अहिराणी तुफान इनोदी कथा
बाप आंडोरनी बढाई धुरपतानी जीराई
कथा बद्दल थोडंख :-
या कथा मझारला पात्र व्यक्ती या समदा काल्पनिक सेतस त्यासना वास्तविक जीवन शी काडी मात्रना समंद नई अशीन ते तो योगायोग समजाना
चला मंग आते कथाकडे जाऊत ...
पोरगा :- ओ ...बापू ...ओ ... बापू ... बाप्पूरे !
बाप:-काय से रे खैरादी ! काय लाई दिध बापू बापू !
पोरगा :-बापू यंदा मन्हं लगीन करी द्या ना !
बाप :- अस्स का ! बांदर्या तोंडना कामधंदा काही करत नई तुले कोण पोरगी दी रे !
पोरगा :- देखा बापू तुमले अशी नई वाटतं का मन्ह लगीन होवो, तुम्हले नातू व्हवो ,त्या नातू मिशी तानो ...
बाप :- कारे वो सपन देखणारना पोटना मी मिशी तरी ठी का कधी ! तुन मायले तरी मिशी कोठे आवडस मन्हीं !
पोरगा :-काय उपादी शे भो मी मन्हा बायकोना इचार करी रायनू आणि तुमीन मायले काबर मझार लै रायनात !
बाप :- हाई देख मी तुनी गुंता पोरगी देखाले गावो गाव फिरी
उनू पण बांडे कुत्र बी ईचारत नै
पोरीवाला बठ्ठ देखतस !तुनफा काय से झुण झुन्या !
पोरगा :- बापू मन्हा आजलानी तुम्हले पोरगी दिधी तवय काय तुमनाफा काय झुण झुन्या व्हत्यात का ?
बाप :- कारे वो बाटोडना !
बारा परतन जमीन व्हती माफा, खंडीभर गाई म्हशी व्हत्यात,
आजूबाजूना चार खेडाम्हा नाव व्हतं मन्हं ! आनी शेंबड्या तू म्हणस माफा काय व्हतं !
पोरगा :- आते शे का हाई बठ्ठ तुम्हनाफा ! बठ्ठ ते दारूम्हा फुकी दिध ! पोकय बाता आणि ...
बाप :- आणि ... कायरे !
गोल तोंडया ...
पोरगा :- म्हना माले काही बी म्हणा पण हाई खरं से ते कस लागणं !आणि मन्हा लगीनन काय ?
बाप ;- इतला काय कावराई ग्या बायको कुरता ! भेटीनना जराखी कय ते काढ !
पोरगा :- कितली कय काढू आते बरोबरीना बठ्ठा पोरे पोरीसना पोरे रवाले लागी ग्यात ! आणि त्याज पोरे माले काका,मामा म्हणतस !
बाप :- दम धर बेटा एक ठिकाणे पंधा व्हडेल से देखुत आते टाया बठीन ते सोनां सारख पिव्वय व्हई जाई !
सकाय जावन से आपले पोरगी देखाले !
पोरगा :- अशी शे का मंग मी सकाय चांगला सजी धजी तयार र्हासू ...हुर्ये हुर्ये ...
(गानं म्हणस पोरगा)
माले देखाले जावानं से पोरगी कोण गावनी वाजु मी ढोलगी।।
बाप :- तू ठायका बठ रे आणि हाई देख पाव्हना मवरे नीट बोलजो मी एक सांग तू बढाई चढाई दोन सांगजो बरं !
पोरगा :- आशी से का बापू मग मी चार सांगसू ...
बाप :- ओ चगेल कथाना !जेवढं सांग तेव्हढंज सांगजो नई देशी या नाम्याना नामा करी पाव्हना मवरेज !
पोरगा :- हावं तुम्ही सांग तसीज करसु !
बाप :- ठीक से मंग सकायले तयार रायजो ! आते पड आडा
लवकर !
पोरगा :- बरबरं ! गुट नाईट बापू !!!
दुसरा दिन
(पोरगिना गावले पोरगी देखाले दोन्ही बाप आंडोर)
(पोरना बाप खिडकी माईन ढुकी देखस आणि म्हणस...)
पोरना बाप :- वं धुरपती देख वं पावना ते ई ग्यात गुडडीले देखाले आवर पटपट घरम्हांन मी पावनास्न स्वागत करस ...
पोरनी माय :- हावं करा तुम्हींन स्वागत तवलोग मी घरम्हांन देखस !
पोरना बाप :- रामराम हो रामराम ! या ... या ... बठा
आमीन तुमनीज वाट देखी रायनथुत बर झाय लवकर ई लागनात !
पोरगाना बाप (बापू) :-
रामरामजी रामराम !
(बैठक बठेल र्हास तेवढा म्हा पोरना बापले म्हणस )
पोरना बाप :- काय मंग कसा झाया परवास काही तरास गिरास ते नई झाया !
पोरगाना बाप :- काई तरास बिरास झाया नई घरनी गाडी से
मग काय देखणं !
(पोरगा मनंम्हा नी मनंम्हा म्हनस काय बेक्कार से भो बापू आते डुक्कर गाडी म्हाईन उतरना एकमेकले ठोकाई)
पोरना बाप :- ओ बापरे तुम्हनाफा गाडी से वाह मंग मन्हा गुडडीनं ते नशीब खुली जाई गाडी म्हा बठी येत जाई आम्हले भेटाले !
पोरगाना बाप :- हावं मग हाई बठी इष्टन पोरगा गुंता से बारा परतन ना केयीना बाग, पाच परतन मोसंबी, आठ परतन संत्री,वीस परतन ऊस ,पाच परतन गांजा लायेल से उसना टिपरास्मा ,पन्नास परतन जमीन से वावरम्हा फारम हाऊस से गावम्हां एक कोटीन्हा बंगला से ...
(मजारज पोरगा बापना कानम्हा सांगस)
पोरगा :- अहो बापू ...गन झाय आते आवरीले नई ते गांजाई...
(पोरना बाप दोन्ही बाप आंडोर
कडे देखत र्हास तेवढा म्हा पोरगा म्हणस)
काही नई काही नई मी बापले सांगी रायनथु बँकामझारला ठेल पैसासनं !
पोरगाना बाप :- हावं त्या दहा कोटी रुप्याना त्यात मी मन्हा पोऱ्याना खातावर टाकेल सेत
पोरना बाप :- (घाम पुसत पुसत उठ बशा घालत) ओ बापरे याही तुम्हींन ते नवकोट नारायण सेतस !
पोरगाना बाप :- हवं मग सेज मी नवकोट नारायन
पोरगा :-गुच्चीप म्हणस ,बस करे रे बापू कोट फाटेल से तुन्हा ! चालना नवकोट नारायनं बनाले बय,भलत्या जोर जोर खाईन फेकी रायना आज!
काही नई ... काही नई ...
मी सांगी रायनथु आते लवकर पोर दखाडा आमले परदेश दौरावर जावाण से हाई काम झाय का !
पोरना बाप :- काव धुरपता आन आपला गुडडी ले लय बरं लवकर !
( धुरपता घरम्हाईन देवढीम्हा गुड्डीले आनस आणि तेवढाम्हा पोरगा देव जाणे तोंड लपाडी लेस मग धुरपता पाव्हनासकडे देखस आणि म्हणस ...
धुरपता :-माय वं जवाईबापुसले नहीं लयनात का ? मन्ही गुड्डीले देखाले
पोरगाना बाप :-मंग लयेल से ना हाऊ कोण तुम्हना व्हणारा लाडका जवाई ! वरता मान कर रे भो देख तुन मन्ही याहीन बाई तुले ईचारी रायनी ! आणि नीट देखीले मन्ही ववु आनी ...तुन्ही बायको !
(पोरगा नी बागे बागे पुरी मान वर करस आणि मग धुरपता नी देख मग नका ईचारु आयका मंग आते ...)
धुरपता :-ओ मन्ही माय वं
तू शे कारे बंड्या !!!
पोरना बाप :- धुरपता वा चांगली बात से मंग तुंही नी जावईबापुनी पयलेज वयख से
भलतं भारी से मंग...
धुरपता :- मंग चांगली वैखस मी येलें हाऊ मालेज देखाले उंथा आजुक बी कुवारा फिरी रायना ! पोरी देखत !
पंधरा वरीस बाप फरार व्हता म्हने गाव म्हाईन आते चेटना
माय वं मी वयख नई कशा सोंग बदलाई लोकेसले ठगतस ,तुमले मरी मायना वाखा येवो पापी धोत्रासले !
पोरना बाप :-असं से का मंग !
माले आते कयनं हाई तुन्हं जूनं लफडं से का !
(धुरपताले राग येस मग ती नवरा वर सुटस )
धुरपता :- तुम्ही गुच्चीप बठा वं
एक सबद बोलू नका आते मझार ...पयले येसले देखी लेवू द्या मग तुमले देखस !
(पोरगानं पानी पानी व्हई जायेल र्हास तो बापले घडी घडी ईशारा करस निघ आठीन,निघ आठीन आणि दोन्ही पयाले लागतस,
तेवढा म्हा धुरपता म्हणस...)
कथा पई रायनात थांबा आठे काय रे नवकोट नारायण नाम्या
काय म्हणस पन्नास परतन जमीन केयी ऊस संत्री मोसंबी गांजा एक कोटींना बंगला फारम हाऊस गाड्या बँकम्हा दहा कोटी
कारे भामटा कथाना इतलं फेकतस ,काय फुशारक्या मारी रायना व्हतात कवेस्ना एवढी मोठी इस्टन ना मालक !
मन्ही गुड्डीले कुवारी ठेवसु पण देवाव नई निघा आठून लवकर
नई वावरम्हां गांजा लायेल से आस सांगी जेलन्या रोट्या तोडाले लावसु ....
(दोन्ही बाप आंडरो तोंड काय करी तठींन पई जातस आणि कथा सरी जास)
समाप्त
कथा
विजय व्ही.निकम
धामणगावकर,
चाळीसगांव
दि.१९/११/२०२०
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा