांग सर जर जागे असतीन तर बलाइ लय. नवकरनी कावड ठोक मी उठणु, दार उघाड, तसा नवकर नी सांग सर जागे व्हतीन ते बलाइ लय, आते दार मी उघाड ते माल्हे जाणज भाग व्हत. महाजस्नी मन्हा संगे दोन तास, सामान्यनाम, नी विशेषनाम वर चर्चा करी, तव्हय तेस्न सभाधान झाय, हायी महाजस्नी शिकानी जिज्ञासा व्हती,"तेस्ना उपजद गुणाबद्दल इलियट साहेब पयलेज लिखी ठेल शे, महारादस्ना आंगे, उद्योगप्रियता, निश्चयीपना,, आत्मसंयमन, सहनशीलता, नी नियमीत पणा हा मूलभूत गुण शेत.

            महाराज आभ्यास ना संगे, शारिरीक तंदरुस्तीवर जास्त ध्यान देत, मालिश करी लिन्ह, आखाडा मजार कुस्ती खेवान, व्यायाम करण, तेन्हा करता न्यारा न्यारा शिक्षक नेमेल व्हतात, खंडेराव महाराज असतांनाच सरकार वाडावर तिसरा तासवर सुसज्ज आखाडा व्हता. हरका जेठी येस्नी तेस्ले मल्लखांब शिकाडा, संकटसमयी सोतान रक्षण करता याव म्हनीसन बिन्नोट हायी आवघड कला तेस्ले जुम्मादादा येस्नी शिकाडी. चाबूक स्वार उस्ताद रहिम मिय्या, नी कासमिया, ह्या दोन्हीस्नी महाराजस्ले घोडावर बसान शिकाड. सार्जंट ग्रीप्स येस्नी कवायत, निशाणीबाजी शिकाडी, सार्जंट गुईन येस्नी तरवारबाजी, मेरिनस येस्नी बिलियर्ड शिकाड, टेनिस शिकणात, बोथाडी सारखा घगोडावरना खेसवर त्या तरबेज झायात.

              मीर मछली येस्नी तेस्ले झेपानी कला शिकाइ. झेपान शिकाड करता मोतीबाग मजार तेस्ना करता खास हौद बांधा, शिवाय अजार मजार तेस्ले विश्र्वमित्र नदीवर झेपाले लयी जायेत, क्रिकेट बी खेत, हुजय्रासकडथताइन आंगनी, मालीश करी लेत, खुराक म्हनीसन त्या गावठी तुम मजार तयेल जिलंबी, बदामना, मस्त नरम नरम शिरा खायेत, हिवाया मजार वनस्पती घालेल लाडु खायेत, व्यायाम व्हताच बदाम ना सरबत मजार सोनाना आर्क टाकीसन पेत, उंडाया मजार केवडान सरबत चांदीना आर्क टाकीसन पेत, खाव्हापेव्हावर, नी तब्बेत वर ध्यान ते व्हतीच, पण आभ्यास कडे आजिबात दुर्बल व्हये नही, उलट आभ्यास मजार कसा मव्हरे जासुत हाऊ जास्त ध्यास व्हता..

          जठारस्नी वापस महाराज येस्नी परिक्षा लेव्हानी तयारी करी, तेस्नी चाचणी लिन्ही, लेखी लिन्ही, मौखिक लिन्ही, तोंडी परिक्षा लिन्ही, जठार तोंडी परिक्षानी एक याद सांगतस, "महाराजस्ले मी एक प्रश्न इचारा, मन्हा बोट मजारली आंगठी काढी, महाराजस्ना समोर धरी, महाराजास्ले प्रश्र्न इचारा," "ह्या आंगठी म्हायीन सयाजीराव महाराज आरपार जातीन का?"

महाराजस्नी उत्तर दिन्ह "हो जातील"

जठार "कसे जातील दाखवा"…?

महाराजस्नी एक कागदवर सयाजीराव गायकवाडस्न चितरंग काढ, त्या कागदनी पुरंगुंडी बनाइसन आंगठी म्हाईन आरपार करी, तेस्नी हायी चाणाक्ष बुध्दी दकीसन जठार बी हरकायी ग्यात, त्या महाराजास्नकडे दखत ह्रायन्हात.

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)


              अनुवाद

 सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्न - शिक्षण - लगीन - राज्यकारभार.. भाग... १०...

 श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्न - शिक्षण - लगीन - राज्यकारभार..

भाग... १०...

सोयन नामी सिक्सन आणि चांगला सवसकार ह्या भावी सुखी जीवन नी गुरुकिल्ली शे! कवळाणाले महाराज येस्ले सिक्सन ना लाभ व्हयेल नही व्हता. त्यामुये सिक्सन नी योजना, जमनाबाईसाहेब, टी माधवराव, व रेसिडेंट. येस्नी आखी, महाराज बारा वरीसना व्हतात पण तेस्ना आत्मा, नी मन सवसकारी व्हत, सुरवातले केशवराव पंडीत, जोशी उर्फ भाऊ मास्तर येस्नी मराठी, उजळणी, ते रतनराम मास्तर येस्नी गुजराथी शिकाडाले सुरवात करी. शरीर बयकट बना करता तालीम करण, नी घोडावर बसाले सुरू कर, सयरना बाहेर मोतीबाग, ह्या हवेशीर बंगला मजार शाय भरू लागणी खे खेवा करता, नामी सोय करी, सरदार, शेठ सावकार, प्रमुख अधिकारी येस्ना हुषार पोरस्न नाव त्या शायमा टाकात. ह्या शाय ना प्राचार्य म्हणून फ्रेड्रिक इलियट या उमदा सभावना इंग्रज माणुस्नी नेमणूक करी. इलियट साहेब बडोदा ना पयले वह्राडमजार सिक्सन खाताना संचालक व्हतात, तेन्हा बी पयले त्या साताराना कलेक्टर व्हतात. तेन्हामुये तेस्ले जरुसी मराठी ये, त्या देखणा, नी तेस्न व्यक्तीमत्व प्रसन्न व्हत त्या ज्ञानी व्हतात, तेस्नी महाराजस्ना करता शाय सजाडी, त्या शाय ले आदर्श शाय बनाई गयरी मोठी मोकीचोकी हायली, आकर्षिक बाग, खेव्हान मैदान, देसपरदेसना, खेयना, बॅडमिंटन, टेनिस करता न्यारा हाॅल,, सुसज्ज प्रयोगशाळा, समृद्ध ग्रंथालय, नजीकच झेपाना तलाव, आस बठ्ठ तयार करी लिन्ह, नामी फर्निचर, नकाशा, नामी कर्तबगारी मोठा लोकस्ना फटुक, खाले मस्त गालिचा आथरेल, न्यारा न्यारा क्लासरुम, समारंभ करता मस्त टुमदार सभागृह, अशी नयी शाय सुसज्ज झायी.

                महाराजस्ना संगे शाय मजार तेस्ना भाऊ संपतराव, चुलतभाऊ दादासाहेब, नी बाकीना पोर व्हतात, महाराज कसकायी अभ्यास कराले लागनात, तेन्हामुये बाकीना पोरस्ले तेस्नी मांगे पाडी दिन्ह, अभ्यास मजार स्पर्धा, बादाबादी व्हयाले जोयजे म्हनीसन त्या शाय मजार, गोडबोले, नी ढमढेरे ह्या हुशार पोरस्ले शायमा लिन्ह. तेन्हा फाइन. महाराजस्नी आजुन प्रगती वाढत गयी, तेस्नी रोजनी दिनचर्या, सकाय ६ वाजता उठीसन दंडबैठका, कुस्ती, मल्लखांब, आसा व्यायाम व्हयेत. तेन्हा नंतर घोडावर बशीसन रपेट, रपेट नंतर घंटा भर आभ्यास करेत. मंग जमनाबाईसाहेब येस्ना संगे भोजन व्हये. जेवण मजार तयेल मासा, मांस, अंडी, मसीलान्या. मस्त हिरवा भाजीपाला, नी शेवटले फयफयावन आसा बेत राहे. साडे दहा वाजता सायना पेहराव करीसन अरबी घोडावर बशीसन शायमा जायेत, संगे दोन रक्षक घोडेस्वार राहेत महाराज शाय मजार येताच पोलीस तेस्ले सलामी करे महाराज घोडावरथाइन पाय उतार व्हताज शायमा येत तव्हय, इद्यार्थी, शिक्षक उभा राहिसन मुजरा करेत, महाराज सुध्दा वाकीसन बठ्ठास्ना मुजरा आदाब मजार स्विकार करेत. वर्गाना बाहेर एक हुजय्रा थांबेल ह्राहे, उन्हाया उन्हा की एक शिपाई, छतवर लायेल कपडाना पंखा व्हढा करता बशेल ह्राहे, तठे दिनमाव्हतले ५ वाजा लगुन शाय भरे, पोर आभ्यास करेत, मधली सुट्टीना एक तास राखीसन ठेत. पाच सुटी झायी, की मंग मयदानवर, रवान चालु व्हये, खोखो, आट्यापाट्या, व्यायाम, आसा देशी खे खेयेत, टेनिस, बॅडमिंटन ह्या इदेसना खे महाराज खेत. रवाना कार्यक्रम मजार इलियट साहेब, उखाजीराव, आनंदराव, दादासाहेब, भाचे माधवराव पवार, नी गजानन शेवाळे ह्या बठ्ठा जण आनंदमजार सामिल व्हयेत. तेस्ले बठ्ठास्ले वाटे कव्हय शाय सुटीन, कव्हय मयदान मजार रवाले जासुत आस व्हये, मनमुराद रवेत, हासत खिदळत दिन जाये, तेन्हामुये मयदान बी गजबजी जाये, दिनमाव्हतले त्या सरकार वाडावर येत, गृहपाठ करेत, नी मंग भोजन करेत, नी दहा वाजता जपी जायेत, आसा हाऊ महाजस्ना आनंद ना काय मज्या मजार जाये. 

             नियमितपणा, नी शिस्ताना धडा महाराजस्ले भेटू लागनात महाराजस्ले जमनाबाईसाहेब सारख्या, प्रेमळ, दयाळू, करारी माय भेटेल व्हती. महाराजस्ना वायफळ लाडकोड तेस्नी करातच नही. ह्या कायनी. एक याद महाराज सांगेत *माझा राज्याभिषेक झाल्यावर मला सर्व सामान्य लोकांमध्ये मिसळू देत नव्हते* *वडिलांची खुप आठवण येई, त्यांना भेटायला पाहिजे तशी मोकळीक नव्हती, मी जुन्याराजवाड्यातील वरच्या गॅलरीतून हातहलवुन त्यांना खुणा करीत असे. तेही मला हात हलवून प्रतिसाद देत, मला इतर मुलांमध्ये सुद्धा मिसळू देत नव्हते"*

                    सुरवातले, मराठी लिखण, वाचन, उजळणी नी भुगोलनी रूपरेखा इतला आभ्यास तयार झाया, तेस्ना मजार तडफ, विनय, सभ्यता नी आत्मविश्वास ह्या गुण दिसु लागणात, इलियटसाहेब शिकाडाले लागनात तव्हय एक आडचन येवु लागनी, साहेब ले पाहिजे तशी मराठी, नी महाराजस्ले पाहिजे तशी इंग्रजी जमे नही, मंग हायी अडचण सोडा करता केशवराव पंडीत येस्ले नेम, मंग त्या इलियटसाहेब ले इंग्रजी न मराठी, नी महाराजस्ले इंग्रजी नी मराठी समजाडु. लागनात, हायी बी आडचन महाराजस्नी एक वरीस्मा दुर करी. महाराजस्नी प्रगती जोरबन व्हयाले लागणी. एक वरीस नंतर परिक्षा लेव्हाले वह्राडमजारला शिक्षणखाताना प्रमुख श्रीराम जठार येस्ले बलावन कर. तेस्नी महाजस्नी प्रगती नी वाहवा करी, दोन वरीस नंतर डाॅ भालचंद्र भाटवडेकर ह्या तेस्ले रसायन शास्त्र शिकाडाले लागनात, तसच हिंदुस्थान, आणि इंग्लंड ना त्या आभ्यास करु लागणात, इंग्रजी भाषा बोलू लागणात, आभ्यास मजारला रस आणि श्रम करानी तेस्नी दानत वाढाले लागनी... 


*क्रमशः*


(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

              अनुवाद 

  सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस(जेव्हा गुराखी राजा होतो).... भाग... ९

 *जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस(जेव्हा गुराखी राजा होतो)*....

*भाग... ९*

त्याच दिन दुपारले इंग्रज सरकारनी तेस्ना दरबार मजार महाराज ना सत्कार नी तयारी करी.. तेस्ना करता खास दरबार भरायेल व्हता. तेस्ले हिरा, मोती माणिक जळेल पोषाख अर्पण करा, इंग्रजस्ना तोफखानाम्हायीन १२२ तोफास्नी सलामी दिन्ही, राज्याभिषेकना निमित्त करीसन दिवाण येस्नी जाहिरनामा जाहिर करा. "इंग्रज सरकारना जाहिरनामा नुसार जमनाबाईसाहेब येस्नी श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ले दत्तक लिसन विधीयुक्त दत्तकविधी पार पाडेल शे, त्या आते बडोदा ना राजा व्हयेल शेत, तरी बठ्ठी प्रजानी श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड ह्या निरक, दिर्घआयुष्य होव्होत येन्हा करता देवबाले साकड घाला... नी प्रार्थना करा"...

               आते बडोदानी अस्थिरता सरनी, नी नया. युगला सुरवातझायी. बडोदा पासुन शेकडो कोस दूर एक खेडा गावना ढोरक्या पोय्राना आज राज्याभिषेक व्हयेल व्हता अफाट संपत्ती ना मालक व्हयेल व्हता, ३५०० गावेस्ना २ लाख लोकस्ना पोशिंदा बनेल व्हता. त्या प्रसंगले धरीसन महाराष्ट्र मजारतुन न्या रानडे येस्नी महाराजस्ले शुभेच्छा देवा करता, नी कवतीक करा करा करता एक शिष्टमंडळ बडोदाले रवाना कर... महाराष्ट्र मजार त्या येले न्या रानडे येस्न जास्त वर्चस्व व्हत  .. न्या रानडे येस्ना इतला प्रभाव कोणाच नही व्हता. त्यामुये वडीलकीना मान न्या रानडे येस्ना कडे ग्या. ब्रिटिश सरकारना राज मजार त्या उच्ची जागावर न्यायनिवाडा करेत. ब्रिटिश राजवटी नी तेस्ले सहानुभूती व्हती, इंग्रजी,उच्चा इचार, इंग्रजानी मगज नी हुशारी, तेस्नी रितभात ना अवलंब, तेस्ना आधार लिसन आपली भरभराटी, प्रगती, नी बरकत व्हयीन अस तेस्ले वाटे, नी तस तेस्न मत बी व्हत. मुर्दाड व्हयेल जनता जित्ती कराना, तेस्ना मजार जीव ओतान काम त्या करेत. चैतन्य पयदा करान काम न्या रानडे करेत. तसा तेस्नी ध्यास धरेल व्हता... त्या करता तेस्नी नानापरकारना काम हात मजार लेल व्हतात. पोरीस्न्या शाय, ग्रंथालय, व्याख्यानमाला, साहित्य परिषद, बॅक, नी कागद कारखाना, अस्या न्याय्रान्याय्रा संस्तास्ले तेस्नी गती देल व्हती. भारतना राष्ट्रसभाना आणि सामाजिक परिषद ना, त्या संस्थापक व्हतात. तेस्ना इचार तेस्न प्रतिबिंब व्हत, आस तेस्ना संदेश मजार समजे.. म्हणुन तेस्ले खास महत्व व्हत, तेस्ना इचार नी शिदोरी महाराजस्ले जनमभर उपयोगी ठरना.....

            गोपाळ बडोदा ना राजा व्हयना हायी गोट वारा सारखी भिन्नाट पसरनी, दिनमाव्हतले वडना पार खाले बठ्ठा जण बशेल व्हतात.. मस्त गप्पा चालू व्हत्यात.. विठ्ठल खैरनार आचंबा करीसन बोलणा..

"तुम्ले माहित जाये कारे, गड्यास्वन"

"काय झाय रे भाऊ" तात्या गायकवाड बोलनात..

"आप्ला गोपाळ बडोदा ना राजा व्हयी ग्या म्हणे"

"तुल्हे कोणी सांग?" गटलु बोरसे बोलणा..

"कागद मजार लिखी उन्ह, आस मालेगाव मजार चाव्वी ह्रायन्हात म्हणे" विठ्ठल खैरनार बोलणा..

"पहायरे इठ्ठल, मी सांग व्हत ना? हाऊ गोपाळ बु पटाईत शे, तो राजा व्हयीच" गटलु बोरसे बोलणा...

               बडोदा मजार बी उलटी सुलटी चर्चा सुरु व्हयेल व्हती. कुणी म्हणाले, "आरे जमनाबाईसाहेब महाराणी नी कोठीन तरी धनगर न कोकरू धरी आणेल शे, दिसीनच मव्हरे तो काय दिवा लायीन.. कोणती बी नयी गोट न स्वागत करान सोडीसन लोक निंदानालस्तीज जास्त करतस, पण श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी कायना इचार करीसन, दूरदृष्टी ना इचार करीसन,आप्ली कर्तबगारीवर शहाणपण, आणि चतुराईवर जगदुन्या उजयी काढी, एक आदर्श राजा म्हनीसन किर्तीवान व्हयनात.

जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस(जेव्हा गुराखी राजा होतो) भाग.. ८...

 जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस(जेव्हा गुराखी राजा होतो)

भाग.. ८...

काशिराव बाबा पोरस्ले लिसन बडोदाले ग्यात,हायी बातमी गावभर पसरणी. दिनमाव्हतले वडना पारवर गावनी काही मंडई बसीशन गप्पा कराले लागणात, तव्हय विठ्ठल खैरनार बोलना, 

*"काशिराव पाटील ना आंडोर ले बडोदा ना राजा कराले लयीग्यात   म्हणे"*.. 


"हावो! काय बी काय बडोदा मजार काय दुसरा पोर नसतीन का? " तेस्नी सांगो नी आपुन आयको, काशिराव पाटीलबी भरांतबी पडेल शे, उठना नी बडोदाले पयत सुटना, मी सांगस दखा कसा येतीन त्या फफुडा उडावत"आस गटलु बोरसे बोलना, न्यारा न्यारा तर्कवितर्क लढायी ह्रायन्हांत..

         काशिराव बाबा बडोदाले भिडणात, मस्त हवाशिर बंगला मजार तेस्ना मुक्काम झाया. ह्या तीन धाकल्ला पोरस्माइन एक पोरग बडोदा ना अधिपती बनणार होता. जो बी बनीन तो कसा निंघीन, कस राज करीन हायी बठ्ठास्नी आचंबानी गोट व्हती. तिसरा दिन ह्या तिन्हिस्ले बी राजवाडा मजार लयीग्यात. महाराणी जमनाबाईसाहेब येस्ना समोर लयनात. तेस्नी तिन्हिस्ले प्रश्न विचारात, *"तुम्हास येथे कशासाठी आणले आहे?"*... संपतराव बोलनात *"माल्हे काय माहित"*... तोच प्रश्न दादासाहेबले इचारा,  तेस्नी उत्तर दिन्ह *"शाळा शिकाडाले"*..... गोपाळला तोच प्रश्र्न इचारा, पण तेस्नी धीट हुयीसन उत्तर दिन्ह, *"मी बडोद्याचा राजा होण्यासाठी आलो आहे"*... हायी उत्तर आयीकसन महाराणी जमनाबाईसाहेब चकीत व्हयी ग्यात. नी गोपाळना चेहराकडे कवतीक मजार देखत ह्रायन्ह्यात. तेन्हा बुध्दीमान चेहरा, निश्चयी हनुवटी, तीक्ष्ण आणि भेदक डोया चेहरावरना गुढ स्वाभिमान, करारीपणा, नी उपजत बुद्धीमत्ता नी प्रचिती तेस्ले उन्ही...

            जमनाबाईसाहेब येस्नी तेस्ना इस्वास मजारला लोकस्ले ह्या पोरस्नी पारख करान, नी निरीक्षण करान सांगेल व्हत. तसच रेसिडेंट मीड, दिवाण सर टी माधवराव ह्या बठ्ठास्ना निर्णय, नी जमनाबाईसाहेब येस्ना निर्णय ना मेय बसना. मंग गोपाळनी निवड पक्की व्हयनी. ह्या तिन्ही पोरस्ले कॅप मजारथुन हत्तीवर बसाड, नी वाजत गाजत बडोदा सयर मजार आण, जुना राजवाडा ना समोरला वाडा मजार येस्ना मुक्काम ठरना. आप्ला निर्णय नी इंग्रज सरकार कडथाईन परवानगी लिन्ही, तव्हय दत्तकविधी, नी राज्याभिषेकनी. तारीख पक्की करी.त्याज दरम्यान कवळाणानी मंडई बी बडोदाले भिडी जायेल व्हती २७ मे १८७५ गुरवारले राज्याभिषेक समारंभनी तयारी झायी, बठ्ठा सयर मजार, झेंडा, पताका बांधायी ग्यात, सयर सजाडी टाक, राजवाडा मजार समारंभ नी धामधूम सुरू झायी, सुंदर पेहराव करीसन, बाया, माणस, पोरसोर बठ्ठा जमा झायात, दरबारी पेहराव ना नवकर चावकरस्नी धावपय चालु व्हयनी, बठ्ठ कस उत्साहित व्हत. जुना राजवाडाना समोर दत्तकविधी ना कार्यक्रमले महाराणी जमनाबाईसाहेब येस्नी स्वारी उन्ही, तठे बठ्ठी खान्देश नी मंडई जमा व्हयेल व्हती, कवळाणाना काशिराव गायकवाड येस्ना एक ढोरक्या आंडोर ले आज महाराणी जमनाबाईसाहेब येस्नी दत्तक लिन्हा. *आणि गोपाळ येस्न नाव बदलीसन सयाजीराव आस ठेव*, नी साखर वाटी, तोंडे गोड करात. आणि मंग श्रीमंत सयाजीराव खंडेराव गायकवाड येस्ले बठ्ठा लवाजमा संगे लिसन राजवाडा मजार लयीग्यात. तव्हय दरबार हाॅल आकर्षकरित्या सजाडेल व्हता. खाले जाड गालिचा, नी रुजामा आथेरल व्हतात. खिडकीस्ले मस्त मखमली परदा झुलता ठेल व्हतात, छत ले रंगबिरंगी हंडा, झुंबर, झगमगी ह्रायंतात, धूप,, अत्तर ना सुगंध दरवळी ह्रायंता, दरबार बरोबर माज भाग मजार, हिरा मोतीस्न सजाडेल चांदीन. सिंहासन व्हत. राजवाडाना बाहेर सैनिक, गोय्रा फलटनी शिस्ती. मजार उभा व्हतात, पोलीस बॅड पथक लष्करी गीत गायी ह्रायंतात,, सनई ना मंगल सुरमजार राज्याभिषेक सोडा चालु झाया, गंगा, यमुना, कृष्णा, गोदावरी, नर्मदा, कावेरी अश्या सात नदीस्न पाणीवरी बाम्हनस्नी मंत्रस्ना जपकरा, विधिपूर्वक राज्याभिषेक पार पडना, अभिषेक झाया, आणि श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्ना मस्तक वर हिरामोती, माणिक येस्ना सजाडेल मुकुट ठेवा. आंगवर भारी कपडा घालात, भारी डागडागिने, चढावात. तिसरा सयाजीराव महाराज आस नाव लिसन जयजयकार करा, मंग तेस्ले सिंवासन वर बसाडानी तयारी चालु झायी, दिवाण सर टी माधवन येस्ना संगे महाराज पुरवदिशाले मुख करीसन उभा राहयनात, तेस्ना संगे गावनी मंडई, सरदार, कारभारी बठ्ठा उभा राहिनात, आणि मंग श्रीमंत सयाजीराव महाराज गायकवाड येस्नी बठ्ठास्ले अभिवादन कर नी, सिंवासनवर विराजमान झायात, ११ तोफास्नी सलामी व्हयनी, सरदार, मानकर मंडई महाराजस्ले मुजरा कराले लागणात, तेन्हा मजार पहिला मान काशिराव बाबाना व्हता. महाराज तव्हयस्नी आठवण सांगेत, *"माझ्या वृद्ध वडिलांनी जेव्हा मला वाकून मुजरा केला तेव्हा मला वाईट वाटले, अंगावर शहारे आली, आणि वाटले सुध्दा की, आता माझ्यावर मोठी जबाबदारी आली आहे"*.. शेवटले अत्तर, गुलाब, पानसुपारी, मिठाई, नजराणा, दानधर्म दिसन दकबारना कार्यक्रम संपन्न झाया.....

       (हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे)

...

              ... अनुवाद..  

          सुरेश पाटील.... ९००४९३२६२६

जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस(जेव्हा गुराखी राजा होतो) भाग..

 *जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस(जेव्हा गुराखी राजा होतो)*

 *भाग... ७*

इलियट कलेक्टर येस्ले कवळाणा गावन येड भरी जायेल व्हत. ते नित्यनेम नाशिक ना गल्ली बोय मजार फिरीसन जोतिष दखनाय्रा बाम्हणसांकडे जाइसन तालतपास कराले लागना. नशिबाथाइन तेस्ले नाशिक मजार दोन भाट भेटणात, एक व्हता विनायक भट दिक्षित,नी दुसरा व्हता त्र्यंबकेश्वर ना धोंडभट शुक्ल, येस्नाकडथाइन आशी माहिती भेटणी प्रतापराव हाऊ पिलाजीराव येस्नी आंडोर नी दमाजीराव येस्ना धाकला भाऊ व्हता. नी बडोदा संस्थान ना राजाना एकच रंगत मजारला शेत. कमिशनराव येस्नी हायी वंशावय बनाइसन कवळाणा ना गायकवाड कसा एकच रंगत ना शेत आस मत इंग्रज सरकारले कळायी दिन्ह. मंग तेन्हा धागादोरा पकडीसन उखाजीराव नी काशिराव येस्ना धाकल्ला आंडोर बदोदा संस्थान ले धाडा नी कलेक्टर इलियट येस्ले आदेश करा.

                  दुसरा दिन कलेक्टर इलियट रामपायटा मजार दिन उगताच कवळाणा ले भिडी ग्या. एक शिपाई काशिराव बाबा कडे धाडा, तो शिपाई काशिराव बाबाले बोलणा "चला तुम्ले कलेक्टर साहेबनी बलाव्ह, त्या दखा कलेक्टर साहेब झाड ना घोडावर बशेल शेत" काशिराव पाटील गांगरी ग्यात, तशीच आप्ली पगडी डोकावर चढाई, उपरन खांदावर टाक नी बाहेर निंघनात. काशिराव पाटील साहेबकडे उन्हात, संगे आप्ला धाकल्ला नमस्कार आंडोर बी व्हतात, लंगोटी घालेल नी डोकावर तेस्न्या पगड्या होत्यात, गावना लोक बी जमा हुयीग्यात, बठ्ठास्ले गावमजार कलेक्टर साहेब येल न आचंबा व्हये. बठ्ठाजन त्या गोरा साहेबकडे कवतिक मा दखेत. गोरा साहेब घोडवरथाइन पाय उतार झाया, नी मोडकी तुडकी मराठी बोलाले लागना.

"टुमास मुलगे किती पाटील?"

"ह्या दखा मन्हा तीन आंडोर, जेठा आनंदा, मझारला गोपाळ, नी धाकला संपत "

"आणि टुमच्या घरात बंधुचे मुलगे असटीलना"

"शेत साहेब, काही आते संगे शेत, बाकीना खयामजार जायेल शेत"

"बर ठीक आहे, टुमी, टुमचे मुलगे, नी भावाचे मुलगे घेवुन नाशिकला बंगल्यावर या. "

" हायी गयी करु नका, "

इतल बोलीसन गोरा साहेब, घोडाले टांग मारीसन चालना ग्या.

                         राजा बोले नी दल गाळे, तठे परजा न काय चाले, आशीगत ह्रास. काशिराव पाटील येस्नी बठ्ठा पोरस्ले लिसन नाशिकले जावानी तयारी चालु करी, उमामाय आप्ला आंडोरस्ले धाडाले तयार व्हये नही," तठे काय शे, मी मन्हा सातनवस्ना आंडोर बडोदाले इतला दुर जाऊ देणार नही"काशिराव पाटील उमामाय नी समज काढतस, नी दुसरा दिन नाशिकले जावान ठरी गये... रामपायटा मजार काशिराव पाटील येस्नी दोन घोडास्ना टांगा जुपाले लिन्हा, रात न निख्खय चांदण आभायमजार माव्यानी तयारी मजार व्हत, घरघरस्माइन घट्यास्ना दयाना आवाज नी गोड घट्यान्या ॴवीस्ना आवाज यी ह्रायनंता, गायी, म्हयसी गोठा मजार हांबरी ह्रायन्ह्यात, बठ्ठ वातावरण निरमय व्हयेल व्हत, काशिराव येस्नी टांगा जुपीसन पोरस्ले टांगामजार बसाड, बठ्ठा गावन्या बाया माणस जमा व्हयेल व्हत्यात... उखाजीराव येस्ना आंडोर दादासाहेब, काशिराव येस्ना मझारला गोपाळ, नी धाकला संपत टांगा मजार बशेल व्हतात, उमामाय न्या डोयास्न्या धारीस्ले काहीज खंड पडे नही, काशिराव येस्नी टांगा हाकलावले सुरवात करी तसा उमामाय नी हंबरडा फोडा, टांगा निंघी घ्या, गावना शिवलगुन टांगा गया, पण गोपाळ माय ना ताटातूट व्हयेल मुये तेन्हा हुंदका दाटी येल व्हता... देवबानी काय कमाल ह्रास कव्हय कोणले राजाले रंग, नी रंग ले राजा बनाई दिन.   उपडीनी झोपडी, नी झोपडनी उपडी व्हयी जास, गोपाळ नी इचार बी करेल नही व्हयीन की, मी वापस कवळाणाले येणार नही, मन्हा, मैयतर, ढोर नाला, बठ्ठा खेय कायमना सोडीसन जासु.... नाशिकले भिडावर काशिराव येस्ना व्हयखीना गोपाळ डोंगरे येस्ना कडे मुक्काम करा... दुसरा दिन कलेक्टरना बंगलावर जायीसन भेट लिन्ही, कमिशन एथरिज, नी कलेक्टर इलियट येस्नी ह्या पोरस्ले बडोदाले पवसाडानी परवानगी दिन्ही... गोपाळराव डोंगरे येस्ना कडे दोन दिन मुक्काम झाया, गोपाळराव डोंगरे येस्नी आप्ला पदरना पयसास्ना तिन्ही पोरस्ले नवा कपडा लिन्हात. नी मंग लगेच प्रेसकाॅच नावना फौजदार ना संगे कलेक्टर, नी कमिशन येस्नी परवानगी भेटताच तिन्ही पोरस्ले मुंबई मार्गे रेल्वाई मार्गे बडोदाले रवाना करी दिन्ह..... 

*क्रमशः*

(हायी लेखमाला मा आदरणीय निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

            अनुवाद 

          सुरेश पाटील             ९००४९३२६२६

जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस*. *(जेव्हा गुराखी राजा होतो)*. . भाग... ६

 *जव्हय एक ढोरक्या राजा व्हस*. *(जेव्हा गुराखी राजा होतो)*.   . भाग... ६

गावना नजीक एक नाला व्हता, त्या मजार झेपा करता संपत, गणपत, नी खंडू येस्ना संगे गोपाळ बी जाये. हाऊ नाला म्हणजे तेस्न रमतगमत राव्हानी जागा व्हती. सकाय.. दिनमाव्हतले त्या नालावर ह्या बठ्ठा पोर रवाले जमा व्हयेत. पावसाया मजार ह्या नालाले पूर यी जाव्हा वर येन्ह पाणी, निथ्थय, निर्मळ व्हयी जाये, मंग तेन्हावर रंगीबेरंगी पोषाख मजार तरण्या पोरी, नालाना काठवर दांडगायीनीमस्ती करणारा काही पोर, आवतेभवते पसरेल निय्यगार वावर, येस्नी सय तेस्ना आंतरमन मजाय कायम व्हती. उखाजीराव काकांस्नासंगे एक सावा गोपाळ बठ्ठा भावंडस्ना संगे बैलगाडीवर वेरुळ नी लेणी दखाले जायेल व्हता. तठे आपीन काय काय मज्या दखी हायी सारख सारख आपला मयतरस्ले गोपाळ सांगे. गाव मजार धाकलुसी साय होती, पण गोपाळ साय मजार ग्याज नही. त्यामुये गोपाळ नी अक्षयव्हयख बी व्हयेल नही व्हती. पण मस्त खाव्हान, हिंदयान, निख्खयपने भवडान, नी रवान इतलाज ह्या पोरस्ना कार्यक्रम राहे, गावमजार होणाऱ्या कुस्त्या, गारुडी ना खेय, रायरंगना खेय, डोंबारीना खेय ह्या लोकस्ना खेय दखाले भेटे..

              गावना शीववर मालेगाव ना राजेबहाद्दर. येस्नी शेकडो एकर गवताळी जंगल व्हत. गोपाळ जसा रवता झाया तसा ह्या जंगल मजार आप्ला मयतरस्ना संगे ढोर चाराले जाये. सकय्रा, चिंधा, ह्या भिलस्ना पोर, नी धनजी खैरनार ह्या गोपाळ ना मयतर व्हतात. गोपाळ नी माय उमामाय बाजरीना भाकर ना काला तुप गुयी टाकीसन, रायत, तिख, भात्यामजारा बांधी दे, झुयीझुयी वाहणारा वारा, नी नालाना काठवर संगे बशीसन मस्त न्यारीवर ताव मारेत, झरामजारल निरमय पाणी पेत.

               काय बदली ह्रायंन्ता, कवळाणा ना गायकवाड बंधुस्ले याद व्हती की, बडोदा ना घराना संगे आम्हन नात शे. वाडवडील कडथाईन मव्हरली पिढीले माहिती मियत ह्राहे, दमाजीराव गायकवाड येस्नी आपला भाऊ प्रतापराव येस्ले वाटनीसंबंधी करी देल दोन ताम्रपट नी याद व्हती, त्या ताम्रपट तेस्ना कडे व्हतात. गयरी नादारी व्हती, नी नादारी मुये तेस्ले बडोदा ले जाता उन नही बडोदा ले जाईसन काही फायदा नही अस तेस्ले वाटे. एक सावा उखाजीराव येस्ना मनमजार उन की, बडोदाले जाव्हो, तठे नवकरी मांगो, नही ते काही पयसाआळखास्नी मदत मांगो, म्हणजे परिवार नी नादारी दुर व्हयीन, आस तेस्ना मनमा येव्हावर त्या मालेगावले ग्यात, तठे तेस्ले अचानक खंडेराव महाराज येस्ना हुजय्रा दामोदर पवार ह्या पवार वाडा मजार भेटणात. दामोदर पवार हाऊ आप्ला धाकला भाऊना करता सोयरीक दखाले निरपुर ता बागलाण आठे येल व्हतात, नी उखाजीराव येस्नी चुलतबहिण निरपुर नजीक खमतानाले देल व्हती, त्या बागमजारली सगासाई नातागोतानी चांगली माहिती उखाजीराव येस्ले व्हती, म्हनीसन दामोदर पवारना संगे त्या निरपुर ले ग्यात, नी पोरगी पसंत करीसन लगीन सोबन आयोजन बडोदाले करान ठराव. मंग निरपुर ना वायना संगे लगीन सोबन ले उखाजीराव बडोदाले ग्यात, लगीन सोबन आवरावर हुजय्रा दामोदर पवारना जेठा भाऊ गणपतरावना संगे जायीसन मोती बाग मजार खंडेराव गायकवाड येस्नी भेट लिन्ही... उखाजीराव येस्नी संगे आणेल दोन ताम्रपट खंडेराव गायकवाड येस्ले दाखाडात. उखाजीराव येस्नी तेस्ले इंनंती करी की, माल्हे आठे बडोदा संस्थान मजार कोठेतरी नेमणूक करा, नही ते तुम्हले पोरसोर नही शे, ते तुम्ही आम्हना एखादा आंडोर दत्तक लेव्हो. खंडेराव महाराज येस्नी उखाजीराव येस्ना मानपान करा, पांगोट, धोतर, उपरन, मानपान पोषाख दिन्हा नी खर्चा करता काही रक्कम दिन्ही. बाकी काही बोलना नहीत. तीन च्यार वरीस्मा खंडेराव महाराज स्वर्गे ग्यात, नी तो इषय तसाच मांगे पडना. मव्हरे जव्हय जमनाबाईसाहेब पुणाले होत्यात तव्हय उखाजीराव येस्नी तेस्नी भेट लिन्ही, जमनाबाईसाहेब येस्नी एकज सांग, जर देबाना क्रुपाथाईन जर चांगला दिन उन्हात ते मी तुम्ले नक्की मदत करसु, नी जरासाच दिन मजार एक अकल्पित बाका प्रसंग घडी उन्हा... 

                   १८ ७५ मजार कवळाणा गाव मजार एक अकल्पित घटना घडणी, रामपायटा मजार पुरव कडथाईन काही पोलीस येतांना दिसनात, लोकस्ना मन मजार भिती, नी नवल निर्माण झाय. नजीक येव्हावर तेस्नी उखाजीराव, नी काशिराव येस्ना पोरसोरस्ना बाबत इचार पुस करी, काशिराव येस्नी सांगेल बठ्ठी गोट पोलीसस्नी नाशिकना कलेक्टरले डब्लु जी इलियट येस्ले सांगी, उखाजीराव, नी काशिराव येस्ना आंडोर बडोदाले जाणार आशी चर्चा रंगनी, बठ्ठी कडे बातमी पसरनी, तव्हय उमामाय आप्ला आंडरोस्ले घरना बाहेर निंघु नही दे.. कारण लालूच दाखाडीसन पोर पयाडी लयी जातस आसा उमामाय ना समज व्हता..... 


         (हाऊ लेख, अहिरानी अनुवाद मा निंबाजीराव पवार येस्नी लिखेल जेव्हा गुराखी राजा होतो ह्या मजारला पुस्तक ना संदर्भ लिसन लिखेल शे) 

*क्रमशः*

                

                आपला 

         सुरेश पाटील ९००४९३२६२६

शेतकऱ्याची आखजी

🌹सर्वांना अक्षयतृतियेच्या हार्दिक शुभेच्छा!🌹 आखजी म्हणजे अक्षयतृतिया शेतकऱ्यांचा मोठा सण. या दिवशी सासुरवाशिणी माहेरी येतात. चार दिवस मौजम...